Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Μια ουσία στο πράσινο τσάι μπορεί να μειώνει τον κίνδυνο για έμφραγμα και εγκεφαλικό



Πηγή Journal of Biological Chemistry

 Μια ουσία που υπάρχει στο πράσινο τσάι, πιθανώς καταπολεμά την αθηροσκλήρωση και έτσι μειώνει τον κίνδυνο για έμφραγμα και εγκεφαλικό, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα. Δεν είναι όμως σίγουρο, προς το παρόν, ότι αν κανείς αρχίσει να πίνει το ένα πράσινο τσάι μετά το άλλο, αυτό όντως θα λειτουργήσει προστατευτικά.

   Η αθηροσκλήρωση οφείλεται στη δημιουργία πλάκας από λιπώδη υλικά μέσα στις αρτηρίες, κάτι που μειώνει την κυκλοφορία του αίματος προς την καρδιά και τον εγκέφαλο. Σε προχωρημένο στάδιο, μια πρωτεΐνη, η απολιποπρωτεΐνη Α1 (apoA-1), ένα συστατικό της χοληστερίνης, μπορεί να σχηματίσει εναποθέσεις αμυλοειδούς, παρόμοιες με τις πλάκες που παρατηρούνται στον εγκέφαλο ασθενών με τη νόσο Αλτσχάιμερ.

   Αυτές οι συσσωρεύσεις της απολιποπρωτεΐνης δημιουργούνται μέσα στις αθηροσκληρωτικές πλάκες, με αποτέλεσμα να αυξάνουν το μέγεθος των τελευταίων και να περιορίζουν ακόμη περισσότερο την ομαλή ροή του αίματος. Παράλληλα, οι αθηρωτικές πλάκες γίνονται πιο ασταθείς και συνεπώς αυξάνεται ο κίνδυνος για θρόμβωση (έμφραγμα, εγκεφαλικό κ.α.).

   Οι ερευνητές από τα πανεπιστήμια του Λάνκαστερ και του Λιντς, με επικεφαλής τον καθηγητή Χημείας Ντέηβιντ Μίντλετον, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό βιολογικής χημείας "Journal of Biological Chemistry", ανακάλυψαν στο εργαστήριο ότι η ουσία EGCG (Epigallocatechin-3-gallate) του πράσινου τσαγιού, η οποία ήδη βρίσκεται υπό έρευνα για το Αλτσχάιμερ, μπορεί επίσης να διαλύσει τις δυνητικά επικίνδυνες πλάκες που δημιουργούνται μέσα στα αιμοφόρα αγγεία.

   Το μόριο της EGCG προσδένεται στην πρωτεΐνη apoA-1 και την μετατρέπει σε μικρότερα διαλυτά μόρια, τα οποία είναι λιγότερο πιθανό να εμποδίσουν την κυκλοφορία του αίματος. Οι ερευνητές αναζητούν πλέον τρόπους για να εισάγονται οι αναγκαίες ποσότητες EGCG στον οργανισμό, χωρίς να χρειάζεται να πιεί κανείς μεγάλες ποσότητες πράσινου τσαγιού, κάτι που μπορεί να αποβεί κακό για την υγεία.

   Αυτό, όπως είπαν, πιθανώς προϋποθέτει ότι θα πρέπει να τροποποιηθεί η χημική δομή της EGCG, ώστε να είναι ευκολότερο να απορροφάται από το στομάχι και επίσης να γίνει πιο ανθεκτική στον μεταβολισμό. Επίσης, ίσως αναπτυχθούν νέοι μέθοδοι για την απευθείας χορήγηση της EGCG στις αθηροσκληρωτικές πλάκες.

   'Αλλοι επιστήμονες, πάντως, εμφανίσθηκαν πιο επιφυλακτικοί και δήλωσαν ότι είναι ακόμη πρόωρο να εκτιμήσει κανείς την πραγματική θεραπευτική χρησιμότητα της EGCG, αν δεν προηγηθούν μελέτες σε πειραματόζωα και ανθρώπους, οι οποίες να αποδεικνύουν ότι όντως η εν λόγω ουσία μπορεί να διασπάσει τις πλάκες της αθηροσκλήρωσης στις αρτηρίες του οργανισμού.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία