Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τι θα γίνει αν ανοίξει η πόρτα του αεροπλάνου κατά τη διάρκεια της πτήσης



Νέα Υόρκη

Ένας επιβάτης τραβά την πόρτα του αεροπλάνου, στέλνοντας τον εαυτό του στη στρατόσφαιρα... Θα μπορούσε να είναι σενάριο ταινίας ή εφιαλτικό σενάριο μιας μοιραίας πτήσης...

Σε περίπτωση που κάποιος φρενοβλαβής καταφέρει πράγματι να ανοίξει την πόρτα των μεγάλων επιβατικών αεροσκαφών σε μεγάλο υψόμετρο, η καμπίνα θα έχανε πίεση εξαιρετικά γρήγορα και θα επικρατούσε το απόλυτο χάος, όπως αναφέρει η Telegraph.

Ακόμα και οι περιπτώσεις αργής αποσυμπίεσης μπορεί να αποβούν μοιραίες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το 2005, το Boeing 737 της Helios Airways που συνετρίβη, σκοτώνοντας και τους 121 επιβάτες και το πλήρωμα, μετά από μια σταδιακή απώλεια της πίεσης στο θάλαμο. Η έλλειψη οξυγόνου στα 30.000 πόδια άφησε το πλήρωμα ανίκανο και το αεροπλάνο, με αυτόματο πιλότο, σταδιακά ξέμεινε από καύσιμα, πριν συντριβεί.

Σε τέτοιες περιπτώσεις, η διαδικασία είναι η εξής: Πέφτουν οι μάσκες οξυγόνου για να μην πάθουν οι επιβάτες υποξία (έλλειψη οξυγόνου, η οποία οδηγεί σε αργή σκέψη, αχνά οράματα και ακολουθεί ο θάνατος). Στο πιλοτήριο, το πλήρωμα φοράει μάσκες από καουτσούκ και αρχίζει μια γρήγορη κάθοδο σε ασφαλές ύψος, κάτω από τα 10.000 πόδια.

Η αιφνίδια αποσυμπίεση, η οποία θα συνέβαινε εάν η πόρτα άνοιγε ξαφνικά, είναι ένα άλλο θέμα. Όποιος στεκόταν δίπλα θα εκτινασσόταν στον ουρανό, η θερμοκρασία της καμπίνας θα κατρακυλούσε γρήγορα και το ίδιο το αεροπλάνο θα άρχιζε να διαλύεται.

Το 1988, μια πτήση της Aloha Airlines (επίσης ένα Boeing 737) με 90 επιβαίνοντες ήταν καθ 'οδόν προς τη Χονολουλού, ταξιδεύοντας σε υψόμετρο 24.000 ποδιών, όταν ένα μικρό τμήμα της οροφής έσπασε.

Η αποσυμπίεση μπορεί να είναι πολύ επικίνδυνη, αλλά φυσικά δεν συμβαίνει απλά καθώς είναι αδύνατον να ανοίξει μια πόρτα αεροπλάνου κατά τη διάρκεια μιας πτήσης.

«Μια θύρα αεροσκάφους λειτουργεί σαν μια τάπα αποστράγγισης, που τίθεται σε εφαρμογή από την εσωτερική πίεση. Σχεδόν όλες οι έξοδοι αεροσκαφών ανοίγουν προς τα μέσα. Ορισμένες ανοίγουν προς τα πάνω στην οροφή, άλλες ταλαντεύονται προς τα έξω, αλλά όλες ανοίγουν πρώτα προς τα μέσα», αναφέρει ο πιλότος Patrick Smith, συγγραφέας του βιβλίου «Cockpit Confidential».



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία