Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Με τη συμβολή επιστήμονα τής Ομογένειας

Ασφαλέστερα πλέον τα ενέσιμα φάρμακα



Πανεπιστήμιο Μπάφαλο/ Νέα Υόρκης

Ερευνητές στις ΗΠΑ, μεταξύ των οποίων καθοριστική συμβολή είχε ένας Ομογενής  επιστήμονας, ανέπτυξαν μια πρωτοποριακή μέθοδο που αφαιρεί τα περιττά φαρμακευτικά πρόσθετα και έτσι κάνει τα κοινά ενέσιμα φάρμακα πιο ασφαλή.

   Η μείωση των πρόσθετων ουσιών από φάρμακα που χορηγούνται με ένεση, όπως τα αντικαρκινικά ή τα ανοσοκατασταλτικά, μειώνει τους κινδύνους για την πρόκληση σοβαρών αλλεργικών αντιδράσεων και άλλων παρενεργειών στους ασθενείς.

         Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μπάφαλο της Νέας Υόρκης, με επικεφαλής τον επίκουρο καθηγητή του Τμήματος Μηχανικών Βιοϊατρικής Τζόναθαν Λόβελ και με τη σημαντική συμμετοχή του καθηγητή Πασχάλη Αλεξανδρίδη του Τμήματος Χημικών και Βιολόγων Μηχανικών, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Nature Communications".

         Η νέα τεχνική αφαιρεί κυρίως τις λεγόμενες επιφανειοδραστικές ουσίες, οι οποίες δυνητικά μπορούν να προξενήσουν προβλήματα υγείας. «Η μέθοδος μπορεί να αξιοποιηθεί σε μεγάλη κλίμακα και να καταστήσει τα υπάρχοντα ενέσιμα φάρμακα ασφαλέστερα και πιο αποτελεσματικά για εκατομμύρια ασθενείς», δήλωσε ο Λόβελ.

         Οι φαρμακευτικές εταιρείες χρησιμοποιούν τις πρόσθετες επιφανειοδραστικές και άλλες ουσίες για να διαλύσουν τις δραστικές φαρμακευτικές ουσίες σε υγρό διάλυμα, έτσι ώστε να είναι κατάλληλες για χορήγηση με ένεση. Όμως αυτές οι συνοδευτικές ουσίες μπορεί να προκαλέσουν αλλεργικό σοκ, θρόμβωση του αίματος, αιμόλυση κ.α.

         Μέχρι σήμερα, έχουν δοκιμασθεί δύο κυρίως τρόποι για να ξεπερασθεί το πρόβλημα. Είτε να συρρικνωθούν τα σωματίδια της δραστικής φαρμακευτικής ουσίας στη νανοκλίμακα, ώστε να μην χρειάζονται πια πρόσθετα (αλλά τα σωματίδια παραμένουν ακόμη αρκετά μεγάλα για να θεωρηθεί ασφαλής η ενέσιμη χορήγησή τους), είτε να δημιουργηθούν νέα φάρμακα με τη χρήση νανοτεχνολογίας (τα οποία όμως και πάλι απαιτούν άλλου είδους πρόσθετες ουσίες, επίσης με πιθανές παρενέργειες).

         Η νέα μέθοδος αφαιρεί δραστικά σχεδόν όλες τις επιφανειοδραστικές ουσίες. Σε εργαστηριακά πειράματα με 12 κοινά φάρμακα, οι ερευνητές κατάφεραν να πετύχουν ενέσιμα φάρμακα που περιείχαν 100 έως 1.000 φορές λιγότερες πρόσθετες ουσίες.

         Όπως είπε ο Λόβελ, είναι το καλύτερο που έχει κατορθωθεί ποτέ, όσον αφορά τη δημιουργία σχεδόν καθαρών ενέσιμων φαρμάκων. Ήδη σχεδιάζονται πειράματα για την περαιτέρω βελτίωση της τεχνικής.

         Ο Π.Αλεξανδρίδης αποφοίτησε από τη Σχολή Χημικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου το 1989 και πήρε το διδακτορικό του το 1994 από το Τμήμα Χημικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου ΜΙΤ των ΗΠΑ. Το 1997 έγινε επίκουρος καθηγητής και από το 2003 είναι καθηγητής στο Τμήμα Χημικών και Βιολόγων Μηχανικών του Πανεπιστημίου του Μπάφαλο (όπου πρόεδρος είναι ένας άλλος Έλληνας χημικός μηχανικός, ο καθηγητής Στέλιος Ανδρεάδης). Έχει πολλές διεθνείς διακρίσεις, μεταξύ των οποίων το Βραβείο Μποδοσάκη του 2005.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία