Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Ομογενής βουλευτής πρωτοστατεί στη σύσταση «Πράσινου Στρατού» για το περιβάλλον



Μελβούρνη - (Ανταπόκριση Σωτήρης Χατζημανώλης)

Η κυβέρνηση της Αυστραλίας δημιουργεί «Πράσινο Στρατό», προκειμένου να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις του περιβάλλοντος και στην όλη κίνηση πρωταγωνιστικό ρολο παίζει ομογενής βουλευτής.

Έτσι, νεαρά άτομα στην εκλογική έδρα Barton του ομοσπονδιακού βουλευτή Νίκου Βαρβαρή θα είναι μεταξύ των πρώτων Αυστραλών ηλικίας 17 έως 24 ετών που θα ενταχθούν στον Green Army (Πράσινο Στρατό) της αυστραλιανής κυβέρνησης και θα αποτελέσουν μέρος του μεγαλύτερου περιβαλλοντικού κινήματος στην ιστορία της Αυστραλίας.

Ο Νίκος Βαρβαρής παρεβρέθηκε με τον πρωθυπουργό Tόνι Αμποτ και τον υπουργό Περιβάλλοντος Γκρεγκ Χαντ στο Carss Bush Park, του Σίδνεϊ για να ανακοινώσουν επίσημα την έναρξη εργασιών του Πράσινου Στρατού.

«Νεαροί Αυστραλοί θα έχουν τώρα την ευκαιρία να συμβάλλουν σε μια από τις μεγαλύτερες περιβαλλοντικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης που θα βοηθήσει την κοινότητά μας να φέρει σημαντικά αποτελέσματα διατήρησης περιβάλλοντος.

«Τα έργα του Πράσινου Στρατού που θα αρχίσουν σύντομα στο Barton περιλαμβάνουν δραστηριότητες για την αποκατάσταση του ποταμού Georges River στην ευρύτερη περιφέρεια» δήλωσε ο κ. Βαρβαρής.

Ο Πράσινος Στρατός θα αναλάβει την αναγέννηση της τοπικής πανίδας αφαιρώντας τα ζιζάνια και καθαρίζοντας τις περιοχές από σκουπίδια. Οι ομάδες θα συμμετέχουν, επίσης, σε δραστηριότητες δημιουργίας μονοπατιών και περίφραξης, για να διασφαλιστεί η ασφαλής πρόσβαση του κοινού και να προστατευθεί το περιβάλλον από την ακατάλληλη χρήση γης.

«Οι συμμετέχοντες θα λάβουν το επίδομα Πράσινου Στρατού κατά τη διάρκεια της εργασίας τους και θα υποστηριχθούν επίσης για να αποκτήσουν Πιστοποιητικό I ή II προσόντων ή εγκεκριμένων δεξιότητων που να τους βοηθήσει να προετοιμαστούν για το εργατικό δυναμικό ή να βελτιώσουν τις ευκαιρίες σταδιοδρομίας τους» ανέφερε ο ομογενής βουλευτής.

Με τα 525 εκατομμύρια δολάρια Αυστραλίας που έχουν δεσμευτεί για τέσσερα χρόνια, το πρόγραμμα θα ενθαρρύνει τη λαϊκή συμμετοχή για υποστήριξη του τοπικού περιβάλλοντος και της πολιτιστικής κληρονομιάς και θα παράσχει κατάρτιση σε 15.000 νεαρούς Αυστραλούς μέχρι το 2018. Η επένδυση στον Πράσινο Στρατό θα ανεβάσει τη συνολική επένδυση της κυβέρνησης για διαχείριση των πόρων σε περισσότερο από 2 δισ. δολάρια Αυστραλίας σε διάστημα τεσσάρων ετών.

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία