Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΒΟΜΒΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

ΔΙΚΑΣΤΕΣ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ ΜΕ ΓΝΩΜΟΝΑ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥΣ

ΓΡΑΦΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΜΟΝΤΡΕΑΛ Ο ΓΑΒΡΙΗΛ ΜΑΝΩΛΑΤΟΣ
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ





Ανοίξτε τις αποφάσεις για τη συνταγματικότητα των Μνημονίων και του PSI να δούμε πώς επηρεάστηκε η υπηρεσιακή εξέλιξη δικαστών.

Αυτά δήλωσε ο πρόεδρος του Συμβουλίου Επικρατείας Νίκος Σακελαρίου από το βήμα της τακτικής γενικής συνέλευσης της Ένωσης Εισαγγελέων Ελλάδος, στις 27 Νοεμβρίου 2016.

"Υποχρέωσή μας να τηρούμε απαρέγκλιτα το καθήκον μας… Έχουμε και εμείς μερίδιο προσωπικής ευθύνης. Ας δούμε τις αποφάσεις  για τα Μνημόνια και το PSΙ. Δεν έχουν παρά να ανοίξουν αυτές οι αποφάσεις και να δούμε τη στάση των δικαστών μέσα από τις αποφάσεις αυτές και πως επηρεάζουν την υπηρεσιακή τους εξέλιξη... Προσωπικά δεν αισθάνομαι  και δεν θα υπάρξω υπηρέτης κανενός"

            "Το Σύνταγμα αντέχει. Το ερώτημα είναι αν αντέχουμε εμείς το βάρος της συνταγματικής μας αποστολής…»

            «Υποχρέωσή μας να τηρούμε απαρέγκλιτα το καθήκον μας»

Οι δηλώσεις αυτές του προέδρου του Συμβουλίου Επικρατείας ρίχνουν κάτι περισσότερο από μαύρες σκιές στο χώρο της Δικαιοσύνης και σίγουρα εντείνουν το κλίμα αναξιοπιστίας γύρω από τη Δικαιοσύνη.

            Ο πρόεδρος του ΣΕ με τις αναφερόμενες δηλώσεις του υπονοεί προφανώς ότι κάποιοι ανώτατοι δικαστές εξαργύρωσαν την ψήφο τους «υπέρ της συνταγματικότητας» του μνημονίου και του PSI με θέσεις προέδρων και αντιπροέδρων στα ανώτατα δικαστήρια και με την ίδια  την εξέλιξή τους στο σώμα, ενώ κάποιοι άλλοι έτυχαν, ασφαλώς, δυσμενούς εξέλιξης στην καριέρα τους όταν μειοψήφησαν σε αυτές τις περιπτώσεις.

Και ο λαός που πίστευε και πιστεύει στη Δικαιοσύνη; Πού θα βρει προστασία; Ο λαός δε μετράει για τους επίορκους και ανέντιμους δικαστές. Η εξέλιξή τους είναι πρώτα απ’ όλα και πάνω απ’ όλα.

Το πρόβλημα είναι μεγάλο γιατί όλα αυτά τα λέει ένας κορυφαίος δικαστής, ο πρόεδρος του ΣΕ και σίγουρα κάτι παραπάνω θα ξέρει . Και γιατί  όμως δεν τα κατάγγειλε όταν έπρεπε; Οφείλει να μιλήσει συγκεκριμένα  να ακουστούν και ονόματα και να αναφερθούν και συγκεκριμένες περιπτώσεις και να επιβληθούν οι πρέπουσες κυρώσεις και οι επίορκοι αυτοί δικαστές να δοθούν στην κρίση της αδέκαστης δικαιοσύνης και του λαού.

Η διασύνδεση της απόφασης ενός δικαστή που αφορά σε μια κεντρική πολιτική επιλογή μιας κυβέρνησης, οποιασδήποτε κυβέρνησης,  αποτελεί ενσυνείδητη επιορκία όταν μάλιστα η απόφαση αυτή συνδέεται και με την εξέλιξη του δικαστή. Σε αυτές τις  περιπτώσεις δεν πρέπει να μιλάμε για «τυφλή και αδέκαστη δικαιοσύνη» αλλά για κλίκα δικαστών

Στις 26 Οκτωβρίου, ένα μήνα πριν, είχα γράψει σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης:

ΟΙ ΚΛΙΚΕΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΧΟΝΤΩΝ… 
Περισσότερο από 4 χρόνια εγώ και πολλοί άλλοι, ζητήσαμε από το ανώτατο δικαστήριο να αποφανθεί για τη συνταγματικότητα ή μη του πετσοκόμματος των συντάξεών μας. Ακόμα δεν εκδόθηκε η απόφαση. 
Η κλίκα των δικαστών εξέδωσε αμέσως απόφαση για την κλίκα των εχόντων (των καναλαρχών) όπως έσπευσε να εκδώσει απόφαση και για τους δικούς τους μισθούς και συντάξεις…

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία