Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




"kindineyei h ellinikh glwssa grafontas….. γκρίκλις;"



Αθήνα

Η ελληνική γλώσσα γραμμένη με λατινικούς χαρακτήρες. Αυτά είναι τα greeklish που χρησιμοποιούνται σήμερα από πλήθος ανθρώπων, κυρίως νέων, στο διαδίκτυο, στις ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης, καθώς και στα γραπτά μηνύματα των κινητών τηλεφώνων. Η χρήση τους έχει προκαλέσει αντιδράσεις και ατελείωτες συζητήσεις, όχι μόνο από τον ακαδημαϊκό χώρο, αλλά και από τον χώρο των σχολείων, για το εάν η χρήση τους καταστρέφουν την ελληνική γλώσσα.

Πολλοί είναι οι εκπαιδευτικοί και οι γλωσσολόγοι που ανησυχούν για το μέλλον της ελληνικής γλώσσας από τη χρήση των greeklish, ενώ αρκετοί είναι κι αυτοί που βρίσκουν θετικές πλευρές στη χρήση τους.

«Άλλο γλώσσα κι άλλο γραφή της γλώσσας» ξεκαθαρίζει  ο καθηγητής Λατινικής γλώσσας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Ανδρέας Μιχαλόπουλος και συνεχίζει: «Δεν πιστεύω ότι τα greeklish συνιστούν απειλή για την ελληνική γλώσσα και γι’ αυτό δε πρέπει να κινδυνολογούμε».

Παρ’ όλα αυτά υποστηρίζει ότι μελέτες έχουν δείξει ότι οι μακροχρόνιοι χρήστες των greeklish τείνουν να ξεχάσουν τη σωστή γραφή των λέξεων και γίνονται ανορθόγραφοι.

Ο φιλόλογος Νίκος Κονίδας, δηλώνει  ότι όλοι όσοι ασχολούνται με την ελληνική γλώσσα έχουν επίγνωση του θέματος και ενημερώνονται συνεχώς για τις νέες τάσεις και συνήθειες των μαθητών. «Μόνη της, η τάση αυτή δε μπορεί να επηρεάσει την ελληνική γραφή. Δυστυχώς, όμως, υπάρχουν κι άλλοι παράγοντες όπως, η απουσία του βιβλίου από τον ελεύθερο χρόνο που οξύνουν το φαινόμενο της γλωσσικής κρίσης» λέει. Επισημαίνει τους λόγους για τους οποίους τα greeklish πρέπει να περιοριστούν, μιλώντας για τα προβλήματα που δημιουργούν στην ορθογραφία, τη σύνταξη και γενικότερα στην έκφραση. Παρόλα αυτά δεν αρνείται τη θετική πλευρά της χρήσης τους, που είναι το να «γράφεις γρήγορα». «Αν υπάρχει χρήση με μέτρο θα οδηγηθούμε στον περιορισμό του φαινομένου» επισημαίνει.

Ο Νίκος Σερασκέρης, 17 χρόνων, μαθητής Λυκείου χρησιμοποιεί στις διαδικτυακές συνομιλίες του τα greeklish. «Γράφω μόνο σε greeklish γιατί αποφεύγω να κάνω ορθογραφικά λάθη και επικοινωνώ πιο γρήγορα και άμεσα με τους φίλους μου» λέει και συνεχίζει: «Καταλαβαίνω ότι αυτό που κάνω υποβαθμίζει τη γλώσσα μου, αλλά συνεχίζω να χρησιμοποιώ αυτόν τον τρόπο λόγω συνήθειας, αλλά και ευκολίας».

Η 18χρονη Φένια Τούτση, μαθήτρια λυκείου, λέει πως χρησιμοποιεί τα greeklish μόνο στις συνομιλίες της στο facebook, φροντίζοντας, όπως λέει, να χρησιμοποιεί το συγκεκριμένο τρόπο γραφής με μέτρο, καθώς πιστεύει ότι η υπερβολική χρήση των greeklish, οδηγεί στην αποξένωση από την ελληνική γλώσσα. Θεωρεί πάντως, πως ο συγκεκριμένος τρόπος, έχει πολλά θετικά στοιχεία. «Δε χρειάζεται να προσέχεις την ορθογραφία, δε χρειάζονται τονισμοί και δεν αρνούμαι πως έχουν πια γίνει μόδα».

Υπάρχουν όμως κι αυτοί που κρατούν τη παράδοση της ελληνική γραφής όπως ο δικηγόρος Μάνος Ατζαράκης. «Δεν θέλω να ξεχάσω να γράφω» δηλώνει απόλυτα και προσθέτει: «Είναι μια μόδα που δε πρόκειται να περάσει γιατί οι άνθρωποι που δεν ξέρουν να γράφουν, τους απωθεί όλο και περισσότερο η ιδέα του να γράψουν στη γλώσσα τους».

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία