Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




...παρότι έχουν φοιτήσει επί χρόνια στο σχολείο

Εκατομμύρια παιδιά σε όλο τον κόσμο δεν μπορούν να διαβάσουν ή να μετρήσουν



Ουάσινγκτον.-

Στις χώρες με μικρό ή μεσαίο ΑΕΠ, εκατομμύρια παιδιά δεν γνωρίζουν να διαβάζουν, να γράφουν ή να κάνουν απλές μαθηματικές πράξεις, ακόμη και αφού έχουν περάσει πολλά χρόνια στο σχολείο, αναφέρει  η Παγκόσμια Τράπεζα.

«Αυτή η κρίση στη σχολική εκπαίδευση οξύνει τις κοινωνικές ανισότητες αντί να τις αμβλύνει», παρατηρεί η Παγκόσμια Τράπεζα. «Οι νεαροί μαθητές που ήδη βρίσκονται σε μειονεκτική θέση εξαιτίας της φτώχειας, του φύλου τους ή μιας αναπηρίας εισέρχονται στην ενήλικη ζωή χωρίς να έχουν πάρει παρά βασικά εφόδια», προσθέτει.

Όταν ζητήθηκε από μαθητές της Τρίτης Δημοτικού στην Κένυα, την Τανζανία ή την Ουγκάντα να διαβάσουν στα αγγλικά ή τα σουαχίλι μια απλή φράση του τύπου: «το όνομα του σκύλου είναι Φίντο», τα τρία τέταρτα δεν την κατανόησαν.

«Στην ινδική ύπαιθρο σχεδόν τα τρία τέταρτα των μαθητών της Τρίτης Δημοτικού δεν κατάφεραν να κάνουν μια αφαίρεση διψήφιων αριθμών, όπως 46-17», σύμφωνα με άλλο παράδειγμα. «Και στην Πέμπτη Δημοτικού οι μισοί εξακολουθούσαν να μην μπορούν να το κάνουν».

Η Παγκόσμια Τράπεζα επισημαίνει ότι παρά τη βελτίωση στις ικανότητες των Βραζιλιάνων ηλικίας 15 ετών, με τον τρέχοντα ρυθμό θα χρειαστούν 75 χρόνια για να φτάσουν στο μέσο όρο των ικανοτήτων στα μαθηματικά των μαθητών των πλούσιων χωρών. Και θα χρειαστούν 263 χρόνια για να φτάσουν τον μέσο όρο στην ανάγνωση.

«Αυτή η κρίση στη σχολική εκπαίδευση είναι ηθικής και οικονομικής φύσης», σχολίασε ο Τζιμ Γιονγκ Κιμ πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας, επισημαίνοντας ότι η σωστή σχολική εκπαίδευση συνδέεται με την «προοπτική εργασίας».

Η έκθεση προσθέτει ότι, σύμφωνα με διεθνείς εκτιμήσεις για την ανάγνωση, τα μαθηματικά και τη γραφή, οι βαθμοί ενός μέσου μαθητή σε μια φτωχή χώρα είναι χαμηλότεροι από το 95% των βαθμών των μαθητών μιας πλούσιας χώρας.

Επίσης το επίπεδο των μαθητών με εξαιρετικές επιδόσεις που ζουν σε χώρες με μεσαίο ΑΕΠ, ισοδυναμεί μόλις με το κατώτατο επίπεδο των μαθητών μιας πιο πλούσιας χώρας.

Ωστόσο η Παγκόσμια Τράπεζα σημειώνει ότι μπορεί να συντελεστεί σημαντική πρόοδος, αν «η σχολική εκπαίδευση αναχθεί σε προτεραιότητα για τους ηγέτες». 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία