Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Η κοινωνικοοικονομική κρίση βλάπτει σοβαρά την υγεία, δείχνει η διεθνής εμπειρία



Αθήνα

Η κοινωνικοοικονομική κρίση που είναι αποτέλεσμα πολιτικών λιτότητας και απορρύθμισης της εργασίας, βλάπτει σοβαρά την υγεία, επισημαίνει ο καθηγητής Κοινωνικής Ιατρικής και Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας στο ΑΠΘ Αλέξης Μπένος, με αφορμή ομιλία του  με θέμα “Υγεία: Αναφαίρετο δικαίωμα ή εμπορεύσιμο αγαθό;”. Από το 2008 μέχρι σήμερα οι αυτοκτονίες στην Ελλάδα έχουν φτάσει στο υψηλότερο επίπεδο της τελευταίας 40ετίας, τόνισε ο κ. Μπένος.

“Η υγεία καθορίζεται από τον τρόπο ζωής, εργασίας, διατροφής δηλαδή από την κοινωνική και οικονομική πραγματικότητα στην οποία ζει ο πληθυσμός” είπε προσθέτοντας ότι οι διεθνείς εμπειρίες έδειξαν πως η εφαρμογή των πολιτικών λιτότητας και απορρύθμισης της εργασίας παράγει νόσο και οδηγεί σε μια εκτίναξη των αναγκών για φροντίδα υγείας του πληθυσμού.

“Πλειάδα εμπειρικών δεδομένων της τελευταίας τετραετίας συγκλίνουν στο συμπέρασμα ότι οι πολιτικές λιτότητας θέτουν σε κίνδυνο την υγεία, των ευρωπαϊκών πληθυσμών καθώς τη στιγμή της μέγιστης ανάγκης, δηλαδή σε συνθήκες κρίσης, ραγδαίας φτωχοποίησης και αυξημένης νοσηρότητας, το κράτος απαντά με την απόσυρση από την υποχρέωσή του για επαρκή χρηματοδότηση και παροχή φροντίδας υγείας στο σύνολο του πληθυσμού” επισημαίνει , σε ομιλία του στην ίδια ημερίδα, ο λέκτορας στο London School of Medicine and Dentistry, Queen Mary, Ηλίας Κονδύλης.

Αναφερόμενος στην κατάσταση των υπηρεσιών υγείας στην Ελλάδα ο διευθυντής ΕΣΥ, μέλος του ΔΣ της ΕΝΙΘ, Στρατής Πλωμαρίτης, τονίζει ότι με τις περικοπές στους προϋπολογισμούς των νοσοκομείων που φτάνουν το 60% υπάρχουν πλέον ελλείψεις όχι μόνο σε φάρμακα αλλά και σε είδη διατροφής που προορίζονται για τους ασθενείς. ”Λόγω των ελλείψεων το περασμένο φθινόπωρο νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης δεν μπόρεσε να δώσει γάλα στους ασθενείς επειδή χρωστούσε στον προμηθευτή. Άλλο νοσοκομείο για τον ίδιο λόγο δεν μπορούσε να προμηθευτεί κρέας ενώ νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης δεν είχε χρήματα για βενζίνη προκειμένου να κινηθούν τα ασθενοφόρα και τελικά αγοράστηκε βενζίνη με χρήματα του σωματείου” πρόσθεσε ο κ Πλωμαρίτης.

Ο κ Πλωμαρίτης ανέφερε ότι η Ελλάδα βιώνει μια περίοδο διάλυσης του ΕΣΥ καθώς κλείνουν νοσοκομεία και μπαίνουν σε διαθεσιμότητα γιατροί και εργαζόμενοι και πρόσθεσε: “Αυτή τη στιγμή τα νοσοκομεία ζουν σε συνθήκες 'οικοδόμησης' ιατρικού λάθους, που σημαίνει ότι μπορούν να χαθούν ανθρώπινες ζωές. Το προσωπικό δεν επαρκεί, οι εργαζόμενοι είναι κουρασμένοι γιατί δουλεύουν χωρίς ρεπό, η προσέλευση ασθενών είναι μεγάλη και οι ελλείψεις πολλές. Για όλα αυτά έχουν ενημερωθεί οι αρμόδιες ΥΠΕ αλλά κανείς δεν συγκινείται γιατί εκείνο που τους ενδιαφέρει είναι να τηρούν αυτά που επιβάλουν οι δανειστές”.

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία