Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Ισραήλ

Ρωμαϊκό ναυάγιο ανακαλύφθηκε στο αρχαίο λιμάνι της Καισάρειας 



Ιερουσαλήμ

Αγαλματίδια, νομίσματα και όργανα ναυσιπλοΐας που ανάγονται 1.600 χρόνια πριν ανακαλύφθηκαν στο αρχαίο λιμάνι της Καισάρειας, αποτελώντας την πιο σημαντική ανακάλυψη του είδους τα τελευταία 30 χρόνια, σύμφωνα με τις ισραηλινές αρχές.

Οι Ισραηλινοί Ραν Φάινσταϊν και Όφερ Ραάναν ανακάλυψαν τυχαία μπρούτζινα αντικείμενα σε κατάδυσή τους τον Απρίλιο, ανακοίνωσε  η Υπηρεσία Αρχαιοτήτων.

Ενημέρωσαν τις αρχές και στη συνέχεια δύτες έφεραν στο φως πολλά αντικείμενα της ύστερης ρωμαϊκής περιόδου, απομεινάρια του φορτίου ενός εμπορικού πλοίου που μετέφερε προφανώς μέταλλα που προορίζονταν για ανακύκλωση.

Μια μπρούτζινη λυχνία με την εικόνα του θεού του ήλιου Σολ, ένα αγαλματίδιο της θεότητας του φεγγαριού Λούνα, μια λάμπα ομοίωμα της κεφαλής ενός αφρικανού σκλάβου, θραύσματα μπρούτζινων αγαλμάτων, μια κάνουλα με τη μορφή αγριογούρουνου, άγκυρες και διάφορα όργανα ναυσιπλοΐας, καθώς και δύο ιδιαίτερα σύνολα αποτελούμενα από χιλιάδες αρχαία νομίσματα βάρους 20 κιλών ανακαλύφθηκαν στο μεσογειακό λιμάνι.

Τα νομίσματα φέρουν τη μορφή του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου, ο οποίος βασίλευσε στο δυτικό μέρος και στη συνέχεια σε ολόκληρη τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία μέχρι τον θάνατό του το 337, και του Λικίνιου, του αντιπάλου του που βασίλευσε στο ανατολικό τμήμα μέχρι το 324.

Ενωμένα τα μεν με τα δε, τα νομίσματα είχαν πάρει τη μορφή κεραμικής που τα περικλείνει.

Σύμφωνα με τον Τζέικομπ Σαρβίτ, διευθυντή της θαλάσσιας μονάδας της Υπηρεσίας Αρχαιοτήτων, φαίνεται πως το πλοίο εγκλωβίστηκε σε καταιγίδα κατά την είσοδό του στο λιμάνι. Πήρε κλίση και συνετρίβη στα βράχια και στην προκυμαία, αφού είχε προσπαθήσει να ρίξει τις άγκυρές του που έσπασαν από τη δύναμη των κυμάτων και του ανέμου.

«Δεν βρήκαμε το σύνολο του σκάφους όπως εκείνου στο Ισραήλ πριν από 30 χρόνια», δήλωσαν ο Τζέικομπ Σαρβίτ και ο αναπληρωτής του Ντρορ Πλάνερ, αναφέρεται σε ανακοίνωση της Υπηρεσίας Αρχαιοτήτων. «Η ανακάλυψη αγαλμάτων από μέταλλο είναι σπάνια, επειδή, στην Αρχαιότητα, τα έλιωναν».

Το ναυάγιο «διέσωσε» αυτά τα αντικείμενα ανακύκλωσης, σύμφωνα με αυτούς.

Το 2015, 2.000 χρυσά νομίσματα ηλικίας 1.000 ετών ανακαλύφθηκαν από τους δύτες στην Καισάρεια, ο πιο σημαντικός νομισματικός θησαυρός που ήρθε στο φως στο Ισραήλ, σύμφωνα με την Αρχή Αρχαιοτήτων.

Ο Σαρβίτ εξήγησε αυτή τη διαδοχή των ανακαλύψεων από την έλλειψη άμμου στον βυθό του λιμανιού και την αύξηση των αριθμού των δυτών στο σημείο.

Η Καισάρεια οικοδομήθηκε από τον βασιλιά της Ιουδαίας Ηρώδη τον 1ο τον 1ο αι. π.Χ. Σημαντικά ίχνη της ρωμαϊκής και της μεσαιωνικής εποχής αποτελούν ένα από τα θέλγητρα του Ισραήλ.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία