 |
|
|  |  |  | 
Τα συμπτώματα-Η διάγνωση-Τρόποι θεραπείας
Αγκυλοποιητική σπονδυλαρθρίτιδα μπορεί να κρύβεται πίσω από έναν πόνο στη μέση
Θεσσαλονίκη-(Ανταπόκριση Αγγέλα Φωτοπούλου)
Μία φλεγμονώδη νόσο η οποία μπορεί να προκαλέσει εφ΄ όρου ζωής
αναπηρία από 67% έως 80% ενδέχεται να "κρύβει" ένας πόνος στη μέση ο
οποίος επιμένει και δεν περνάει με την ξεκούραση. Η αγκυλοποιητική
σπονδυλαρθρίτιδα είναι μία μορφή αρθρίτιδας άγνωστης αιτιολογίας που
προσβάλει τις αρθρώσεις της σπονδυλικής στήλης, καθιστώντας την σε
προχωρημένο στάδιο σαν ένα καλάμι μπαμπού. Πλήττει κυρίως άτομα
ηλικίας 15-45 ετών και η συχνότητα εμφάνισης της είναι τριπλάσια στους
άνδρες συγκριτικά με τις γυναίκες. Η νόσος αυτή μπορεί να διαγνωστεί
πολύ εύκολα και η έγκαιρη διάγνωση σε συνδυασμό με την κατάλληλη
θεραπεία μπορεί να αναχαιτίσει την εξέλιξή της και να εξασφαλίσει μια
φυσιολογική ζωή στον ασθενή.
Μία οσφυαλγία που συνεχίζει να υπάρχει για περισσότερο από τρεις
μήνες και δεν περνά με φάρμακα και φυσιοθεραπεία δημιουργεί υποψίες
για αγκυλοποιητική σπονδυλαρθρίτιδα, επισήμανε ο συντονιστής
διευθυντής της ρευματολογικής κλινικής του νοσοκομείου ’γιος Παύλος,
Παναγιώτης Αθανασίου κατά τη διάρκεια συνέντευξης τύπου με αφορμή
πανελλαδική εκστρατεία ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης για τη νόσο.
Τα συμπτώματα της νόσου στον αξονικό σκελετό είναι η φλεγμονώδης
οσφυαλγία με ή χωρίς πόνο στους γλουτούς, που εμφανίζεται κατά τις
νυχτερινές ώρες, προκαλεί προβλήματα στον ύπνο επιδεινώνεται με την
ανάπαυση, βελτιώνεται με την άσκηση και χαρακτηρίζεται από πρωινή
δυσκαμψία και κόπωση.
Η διάγνωση της νόσου, όπως ανέφερε ο διευθυντής του ρευματολογικού
τμήματος του «στρατιωτικού νοσοκομείου 424», Χαράλαμπος Μπερμπερίδης
γίνεται με εξειδικευμένες εξετάσεις στις οποίες περιλαμβάνεται ο
ακτινογραφικός έλεγχος, η μαγνητική τομογραφία των κεφαλολαγόνιων
αρθρώσεων, το σπινθηρογράφημα των οστών και ο προσδιορισμός του
αντιγόνου HLA-B27 το οποίο υπάρχει στο 7% του γενικού πληθυσμού και
στο 93% των ασθενών με αγκυλοποιητική σπονδυλαρθρίτιδα. Η ύπαρξη του
αντιγόνου HLA-B27 δεν σημαίνει ότι τα άτομα που το έχουν θα εμφανίσουν
την νόσο, αλλά ότι έχουν πενταπλάσιες πιθανότητες να προσβληθούν.
Σήμερα υπάρχουν προηγμένες θεραπείες που προσφέρουν γρήγορη και
παρατεταμένη ανακούφιση από τα συμπτώματα και επιβράδυνση της εξέλιξης
της νόσου, ανέφερε από την πλευρά του ο ρευματολόγος Αριστείδης
Λαγουδάκης. Τα φάρμακα χορηγούνται με μία συγκεκριμένη σειρά, δηλαδή
αρχικά συνιστώνται μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη, τροποποιητικά της
νόσου αντιρρευματικά φάρμακα και φυσιοθεραπεία και αν αυτά δεν
αποδώσουν χορηγούνται βιολογικοί παράγοντες, δηλαδή αντισώματα τα
οποία στοχεύουν στον παράγοντα που προκαλεί την φλεγμονή, τον οποίο
μπλοκάρουν.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
