Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




“Aleli - De Creta a Buenos Aires”

Το νέο CD της γνωστής ελληνίδας τραγουδίστριας Γεωργίας Βεληβασάκη



Θεσσαλονίκη

Aleli είναι ένα όνομα, ένα λουλούδι, ένα άρωμα, μια ιστορία, ένα τραγούδι, είναι το αποτέλεσμα ενός κύκλου συναντήσεων και αποχαιρετισμών από την Κρήτη ως το Buenos Aires.”

Όλα ξεκίνησαν πριν τρία χρόνια, μ΄ ένα δισταγμό στην αρχή, όπως είθισται, άλλωστε, μεταξύ αγνώστων, που, όμως, δεν άργησε να γίνει αληθινός ενθουσιασμός και να οδηγήσει σε μια εξαιρετικά δημιουργική σύμπραξη. Μετά από αμέτρητα e-mail, ανταλλαγές, δοκιμές, ταξίδια, ηχογραφήσεις, όλα μεταξύ Αθήνας, Μονάχου, Θεσσαλονίκης, Κρήτης και Μπουένος Άιρες, ολοκληρώθηκε το cd “Aleli- De Creta a Buenos Aires”.

Ο κιθαριστής και μαέστρος του Tango Nuevo, Luis Borda, συναντά την Ελληνίδα τραγουδίστρια Γεωργία Βεληβασάκη. Η φλογερή και νοσταλγική μουσική του Μπουένος Άιρες μεταπλάθεται από την ομορφιά των αυτοσχεδιασμών και τη συνθετική δύναμη του Αργεντινού δεξιοτέχνη και σμίγει με μια μεσογειακή φωνή με μεγάλη εκφραστικότητα. Τα τραγούδια, γεμάτα με βιώματα που υπερβαίνουν το χρόνο, εκφράζουν το δράμα της προσφυγιάς, της απώλειας και μαζί τον έρωτα, την ελπίδα της αναγέννησης, την ακούραστη εργασία της οικοδόμησης ενός πολιτισμού μέσα από το συγκερασμό διαφορετικών μουσικών κόσμων, αλλά τόσο κοντινών ως προς το ουσιαστικό τους περιεχόμενο. Αυτό έρχεται να προσφέρει το Aleli.

Στο cd συμμετέχουν μουσικοί από την Αργεντινή (Marcelo Mercadante, Franco Luciani), τη Γαλλία (Olivier Gatto), τη Γερμανία (Roman Bunka) και την Ελλάδα (Λευτέρης Ανδριώτης, Ανδρέας Ζιάκας, Κωνσταντίνος Αθυρίδης, Ιάσων Γερεμτζές). Καλλιτέχνες χωρίς σύνορα, σε καιρούς γεμάτους σύνορα, δίνουν τον καμβά της σύγχρονης ποιητικής και μουσικής εμπειρίας.

Οι ηχογραφήσεις και η επιμέλεια της παραγωγής έγιναν στο στούντιο Cue Productions στη Θεσσαλονίκη από τον Γιάννη Μαυρίδη, ενώ εκδόθηκε από την εταιρεία Enja+YellowBird Records με έδρα το Μόναχο της Γερμανίας. Διανέμεται στην Ελλάδα από την AN Music.

 

Κυκλοφορεί στις 2 Νοεμβρίου 2015.

 

ΓΕΩΡΓΙΑ ΒΕΛΗΒΑΣΑΚΗ

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Ηράκλειο Κρήτης, ενώ κατάγεται από το Οροπέδιο Λασιθίου και τα Βουρλά της Μικράς Ασίας. Στην ευρύτερη οικογένειά της υπήρχαν, ανέκαθεν, μαντιναδολόγοι και μουσικοί κι έτσι ο λόγος και η μουσική στιγμάτισαν από νωρίς τη ζωή και τις επιλογές της.

Γράφει παραμύθια, ποιήματα, στίχους και βρίσκεται στη δισκογραφία ήδη από το 1994. Τα τελευταία χρόνια συνεργάζεται, τόσο επί σκηνής όσο και δισκογραφικά, με τον συνθέτη/σκηνοθέτη Κωνσταντίνο Αθυρίδη, με τη συνθέτρια Πηγή Λυκούδη, καθώς και με τον Αργεντινό μαέστρο και πρωτοπόρο του Tango Nuevo, Luis Borda.

Δισκογραφία: Στου Νότου τις Φωτιές (1996), Κράτα Γερά (1998), Sexual Instinct (2003), Σύννεφα (2004), Σε τόνο μπλε méditerrané (2006), Βραδινό Δελτίο (2008), Gaia-Action St (2009), Το Μικρό Μυστικό της Ζωής (2010), AleliDe Creta a Buenos Aires (2015)

Συμμετοχές: Νύχτα μου (1994), Χοροί της Νύχτας (1995), Για μια Γυναίκα κι ένα Αυτοκίνητο (ΑΝΤ1-2001), Το Κάλεσμα της Ανοιξης (2001), Μυστικός Δείπνος (2002), Epilia (2008), Κατερίνα Γώγου/Πάνω Κάτω η Πατησίων (2012), Alexander Rock Opera (2012), Γιάννενα του Στοχασμού και των Θρύλων (2013), Alexander the Great. Rock Opera (2014/2015), Εν ονόματι του χρόνου (2015)

Συγγραφικό έργο: Το Μικρό Μυστικό της Ζωής (2010), Alexander Rock Opera ελεύθερη απόδοση/μετάφραση (2012), Alexander the Great. Rock Opera μετάφραση/υπέρτιτλοι (2014). Ποιήματά της έχουν διακριθεί και συμπεριληφθεί σε συλλογές, όπως ο τόμος Σύγχρονοι Έλληνες Λογοτέχνες (2008), καθώς και σε λογοτεχνικά περιοδικά, όπως η Πνευματική Ζωή (2009-2011) και το Φρέαρ (2014).

 

LUIS BORDA

Ο Luis Borda γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Μπουένος Άιρες, ενώ από το 1996 ζει και δημιουργεί μεταξύ Γερμανίας και Αργεντινής. Θεωρείται σήμερα ένας από τους  διεθνώς αναγνωρισμένους συνθέτες και κιθαριστές και από τους πρωτοπόρους του Tango Nuevo στην Ευρώπη. Έχει συμπράξει με τους σημαντικότερους μουσικούς της Αργεντινής σε συναυλίες από την Αυστρία και τη Σιγκαπούρη ως την Ελλάδα και την Αίγυπτο. Έχει πειραματιστεί με νέες ενορχηστρωτικές φόρμες, όπου παραδοσιακά όργανα της Ανατολής συνομιλούν με την αργεντίνικη κιθάρα δημιουργώντας μουσικές γέφυρες με τη δυτική τζαζ και το τάνγκο. Έχει στο ενεργητικό του πλήθος δισκογραφικών εργασιών, ενώ έχει, επίσης, συνθέσει μουσική για το θέατρο και τον κινηματογράφο.

 

Δισκογραφία:

1986 Ave Rock (Prodisa)

1986 Luis Borda Quinteto (Circe)

1987 Trialogo (Circe, Buenos Aires)

1988 Danza Primera (Melopea, Buenos Aires)

1990 Arrabal Amargo (Melopea)

!995 Linea de Tango (jazz & Fusion)

1997 Nouveau tango (Hammer Musik GmbH)

1999 Adios Buenos Aires (BMG)

2002 Hecho (Tipica Records, Buenos Aires)

2004 El Alba (Enja Records)

2005 Orientacion (Enja Records)

2008 Chicas de Otros Barrios (Enja Records/Acqua Records)

2010 Tangos Brujos (Galileo Medien)

2014 Tango Air - Luis Borda/Jessica Kuhn

2014 Atahualpa (Acqua Records)

2015 Aleli – De Creta a Buenos Aires (Enja/YellowBird Records)

 

Others

- Tangos, Adios Buenos Aires“ (film) Arne Birkenstock, ZDF/Arte - 2005

- Der Letzte Applaus“ (film) Gernαn Kral/Happiness - 2008

- Ich habe es Dir nie erzhelt (film) Johannes Frabik, ZDF - 2011

- Nota Magica (musical) – 2014

- A Tango Plus (documentary) - 2015

 

http://www.luisborda.com

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία