Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Διάσκεψη  «Terra Madre»


«Ζήτημα ηθικής και βιωσιμότητας η αποτίναξη της κουλτούρας του fast food»



Τορίνο.-

Κείμενο Νίκος Γαργαλάκος

Στον αιώνα της… κατασπατάλησης τροφίμων που διανύουμε, επίκαιρη όσο
ποτέ είναι η δράση φορέων που αντιμάχονται τη μόδα του fast food,
προβάλλουν την υγιεινή διατροφή και υπεραμύνονται της σημασίας
διαφύλαξης της τοπικής κουζίνας και της προώθησης ενός βιώσιμου
συστήματος τροφίμων. Αυτό τον ρόλο ενσαρκώνει η οργάνωση Slow Food
(«Αργό φαγητό»), η οποία ιδρύθηκε το 1986 στην Ιταλία από τον πολιτικό
ακτιβιστή Κάρλο Πετρίνι και δημιούργησε ένα παγκόσμιο κίνημα.

Σήμερα, τα ανωτέρω ζητήματα απασχολούν σε σταθερή βάση τους υπεύθυνους
χάραξης της ευρωπαϊκής πολιτικής, που πλέον ενώνουν τις φωνές τους με
τους πολεμίους της «παγκοσμιοποιημένης διατροφής», ξεκινώντας μια
εποικοδομητική αλληλεπίδραση. Ο επίτροπος Υγείας και Ασφάλειας των
Τροφίμων, Βιτένις Αντριουκάιτις, παρευρέθηκε σε διάσκεψη με τίτλο
«Terra Madre», που διοργάνωσε η Slow Food στο Τορίνο, επαινώντας τις
πρωτοβουλίες της οργάνωσης για τη στήριξη των Ευρωπαίων παραγωγών
τροφίμων μικρής κλίμακας. «Η επιλογή μεταξύ γρήγορου και αργού φαγητού
είναι μια επιλογή ηθικής και βιωσιμότητας», τόνισε χαρακτηριστικά.
Ο κ. Αντριουκάιτις χαρακτήρισε «απαράδεκτο» το γεγονός ότι ο Ευρωπαίος
καταναλωτής πετά στα σκουπίδια 95-115 κιλά τροφίμων κατά μέσο όρο
ετησίως, τη στιγμή που εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο ζουν σε
συνθήκες πείνας. «Η κατασπατάληση των τροφίμων είναι ένα σκάνδαλο του
21ου αιώνα», υπογράμμισε ο Ευρωπαίος επίτροπος.

Αναφερόμενος στους τρόπους μείωσης των αποβλήτων τροφίμων, ο κ.
Αντριουκάιτις στάθηκε στον κομβικό ρόλο που έχουν οι δωρεές
επισιτιστικής βοήθειας και τα προγράμματα αναδιανομής τροφίμων,
προσέγγιση την οποία έχει προωθήσει σε βάθος χρόνου η ΕΕ. Ωστόσο,
αρκετές οργανώσεις, συμπεριλαμβανομένης και της Slow Food, θεωρούν τη
συγκεκριμένη στρατηγική αποτυχημένη, καθώς εστιάζει στα συμπτώματα του
προβλήματος και όχι στις αιτίες.
Επιπλέον, ο Ευρωπαίος επίτροπος ζήτησε τη διακοπή της περιττής και
ακατάλληλης χρήσης αντιβιοτικών στη γεωργία, εκφράζοντας την ανησυχία
του για τον αυξανόμενο κίνδυνο της μικροβιακής αντοχής. «Η κατάσταση
θα χειροτερέψει και άλλο στο μέλλον, εάν δεν προωθήσουμε αλλαγές στο
παρόν», προειδοποίησε ο κ. Αντριουκάιτις.

Μόνο στην ΕΕ, η μικροβιακή αντοχή συνδέεται με 25.000 θανάτους
ετησίως. Σε παγκόσμιο επίπεδο, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει αναλάβει ηγετικό
ρόλο στην αποφυγή της συστηματικής χρήσης αντιβιοτικών στην
αγροδιατροφική αλυσίδα. Το 2006, η ΕΕ επέβαλε μία από τις πρώτες
απαγορεύσεις αντιβιοτικών στις πρόσθετες ύλες ζωοτροφών για τα
εκτρεφόμενα ζώα. Πέρυσι, εισήγαγε ένα νέο σχέδιο δράσης, το οποίο
στοχεύει να βοηθήσει τα κράτη-μέλη να παράσχουν καινοτόμες,
αποτελεσματικές και βιώσιμες απαντήσεις στη μικροβιακή αντοχή.

Σύμφωνα πάντως με τη Slow Food, τα νέα μέσα της ΕΕ για την
καταπολέμηση της μικροβιακής αντοχής δεν αρκούν, καθώς «η κοινωνία των
πολιτών αναμένει πιο συγκεκριμένες και επείγουσες δράσεις».

Ακόμη, ως ζήτημα πρώτης γραμμής αναγνωρίστηκε από τους συμμετέχοντες
στην εκδήλωση η ανάγκη εφαρμογής μιας ευρωπαϊκής πολιτικής για την
προώθηση της «επείγουσας μετάβασης» σε ένα βιώσιμο σύστημα τροφίμων.
«Η Slow Food ζητά μια ΚAΠ που θα ενσωματώνει αποτελεσματικά άλλες
πολιτικές που σχετίζονται με τα τρόφιμα» δήλωσε ο Nino Pascale,
πρόεδρος της Slow Food Italia, προσθέτοντας ότι η νέα ΚΑΠ παραμένει
αποσυνδεδεμένη από άλλες πολιτικές.
Ακόμη, ο κ. Pascale επέστησε την προσοχή, όσον αφορά τη σημασία της
διαφύλαξης της βιοποικιλότητας, η οποία «στερείται επαρκούς
οικονομικής στήριξης από τη νέα ΚΑΠ».
Πηγή ΥΠΑΙΘΡΟΣ ΧΩΡΑ



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία