 |
|
|  |  |  | 
Τη Μεσσηνία σε "γκουρμέ συσκευασία" στέλνει στο εξωτερικό η Costa Navarino
Θεσσαλονίκη
Με εφαλτήριο το όραμα του αείμνηστου εφοπλιστή Βασίλη
Κωνσταντακόπουλου, να κάνει την πατρίδα του, τη Μεσσηνία, γνωστή σε
όλον τον κόσμο η εταιρεία Costa Navarino έχει καταφέρει επιτυχώς, να
προωθήσει στις διεθνείς αγορές προϊόντα της περιοχής και να ενισχύσει
τις τοπικές μικρές παραγωγικές μονάδες.
Μάλιστα, τον Οκτώβρη, η εταιρεία αναμένεται να τοποθετήσει στα
ράφια των γνωστών καταστημάτων Harrods του Λονδίνου μεσσηνιακά
προϊόντα όπως λάδι, μαρμελάδα, ξύδι και γλυκό του κουταλιού, σύμφωνα
με τον διευθυντή ανάπτυξης και πωλήσεων, Σάνδρο Χαραλαμπόπουλο.
Η σειρά προϊόντων Navarino Icons, εκτός από μια συλλογή κεραμικών
εμπνευσμένη από τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό της Μεσσηνίας,
περιλαμβάνει -εδώ και ενάμιση χρόνο- και μια σειρά από τοπικά προϊόντα
όπως λάδι και κρασί (από καλλιέργειες της εταιρείας), γλυκά του
κουταλιού, μαρμελάδες, χυλοπίτες, παστέλια, μέλι, ψητές πιπεριές,
τουρσί κ.α.
Ήδη τα προϊόντα της πωλούνται στις ΗΠΑ, σε έξι καταστήματα Dean &
Delluca και στην Ελλάδα στα duty free, στο μουσείο Κυκλαδίτικης
Τέχνης, στο μουσείο Γουλανδρή, στα καταστήματα Attica του Golden Hall
και στη Θεσσαλονίκη στο «Παντοπωλείο».
Επόμενος στόχος είναι οι αγορές της Γαλλίας, της Ρωσίας, της Μ.
Ανατολής και της Κίνας.
Φυσικά πρώτο σημείο πώλησης ήταν το ξενοδοχειακό συγκρότημα Costa
Navarino στην Πύλο της Μεσσηνίας.
Σύμφωνα με τον κ.Χαραλαμπόπουλο, οι πωλήσεις αγγίζουν τις 350.000
ευρώ ενώ ο στόχος για το επόμενο έτος είναι να φτάσουν το 1 εκ.
Πρόκειται για προϊόντα γκουρμέ, το 80% των οποίων κατευθύνεται στο
εξωτερικό. «Στόχος μας είναι να προωθήσουμε τα προϊόντα μας σε ειδικές
αγορές και μάλιστα σε ξεχωριστή συσκευασία υψηλής αισθητικής. Έτσι,
δίνουμε μεγάλη βαρύτητα στο σχεδιασμό», σημείωσε ο κ.Χαραλαμπόπουλος.
Το Costa Navarino, όπως επεσήμανε η υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων Βάλια
Βανέζη, αναπτύσσει τη δραστηριότητά του έχοντας ως φιλοσοφία το: να
αναδείξει τα αγαθά της Μεσσηνιακής γης και να συμβάλει στην ανάπτυξη
της περιοχής. Σήμερα η εταιρεία συνεργάζεται με περίπου 10 παραγωγούς
της περιοχής και λανσάρει στην αγορά σχεδόν 30 κωδικούς τοπικών
παραδοσιακών προϊόντων.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
