Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Ραούλ Βάλενμπεργκ - Η δράση του

O  Aνθρωπος που μεγαλούργησε σε έναν κόσμο απανθρωπιάς



Αθήνα

Οι πρεσβείες της Ουγγαρίας, της Σουηδίας και του Ισραήλ στην Αθήνα, τίμησαν  διοργανώνοντας ιστορικό σεμινάριο, τα 100στά γενέθλια του Ραούλ Βάλενμπεργκ, του Σουηδού διπλωμάτη που έσωσε τις ζωές δεκάδων χιλιάδων Εβραίων της Ουγγαρίας από τα ναζιστικά στρατόπεδα και στάθηκε «Ανθρωπος σε έναν κόσμο απανθρωπιάς».

Η Αθήνα δεν μένει ασυγκίνητη. Ο δήμαρχος Αθηναίων Γ. Καμίνης αποφάσισε να δώσει σε δρόμο της Αθήνας, το όνομα του Βάλενμπεργκ, που είναι συνώνυμο της κοινωνικής αλληλεγγύης και περιέχει ισχυρό συμβολισμό εναντίον της ξενοφοβίας και ρατσισμού.

Μα ποιος ήταν αλήθεια αυτός ο ήρωας που έσωσε δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους, μέσα στην Ευρώπη του Χίτλερ; Σίγουρα δεν ήταν ο «τυπικός» ήρωας.

 

Ήταν γόνος επιφανούς οικογένειας τραπεζιτών και πολιτικών της Στοκχόλμης, ατρόμητος, δεινός διαπραγματευτής, με οργανωτικές ικανότητες. Είχε σπουδάσει αρχιτέκτονας στις Ηνωμένες Πολιτείες. Κοσμοπολίτης και πολύγλωσσος, ήξερε τα τερτίπια της ουγγρικής και γερμανικής γραφειοκρατίας, όταν ανέλαβε στα μέσα του 1944 ως επιτετραμμένος στη διπλωματική αποστολή της Βουδαπέστης να διασώσει την Εβραϊκή Κοινότητα της Ουγγαρίας.

Στο μεταξύ, οι ΗΠΑ είχαν ήδη εγκαθιδρύσει την Επιτροπή Προσφύγων Πολέμου, που είχε σκοπό τη διάσωση των Εβραίων από τους Ναζί και ο Βάλενμπεργκ είχε αποδεχθεί αυτό τον ρόλο στην Ουγγαρία.

Ανέλαβε να εκδώσει 4.500 διαβατήρια που θα επέτρεπαν στους Εβραίους της Ουγγαρίας να διαφύγουν στη Σουηδία ως Σουηδοί υπήκοοι. Αλλά εξέδωσε τρεις και τέσσερις φορές περισσότερα. Δημιούργησε δίκτυο ασφαλών καταφυγίων για τους διωκόμενους, σώζοντας περίπου 15.000 άτομα.

Στις συναλλαγές του με τους Ναζί ήξερε να είναι ήρεμος και χιουμορίστας, αλλά και επιθετικός και απειλητικός. Δεν δίσταζε να μοιράζει φιλοφροσύνη και φιλοδωρήματα, όπου αυτό ήταν αναγκαίο. Είχε ασφαλώς την ασπίδα του διπλωματικού καθεστώτος και μάλιστα της ουδέτερης Σουηδίας, το οποίο οι Γερμανοί δεν ήθελαν να παραβιάσουν.

Αυτό κράτησε λίγους μήνες. Στις αρχές του 1945 σε ένα ταξίδι του στο εσωτερικό της Ουγγαρίας απήχθη και φυλακίστηκε στη Σοβιετική Ένωση. Η τύχη του παραμένει μυστήριο. Επίσημα η Ρωσία υποστήριξε ότι πέθανε από καρδιακή προσβολή το 1947, αλλά σύμφωνα με μαρτυρίες εθεάθη ζωντανός πολλά χρόνια αργότερα, σε στρατόπεδο καταναγκαστικών έργων.

Το σκοτάδι που επικρατεί για τον θάνατό του εξυπηρετεί τους πάντες, αναφέρει η Φωτεινή Τομαή, διευθύντρια του Διπλωματικού και Ιστορικού Αρχείου του υπουργείου Εξωτερικών.

Το πιθανότερο είναι ότι ο Βάλενμπεργκ ήταν μέλος του δικτύου OSS (Office Strategic Services), που είχε ιδρύσει ο Ρούζβελτ εναντίον των δυνάμεων του ’ξονα και είχε σε όλη την Ευρώπη περισσότερους από 4.000 πράκτορες εκ των οποίων 70 ήταν Σουηδοί. Το ότι σπούδασε λίγο πριν από τον πόλεμο στις ΗΠΑ, ήξερε πολύ καλά αγγλικά, γερμανικά, γαλλικά και ρωσικά, συνηγορούν σ΄αυτή την εκδοχή. Ίσως ήταν ένα από τα πρώτα θύματα του Ψυχρού Πολέμου, σημειώνει.

 

Το μήνυμα εναντίον του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, ιδεολογίες που δεν εξέλιπαν ποτέ και σήμερα γνωρίζουν άνοδο σε κάποιες χώρες της Ευρώπης, ανέδειξαν με τις ομιλίες τους όλοι οι συμμετέχοντες.

Η πρεσβευτής της Ουγγαρίας Έζτερ Σαντόρφι, τόνισε ότι το 2011 απαγορεύτηκε στη χώρα της, δια νόμου, η λειτουργία των οργανώσεων με παραστρατιωτική δράση, όπως η «Ουγγρική Φρουρά».

Πρέπει να επαγρυπνούμε και στη χώρα μου ακούγονται ξενοφοβικές φωνές, είπε και ο Σουηδός πρεσβευτής Χάκαν Μάλκβιστ.

Για να μην επαναληφθούν φαινόμενα ξενοφοβίας και αντισημιτισμού χρειάζεται πρώτα απ΄όλα γνώση της ιστορίας, λέει ο δρ Ρομπέρ Ροζέτ διευθυντής Αρχείων του Γιαντ Βασέμ στην Ιερουσαλήμ, που αποτελεί παγκόσμιο κέντρο καταγραφής, έρευνας, εκπαίδευσης και μνήμης του Ολοκαυτώματος, στο οποίο ο Βάλενμπεργκ έχει ξεχωριστή θέση.

«Δεν μπορώ να φανταστώ, για παράδειγμα», προσθέτει, «πώς νέα παιδιά στην Ελλάδα μπορούν να μετάσχουν σε νεοναζιστικά σχήματα, όταν γνωρίζουν τι υπέφεραν οι παππούδες τους από τους Ναζί. Το ίδιο πιστεύω και για τη Ρωσία».

Αλλά δεν φτάνει μόνον η ιστορία, συνεχίζει. «Χρειάζεται μια ευρύτερη εκπαίδευση για τον σεβασμό του άλλου, την αξιοπρέπεια, τα ανθρώπινα δικαιώματα».

Όσο για την άνοδο της ακροδεξιάς στην Ευρώπη, απαντά, δεν φοβάμαι μια αντιστοιχία με την προ του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου εποχή, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να παίρνουμε αυτά τα φαινόμενα στα σοβαρά. Κάνει επίσης διάκριση μεταξύ των δυτικοευρωπαϊκών χωρών που έχουν εμπεδώσει στις περισσότερες περιπτώσεις πιο καλά τις δημοκρατικές αρχές.

Στο σεμινάριο μετείχαν μεταξύ άλλων, ο Ούγγρος ιστορικός Λάζλο Τσέζ, ο αναπληρωτής Συνήγορος του Πολίτη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα Βασίλης Καρύδης και ο πρόεδρος της Εβραϊκής Κοινότητας Αθηνών Βενιαμίν Αλμπάλας, ο οποίος είπε σε συγκινητικούς τόνους ότι αν ο σωτήρας των Εβραίων της Ουγγαρίας ήταν ο Ραούλ Βάλενμπεργκ, εμένα και της οικογένειάς μου ήταν ο γιατρός Πάνος Μαχαίρας.

Εκ μέρους της ισραηλινής πρεσβείας παρέστη η Τάμι Μπεν-Χαϊμ, η οποία δέχθηκε τα συλλυπητήρια των παρευρισκομένων για τον θάνατο του πρώην πρωθυπουργού Γιτζάκ Ράμπιν.

Οι κυβερνήσεις της Σουηδίας και της Ουγγαρίας ανακήρυξαν το έτος 2012 έτος Βάλενμπεργκ με τη ρήση «ο Ανθρωπος σε έναν κόσμο απανθρωπιάς» τιμώντας τον με πλήθος εκδηλώσεων σε πολλές χώρες.

 




 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία