Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Είκοσι χρόνια κοινωνικής προσφοράς από το Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο



Αθήνα -(Ανταπόκριση Εφη Φουσέκη )

«Αγάπη, συμπαράσταση, φροντίδα, ζεστές αγκαλιές. Αυτό κρατάω από το Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο και του εύχομαι να συνεχίσει με το πάθος ενός εικοσάρη». Τα λόγια αυτά ανήκουν στη Ζωή Κωσταρίδη, η οποία το 1996 διαγνώσθηκε με διατατική μυοκαρδιοπάθεια και βαριά καρδιακή ανεπάρκεια το 2004, υπεβλήθη σε επιτυχή μεταμόσχευση καρδιάς στο Ωνάσειο και το 2011 έφερε στον κόσμο «τον ήλιο της», το γιο της.

 

Στην εικοσάχρονη πορεία του Ωνασείου Καρδιοχειρουργικού Κέντρου, η Ζωή δεν είναι η μόνη που δέχθηκε τις υψηλές υπηρεσίες του Ιδρύματος. Όπως επεσήμανε σε ειδική εκδήλωση για τη συμπλήρωση 20 χρόνων κοινωνικής προσφοράς του Ωνασείου, ο πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου, καθηγητής Ιωάννης Λεκάκης, από την πρώτη καρδιοχειρουργική επέμβαση που πραγματοποιήθηκε στις 15 Ιουλίου του 1993 έως και σήμερα πραγματοποιήθηκαν 34.850 καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις και 130.000 πράξεις επεμβατικής καρδιολογίας και ηλεκτροφυσιολογίας. Έχουν τοποθετηθεί, πρόσθεσε, 100 συσκευές μηχανικής υποστήριξης καρδιάς και έχουν γίνει 110 μεταμοσχεύσεις. Συνολικά, σημείωσε, έχουν νοσηλευθεί 138.150 ασθενείς, ενώ στα εξωτερικά ιατρεία και στα διαγνωστικά τμήματα έχουν εξυπηρετηθεί 305.000 ασθενείς.

 

Ο κ. Λεκάκης αναφέρθηκε παράλληλα στο «πολύτιμο και υψηλοτάτου επιπέδου» έργο του Ωνασείου, κάνοντας λόγο για διαχρονική επιτυχία η οποία είναι αποτέλεσμα της άρτιας υποδομής και της επάρκειας του προσωπικού. Το πιο σημαντικό στα 20 χρόνια λειτουργίας του κέντρου, υπογράμμισε, είναι το γεγονός ότι αποφύγαμε τη μετάβαση των ασθενών στο εξωτερικό και την εξοικονόμηση 640 εκατομμυρίων δολαρίων, σύμφωνα με στοιχεία του 2010.

 

Επίσης, μίλησε για τους στόχους και το όραμα του Ιδρύματος, σημειώνοντας ότι η επέκταση του Νοσοκομείου είναι «άκρως απαραίτητη», καθώς με τις 130 κλίνες που διαθέτει σήμερα «ασφυκτιά» και η λίστα αναμονής είναι μεγάλη. Σύμφωνα με τον κ. Λεκάκη, πολύ σύντομα θα αντικατασταθεί το 1/3 της υλικοτεχνικής υποδομής που περιλαμβάνει αιμοδυναμικά εργαστήρια, αναίμακτα εργαστήρια και θαλάμους, με πόρους από προγράμματα του ΕΣΠΑ.

 

Χαιρετισμό στην εκδήλωση απηύθυνε ο υπουργός Υγείας, Ανδρέας Λυκουρέντζος, ο οποίος και μετέφερε τα συγχαρητήρια του πρωθυπουργού προς τους υπευθύνους του Ωνασείου για το πολύτιμο και υπεύθυνο έργο που προσφέρουν, το οποίο, όπως είπε ο υπουργός, έχει ως αποτέλεσμα να ανακόπτεται η φυγή των ασθενών στο εξωτερικό. Στόχος της Πολιτείας, υποστήριξε, είναι η περαιτέρω ποιοτική αναβάθμιση των υπηρεσιών του Ωνασείου.

 

Ο πρόεδρος του Ιδρύματος Ωνάση, Δρ Αντώνης Παπαδημητρίου, τόνισε ότι το Νοσοκομείο είναι «υπόδειγμα σύμπραξης Ιδιωτικού και Δημόσιου τομέα, είναι υπόδειγμα λειτουργίας και σκοπός μας είναι να το κρατήσουμε στο υψηλότατο επίπεδο που βρίσκεται».

 

Χαιρετισμό απέστειλε και ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος, ενώ στην εκδήλωση παραβρέθηκαν άνθρωποι από τον πολιτικό, τον πνευματικό και τον επιστημονικό κόσμο.

 

Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με μουσικό πρόγραμμα στο οποίο συμμετείχαν υπότροφοι του Ιδρύματος Ωνάση.

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία