Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Παμπάλαιος ιός που προκαλεί καρκίνο απειλεί τις κοινότητες των Αβοριγίνων στην Αυστραλία



Καμπέρα.-

Ερευνητές στην Αυστραλία εντείνουν τις προσπάθειές τους για την αντιμετώπιση μίας παμπάλαιας εκδοχής του ιού HIV, η οποία γίνεται όλο και πιο διαδεδομένη στις απομακρυσμένες περιοχές και επηρεάζει τις αυτόχθονες κοινότητες, μετέδωσαν  τοπικά ΜΜΕ.

Ο ιός ονομάζεται Ανθρώπινος T λεμφοτρόπος ιός τύπου 1 ή HTLV-1 και η Αυστραλία έχει τα υψηλότερα επίπεδα στον κόσμο, σύμφωνα με επιστήμονες του Ινστιτούτου Baker για την Καρδιά και το Διαβήτη. Εκτιμούν μάλιστα ότι το 45% των ενήλικων αυτόχθονων στην κεντρική Αυστραλία είναι φορείς του HTLV-1.

Ως ένας απομακρυσμένος ξάδερφος του ιού της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας (HIV) που μπορεί να οδηγήσει με την πάροδο του χρόνου στο σύνδρομο επίκτητης ανοσοανεπάρκειας (AIDS), ο ιός HTLV-1 είναι ένας αιματοεγκεφαλικός ιός που μπορεί να μεταδοθεί σεξουαλικά ή να περάσει από τη μητέρα στο παιδί. Ο ιός μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή του δέρματος, των ματιών και των πνευμόνων. Ελλοχεύει επίσης ο κίνδυνος να αναπτυχθούν νόσοι όπως ο καρκίνος του αίματος με αποτέλεσμα ο ασθενής να μείνει ανάπηρος λόγω κακώσεων του νωτιαίου μυελού.

Η ομάδα του Ινστιτούτου Baker εξετάζει δείγματα με αίμα που έχει μολυνθεί από τον παμπάλαιο ιό στο εργαστήριο στην πόλη Αλις Σπρινγκς. Προειδοποιούν ότι η λευχαιμία που προκαλείται από τον ιό αυτό, μπορεί γρήγορα να αποβεί θανατηφόρα.

Ο HTLV-1 είναι ο πιο συνηθισμένος στους αρχαίους πολιτισμούς, καθώς παρόμοιες περιπτώσεις βρέθηκαν στη νότια Ιαπωνία, τη Νότια Αμερική και την Αφρική. Πιστεύεται ότι ο ίδιος έφτασε στην Αυστραλία από την Ινδονησία, αλλά συνεχίζει να επηρεάζει τις κοινότητες των Αβοριγίνων που ζουν στην καρδιά της Αυστραλίας. Στην απομακρυσμένη Αυστραλία, η κουλτούρα των Αβοριγίνων απέχει μακράν από αυτήν των ανθρώπων που ζουν στις πόλεις και η υγεία αντιμετωπίζεται με παμπάλαιες ακόμα μεθόδους. Μια από τις δυσκολίες με αυτόν τον ιό είναι ότι οι περισσότεροι από αυτούς που είναι φορείς δεν το γνωρίζουν και ένας μεγάλος αριθμός Αβοριγίνων δεν έχει εξεταστεί ποτέ.

'Οπως εκτιμά ο εμπειρογνώμονας για τις μολυσματικές ασθένειες δρ Λόιντ Εϊνσίντελ, ο ιός HTLV-1 έχει συνδεθεί με φλεγμονώδεις καταστάσεις, συμπεριλαμβανομένης της βρογχιεκτασίας, μιας χρόνιας λοίμωξης των πνευμόνων η οποία εκδηλώνεται σε «πρωτοφανή» ποσοστά μεταξύ των Αβοριγίνων στην κεντρική Αυστραλία .

«Πρόκειται για τον πιο ισχυρό καρκινογόνο ιό που γνωρίζουμε» λέει ο δρ Εϊσίντελ.

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία