Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΤΟΣ ΚΑΒΑΦΗ(2013) ΣΤΗ ΡΟΥΜΑΝΙΑ - ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΙΘΑΚΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Εδώ Ιάσιο

Μεταδίδει η Αγγελική Μουζακίτη,Φιλόλογος



Αθήνα

     Το 2013 ήταν το έτος Καβάφη, καθώς συμπληρώθηκαν 150 χρόνια από τη γέννηση  και 80 χρόνια από το θάνατο του Έλληνα ποιητή Κωνσταντίνου Καβάφη. Η διπλή αυτή επέτειος τιμήθηκε εντός και εκτός της Ελλάδας δεόντως, καθώς η καβαφική ποιητική έχει γνωρίσει παγκόσμια απήχηση. Δε θα μπορούσε, άλλωστε, να γίνει διαφορετικά, καθώς το έργο του Αλεξανδρινού ποιητή μέσα από την ιδιότυπη τεχνική του προβάλλει με ένα μοναδικό τρόπο οικουμενικές αξίες, ιδανικά, αλλά και ανθρώπινες αδυναμίες, πάθη και αγωνίες. Γίνεται έτσι κτήμα του κάθε ανθρώπου από κάθε γωνιά της γης.

    Στην περίπτωση της Ρουμανίας θα πρέπει να επισημάνουμε πως από τα τέλη της δεκαετίας του ’30 μέχρι και σήμερα η παρουσία του καβαφικού ποιητικού έργου είναι αδιάλειπτη. Αξίζει να μνημονεύσουμε μερικούς σταθμούς: Το 1939 κάνουν την εμφάνισή τους στην Ανθολογία της Ελληνικής Ποίησης(Antologia Poeziei Greceşti) του κλασικού φιλόλογου Ştefan Bezdechi τα πρώτα δύο  ποιήματα του Καβάφη μεταφρασμένα στα ρουμανικά, Τα Κεριά(Lumânărele) και η Ιθάκη(Itaka). Η ενασχόληση των Ρουμάνων μελετητών με την καβαφική ποιητική συνεχίζεται αμείωτη κατά τη μεταπολεμική περίοδο και ιδιαίτερα κατά τις δεκαετίες του ’60 και του ’70, οπότε κυκλοφόρησαν πολλές μεταφράσεις του Καβάφη στο ρουμανικό φιλολογικό τύπο. Στους κορυφαίους μεταφραστές και μελετητές του έργου του συγκαταλέγονται ο ελληνο-ρουμάνος φιλόλογος Βίκτωρ Ιβάνοβιτς και ο ρουμάνος ποιητής E. Baconsky. Από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 και εξής ο εκδοτικός οίκος Ομόνοια πρωτοστατεί στην προβολή του καβαφικού έργου στη Ρουμανία με μεταφράσεις και κριτικές μελέτες του έργου του.

      Στη Ρουμανία και ειδικότερα στο Βουκουρέστι και το Ιάσιο οργανώθηκαν τους προηγούμενους μήνες από τα πανεπιστημιακά ιδρύματα και από άλλους πολιτιστικούς φορείς ημερίδες, εκθέσεις φωτογραφίας, ομιλίες, ακόμη και συναυλίες προς τιμήν του μεγάλου Έλληνα ποιητή. Και το ταξίδι προς την Ιθάκη συνεχίζεται….
 

Αγγελική Μουζακίτη

Λεκτορας Νεοελληνικών Σπουδών του

Πανεπιστημίου Al.I.Cuza του Ιασίου



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία