Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Ο ιός Έμπολα είναι πιο θανατηφόρος για τα μικρά παιδιά



Imperial College/Λονδίνο

Ο ιός Έμπολα εξελίσσεται ταχύτερα και είναι πιο θανατηφόρος στα μικρά παιδιά κάτω των πέντε ετών, σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική έρευνα.

Μια ομάδα επιστημόνων του Imperial College του Λονδίνου και του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), ανέλυσαν χιλιάδες πρόσφατα κρούσματα του ιού σε διάφορες αφρικανικές χώρες (Γουινέα, Λιβερία, Σιέρα Λεόνε κ.α.), συγκρίνοντας τη σοβαρότητα των περιστατικών μεταξύ ανηλίκων και ενηλίκων.

Η μελέτη, με επικεφαλής την καθηγήτρια επιδημιολογίας Κριστλ Ντόνελι, που δημοσιεύθηκε στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό "New England Journal of Medicine", διαπίστωσε ότι αν και το ποσοστό λοίμωξης από τον ιό είναι μικρότερο στο παιδιά από ό,τι στους μεγάλους, τα μικρά παιδιά έχουν μικρότερες πιθανότητες να επιβιώσουν.

Μέχρι σήμερα σχεδόν 4.000 παιδιά κάτω των 16 ετών έχουν προσβληθεί από Έμπολα και το ποσοστό τους στο σύνολο των ασθενών (πάνω από 10.000) αυξάνει σταδιακά, για λόγους που δεν είναι σαφείς. Ο ιός σκοτώνει περίπου το 90% των παιδιών κάτω του ενός έτους και το 80% των παιδιών ενός έως τεσσάρων ετών. Η θνησιμότητα είναι της τάξης του 52% για τα παιδιά δέκα έως 15 ετών και 65% για τα άτομα 16 έως 44 ετών.

Η περίοδος που μεσολαβεί από την μόλυνση έως την εκδήλωση των συμπτωμάτων είναι μόνο επτά μέρες για τα βρέφη έως ενός έτους έναντι δέκα ημερών για τα παιδιά δέκα έως 15 ετών. Επίσης υπάρχει διαφορά στα συμπτώματα, καθώς τα μικρά παιδιά έχουν πυρετό όταν πάνε για πρώτη φορά στον γιατρό και είναι λιγότερο πιθανό να έχουν πόνους ή δυσκολία αναπνοής. Γενικότερα, τα παιδιά εμφανίζουν συμπτώματα της νόσου τρεις μέρες πριν τους ενήλικους.

Ελπίδες για εμβολιασμό πιθήκων

Εξάλλου, μια ενθαρρυντική εξέλιξη είναι ότι μια άλλη ομάδα επιστημόνων, με επικεφαλής τον δρα Μάικλ Τζάρβις του βρετανικού Πανεπιστημίου του Πλίμουθ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό "Vaccine" (Εμβόλιο), ανακοίνωσαν ότι ένα εμβόλιο που βασίζεται στον κυτταρομεγαλοϊό, φαίνεται να παρέχει μακρόχρονη ανοσία έναντι του ιού Έμπολα στους πιθήκους. Οι άγριοι πληθυσμοί των μολυσμένων αφρικανικών πιθήκων ευθύνονται για την εξάπλωση της νόσου μεταξύ των ανθρώπων, οι οποίοι εν αγνοία τους τρώνε το κρέας των ζώων αυτών.

Οι επιστήμονες θεωρούν ότι το εν λόγω εμβόλιο μπορεί να αποτελέσει μια αποτελεσματική στρατηγική προστασίας μελλοντικά. Αν υπάρξει ανοσία στους πιθήκους, αυτό θα μειώσει την πιθανότητα μιας επιδημίας μεταξύ των ανθρώπων στο μέλλον.

Ο ιός Έμπολα είναι άκρως θανατηφόρος και για τους πιθήκους. Οι ερευνητές «ποντάρουν» στο ότι, μετά από μερικούς αρχικούς εμβολιασμούς ζώων, η ανοσολογική προστασία θα εξαπλωθεί από μόνη της σταδιακά μεταξύ των άγριων ζώων μέσω της επαφής τους.

Τα πειράματα έδειξαν ότι η προστασία από τον ιό χάρη στο εμβόλιο διαρκεί για τουλάχιστον τέσσερις μήνες. Ένα ανάλογο εμβόλιο σχεδιάζεται να δοκιμαστεί και στους ανθρώπους, πρέπει όμως να προηγηθούν οι δοκιμές σε μακάκους. 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία