Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Οι σύγχρονες απειλές κατά της ψυχικής υγείας και πώς αντιμετωπίζονται



Aθήνα.-

Ο σύγχρονος τρόπος ζωής καθώς και η γρήγορη και απαιτητική
καθημερινότητα έχουν καταστήσει την ψυχική υγεία ένα από τα βασικότερα
αγαθά που χρήζει φροντίδας. Οι ορισμοί που έχουν δοθεί για την ψυχική
υγεία είναι αρκετοί και πολυδιάσταστοι, αλλά ένα από τα βασικότερα
πράγματα που την χαρακτηρίζουν είναι το πείσμα του ατόμου να παλεύει
για τις συνθήκες βελτίωσης της ζωή του ακόμα και αν έχει μια πολύ
δύσκολη καθημερινότητα που το φέρνει αντιμέτωπο με πολλές
αντιξοότητες, όπως τόνισε ο ψυχολόγος Αλέξανδρος Μοροχλιάδης, μέλος
της διεπιστημονικής ομάδας του ΚΜΟΠ (  Κέντρου Κοινωνικής Δράσης και
Καινοτομίας) που διαχειρίζεται το πρόγραμμα ψυχολογικής υποστήριξης
για την πανδημία Covid - 19 «Κανένας/Καμία μόνος/μόνη στην πανδημία»
και πραγματοποίησε webinar για την ψυχική υγεία με τίτλο: «Ψυχική
υγεία στις μέρες μας; Κι όμως, γίνεται!».
  Όπως τονίστηκε πολλοί έχουν πλέον συμπτώματα ψυχικής δυσφορίας και
εξάντλησης καθημερινά που θα έπρεπε να τους προβληματίζουν αλλά συχνά
δεν τα παρατηρούν μέσα στη δίνη των επαναλαμβανόμενων δυσκολιών. Και
τα συμπτώματα αυτά γίνονται ακόμα πιο έντονα σε περιόδους κρίσης, όπως
είναι η περίοδος της πανδημίας.
Η ψυχολόγος Χαρούλα Τσατσάνη αναφέρει οτι  τέτοιου είδους συμπτώματα
είναι το «άγχος όταν το άτομο βρίσκεται αντιμέτωπο με κάποιο σημαντικό
γεγονός και δυσκολεύεται να το διαχειριστεί. Αυτό μπορεί να εκδηλωθεί
και σωματικά (ταχυπαλμία, δύσπνοια κλπ), η απώλεια ενδιαφέροντος για
καθημερινές δραστηριότητες (εργασία, άθληση, προσωπική ζωή),
κυκλοθυμία και ευερεθιστότητα, η κοινωνική απόσυρση, μείωση κοινωνικών
συναναστροφών, η αδιαφορία για τα πράγματα που συμβαίνουν γύρω μου, η
απαισιοδοξία, ανησυχία πως κάτι αρνητικό θα συμβεί, το καταθλιπτικό
συναίσθημα, σκέψεις, να βλάψω τον εαυτό μου ή κάποιον άλλον, η διαρκής
κόπωση και εξάντληση, η αϋπνία ή υπερυπνία, οι σωματικοί πόνοι, οι
στομαχικές και γαστρεντερικές ενοχλήσεις, η απώλεια σεξουαλικής
διάθεσης, υπερβολική ή ελάχιστη κατανάλωση τροφής και οι δυσκολίες στη
συγκέντρωση και τη μνήμη».
 Ωστόσο, τα συμπτώματα αυτά συχνά αποδίδονται αλλού ή υποτιμώνται
επιβαρύνοντας ακόμα περισσότερο την ψυχική υγεία του ατόμου. Και καθώς
οι καταστάσεις άγχους εξελίσσονται, τα προβλήματα της ψυχικής υγείας
συσσωρεύονται και γίνονται ακόμα πιο δύσκολα τα πράγματα, γιατί έτσι
φτάνει κάποιο στα όρια της ψυχικής εξάντλησης.
 «Ορισμένα βασικά σημάδια ψυχικής εξάντλησης που μαρτυρούν ότι το
άτομο φτάνει στα όρια του, είναι τα εξής: Αρχικά, το άτομο νιώθει
συνεχή θυμό. Ο θυμός μπορεί να αποτελεί ένα φυσιολογικό συναίσθημα το
οποίο μπορεί να νιώθει το άτομο, ωστόσο, υπάρχουν φορές που το άτομο
μπορεί να βιώνει μια διαρκή ένταση η οποία σχετίζεται με διάφορους
τομείς της ζωής του. Αυτό ίσως αποτελεί ένα σημάδι ότι θα πρέπει να
κάνουμε ένα "διάλειμμα", προκειμένου να κατανοήσουμε το πρόβλημα που
αντιμετωπίζουμε και να μπορέσουμε να προσφέρουμε την κατάλληλη βοήθεια
στον εαυτό μας για να καταφέρει να αντιμετωπίσει την πίεση που
βιώνει», τονίζει  ο κοινωνικός λειτουργός, Χρήστος Κωστικίδης και
προσθέτει: «Σε περιόδους που βιώνουμε έντονη συναισθηματική και
ψυχολογική δυσφορία είναι δύσκολο να νιώσουμε ευχαρίστηση για τα
επιτεύγματα μας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, να συνεχίζουμε να πιέζουμε
τους εαυτούς μας ακόμη περισσότερο, για να επιτύχουμε στους στόχους ή
τις υποχρεώσεις μας. Με αυτό τον τρόπο καταφέρνουμε να πιεζόμαστε
ακόμα περισσότερο σε σημείο που εξαντλούμε τα προσωπικά μας αποθέματα
και μειώνεται η παραγωγικότητα μας. Ακόμη, με βάση τις εργασιακές
συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί στη σύγχρονη εποχή, το φαινόμενο της
εργασιακής εξουθένωσης (burn out) αποτελεί ένα από τα βασικότερα
προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι και συνεχώς αναπτύσσεται
σε όλο και περισσότερους τομείς εργασίας. Η εργασιακή εξουθένωση
μπορεί να περιλαμβάνει επαναλαμβανόμενες απουσίες, η καθυστέρηση, η
μειωμένη παραγωγικότητα και η χαμηλή απόδοση. Αυτά δεν αποτελούν
ενδείξεις ότι δεν προσπαθείτε αρκετά σκληρά, αλλά ότι έχετε
προσπαθήσει πάρα πολύ σκληρά, για πολύ καιρό και πρέπει να κάνετε ένα
βήμα πίσω, ακόμα κι αν αυτό είναι προσωρινό».
 Σχετικά με το τι μπορεί να γίνει για να θωρακιστεί η ψυχική υγεία σε
περιόδους κρίσης και όχι μόνο, η ψυχολόγος Μαριννέτα Κρητικού λέει
ότι υπάρχουν καλές πρακτικές που εάν ενσωματώσουμε στην καθημερινότητά
μας, μας βοηθούν να «χτίζουμε» την ψυχική μας υγεία και συνεπώς να
είμαστε περισσότερο θωρακισμένοι και σε δύσκολες περιόδους.

Μερικές από αυτές είναι:
- Προγραμματισμός ατομικών αναγκών: Αντί να αναβάλλω πράγματα που
έχουν να κάνουν με την αυτοφροντίδα μου (πχ. ραντεβού σε γιατρό,
συμμετοχή σε ομάδα χορού κλπ), επειδή δεν τα εντάσσω πρακτικά στο
καθημερινό μου πρόγραμμα, μπορώ να τα υλοποιήσω, πάντα βάσει
προτεραιοτήτων και βήμα-βήμα (πχ. Πρώτα χρειάζεται να κάνω ένα
τηλεφώνημα και να κλείσω ραντεβού).
- Διατήρηση κοινωνικών επαφών: Προσπαθώ να μην αμελώ την ανάγκη μου
για κοινωνικές συναναστροφές και να την κάνω κομμάτι του εβδομαδιαίου
προγράμματός μου. Έστω και λίγα λεπτά να αφιερώσω σε μια κουβέντα από
κοντά ή τηλεφωνικά με έναν φίλο με ωφελεί συναισθηματικά και ψυχικά,
καθώς και μου δίνει δύναμη να συνεχίσω την απαιτητική μου ρουτίνα.
- Φροντίζω τη σωματική μου ευεξία: Όσο είναι δυνατόν λαμβάνω σταθερά
και υγιεινά γεύματα τη μέρα, προσπαθώ να μην καταφεύγω στο αλκοόλ και
σε ανθυγιεινές συνήθειες σε δύσκολες περιόδους καθώς μακροπρόθεσμα
επιβαρύνουν την ψυχική μου υγεία, φροντίζω να εντάσσω ελαφριάς μορφής
άσκηση στην καθημερινότητά μου.
- Επαρκής ύπνος: Φροντίζω να έχω σταθερές ώρες που κοιμάμαι και ξυπνάω
και έναν ικανοποιητικό σε διάρκεια ύπνο. Σε δύσκολες περιόδους που δεν
μου είναι εύκολο να κοιμηθώ, μπορώ να δοκιμάσω πρακτικές όπως η
εστίαση στην αναπνοή, η προοδευτική μυϊκή χαλάρωση, ο διαλογισμός κά.
Ο ύπνος είναι απαραίτητος για τη σωματική και για την ψυχική μου
υγεία.
- Ενσυνειδητότητα: Εκπαιδεύω το μυαλό μου να εστιάσει στο τώρα,
συγκεντρώνομαι στην ενασχόληση που υλοποιώ τη δεδομένη στιγμή,
παρατηρώ τις κινήσεις και την αναπνοή μου, χαλαρώνω τους μύες.
Αποφεύγω να αναλώνομαι σε σκέψεις μελλοντικές και σε πράγματα που δεν
είναι στον έλεγχο μου και επανέρχομαι στο παρόν. Εάν με βοηθά, μπορώ
να χρησιμοποιήσω βίντεο ή ηχητικά αρχεία διαλογισμού που θα με
καθοδηγήσουν να χαλαρώσω.
- Διατηρώ τη ρουτίνα μου: Φροντίζω να κοιμάμαι και να ξυπνάω ίδια ώρα,
να έχω σταθερές ώρες μες τη μέρα που ασχολούμαι με την εργασία, με την
ατομική φροντίδα, με τις εργασίες του σπιτιού και άλλες υποχρεώσεις.
Αν εργάζομαι από το σπίτι φροντίζω να μην ξεπερνάω το ωράριο εργασίας
μου και να έχω έναν συγκεκριμένο χώρο στον οποίο εργάζομαι.- Γίνομαι
δημιουργικός: Δεν παραλείπω να εντάσσω στην καθημερινότητά μου
δραστηριότητες που μου προσφέρουν ευχαρίστηση, καθώς και να μετατρέπω
εργασίες που δεν μου είναι και τόσο ευχάριστες σε πιο διασκεδαστικές,
πχ. Βάζω την αγαπημένη μου μουσική για να καθαρίσω ή να μαγειρέψω.
- Μιλώ για αυτά που με απασχολούν: Όταν μοιράζομαι το βάρος μου, μπορώ
να εκπλαγώ από τα αποτελέσματα. Από εκεί που δεν το περιμένω μπορεί να
λάβω μια πολύ παρηγορητική κουβέντα, ή και απλώς ανακούφιση συζητώντας
για αυτό που με δυσκολεύει. Αν δεν έχω υποστηρικτικό δίκτυο, δεν
διστάζω να αναζητήσω βοήθεια από έναν ειδικό.
«Είναι καλό να μην περιμένω περιόδους κρίσεις, ώστε να ενεργοποιήσω
μηχανισμούς που θα με κάνουν να αντέξω, αλλά να φροντίζω καθημερινά
για την ψυχική μου υγεία ώστε όταν το χρειαστώ να είμαι ψυχικά
ανθεκτικός και να ανταπεξέλθω θριαμβευτικά», καταλήγει η κ. Κρητικού.
ΑΠΕ-ΜΠΕ



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία