 |
|
|  |  |  |  Η άθληση βοηθάει σημαντικά τις γυναίκες με καρκίνο του μαστού
Θεσσαλονίκη
Σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση του καρκίνου του μαστού, που αποτελεί για πολλές γυναίκες το χειρότερο εφιάλτη, παίζει η άθληση, αφού μελέτες έδειξαν ότι η συμμετοχή πασχόντων σε διάφορες μορφές άθλησης, μπορεί να δράσει ευεργετικά.
Περίπου 400.000 γυναίκες πεθαίνουν, ετησίως, από καρκίνο του μαστού, σε παγκόσμια κλίμακα, ενώ ένα ποσοστό 8%-9% εκτιμάται ότι θα αναπτύξουν καρκίνο κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Είναι μια ασθένεια που αφορά το 10% των Ελληνίδων, ενώ κάθε χρόνο εμφανίζονται περίπου 4.500 νέα κρούσματα.
Η άθληση παίζει σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση του καρκίνου του μαστού, σύμφωνα με τους ειδικούς, αλλά έχει διαπιστωθεί ότι οι καρκινοπαθείς μειώνουν αισθητά τη φυσική δραστηριότητα μετά τη διάγνωση. Αυτό, σύμφωνα με τους επιστήμονες, είναι λάθος και σε καμιά περίπτωση δεν θα πρέπει να γίνεται.
Από σχετικές μελέτες διαπιστώθηκε ότι η συμμετοχή των γυναικών σε δραστηριότητες αερόβιας μορφής, μέτριας έντασης, τρεις φορές την εβδομάδα, βελτιώνει σημαντικά τη φυσική κατάσταση και την ψυχολογία της γυναίκας, καθώς και τον προσδόκιμο χρόνο ζωής. Γυναίκες με καρκίνο του μαστού, που ήταν σε αρχικό στάδιο και συμμετείχαν σε φυσικές δραστηριότητες, εμφάνισαν μείωση του κινδύνου υποτροπής και θανάτου λόγω του καρκίνου κατά 50%, σε σχέση μ' εκείνες που δεν ακολούθησαν κάποια φυσική δραστηριότητα.
Aλλες έρευνες έδειξαν ότι η συστηματική φυσική δραστηριότητα βελτιώνει τα επίπεδα φυσικής κατάστασης και μειώνει συστηματικά την κόπωση, την αδυναμία και την κατάπτωση, ενώ ενισχύει την ψυχολογία και τη διάθεση.
Επιπλέον, η καθημερινή φυσική άσκηση, διάρκειας 20 λεπτών και μέτριας έντασης, ωφελεί τις ασθενείς με καρκίνο του μαστού, αυξάνοντας τα επίπεδα αυτοπεποίθησης, βελτιώνοντας την εμφάνιση του σώματος και μειώνοντας τα συμπτώματα κατάθλιψης.
Από άλλες σχετικές μελέτες φάνηκε ακόμη ότι η τακτική άσκηση μειώνει σημαντικά τις πιθανότητες εκδήλωσης καρκίνου του μαστού μέχρι και 40% σε γυναίκες, τόσο πριν όσο και κατά τη διάρκεια της εμμηνόπαυσης.
Η συμμετοχή των γυναικών σε αθλητικές δραστηριότητες αερόβιας μορφής, διάρκειας περίπου μιας ώρας, για τουλάχιστον πέντε φορές την εβδομάδα, μειώνει τη συσσώρευση του λίπους στην κοιλιακή χώρα, την αντίσταση στην ινσουλίνη, τα επίπεδα των οιστρογόνων και τις χρόνιες φλεγμονές.
Κατάλληλες μορφές άσκησης για τις γυναίκες με καρκίνο του μαστού είναι η κολύμβηση, η ποδηλασία, το χαλαρό τρέξιμο και γενικότερα οποιαδήποτε άσκηση ενεργοποιεί μεγάλες μυικές ομάδες. Η φυσική δραστηριότητα μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο προσβολής, μειώνοντας ταυτόχρονα και το χρόνο έκθεσης στις γεννητικές ορμόνες και το ποσοστό σωματικού λίπους.
Έτσι, γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι η συστηματική φυσική δραστηριότητα σε γυναίκες με καρκίνο του μαστού αποφέρει πολλαπλά οφέλη, βοηθώντας στη διαχείριση των παρενεργειών της φαρμακευτικής θεραπείας, αυξάνοντας την ενεργητικότητα, μειώνοντας την απώλεια μυικής και οστικής μάζας και βελτιώνοντας τη συναισθηματική κατάσταση και την ποιότητα ζωής των καρκινοπαθών.
Γι' αυτό και οι ειδικοί συστήνουν στις γυναίκες που έχουν προσβληθεί από καρκίνο του μαστού να μην σταματούν κάθε αθλητική δραστηριότητα, μετά τη διάγνωση. Η λογική και τα αποτελέσματα των ερευνών δείχνουν το δρόμο του αθλητισμού, αφού τα αποτελέσματα, όπως έχουν καταγραφεί, είναι θεαματικά.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
