Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Μακροζωία

Ο Μαθουσάλας είναι γυναίκα





Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οπουδήποτε κι αν ζει μια γυναίκα πάνω στον πλανήτη μας, έχει πολύ-πολύ περισσότερες πιθανότητες από ό,τι ένας άνδρας να γίνει υπεραιωνόβια, δηλαδή να ξεπεράσει τα 110 χρόνια.

Σήμερα στη Γη έχει επιβεβαιωθεί από ανεξάρτητους ερευνητές ότι ζουν 95 άνθρωποι με ηλικία άνω των 111 ετών. Από αυτούς, οι 89 είναι γυναίκες, ενώ μόνο έξι είναι άνδρες - και ο γηραιότερος βρίσκεται μόλις στην 21η θέση.

Πόσοι όμως συνολικά άνθρωποι στη Γη σήμερα έχουν άραγε περάσει τα 110 χρόνια, χωρίς αυτό να έχει επίσημα επιβεβαιωθεί; Η απάντηση είναι τρομερά δύσκολη, καθώς στο μεγαλύτερο μέρος της Γης δεν τηρούνται τόσο παλαιά αρχεία γεννήσεων. Οι εκτιμήσεις των επιστημόνων πάντως είναι πως ζουν μάλλον 150 έως 600 υπεραιωνόβιοι, ενώ σε καμία περίπτωση δεν ξεπερνούν τους 1.000.

Το μυστικό της μακροζωίας τους είναι εξίσου βαθύ. Πολλές επιστημονικές ομάδες μελετούν εξονυχιστικά το DNA των αιωνόβιων (άνω των 100) και των υπεραιωνόβιων (άνω των 110) μήπως βρουν κάποιο γενετικό «κλειδί» που να εξηγεί το συγκριτικό πλεονέκτημά τους, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχει έλθει στο φως κάτι σίγουρο και ευρύτερα αξιοποιήσιμο.

Πρόσφατα, σύμφωνα με τους «Τάιμς της Νέας Υόρκης», ο μη κυβερνητικός οργανισμός Betterhumans έδωσε ελεύθερη πρόσβαση σε κάθε ενδιαφερόμενο ερευνητή στη μεγαλύτερη έως τώρα βάση γενετικής ανάλυσης δειγμάτων DNA από περίπου 30 υπεραιωνόβιους. Η ελπίδα είναι ότι ίσως κάποια μέρα μια γονιδιακή θεραπεία ή ένα φάρμακο επιτρέψει σε όλους τους ανθρώπους να γιορτάζουν τα 110 γενέθλιά τους. Εταιρείες όπως η μυστικοπαθής Calisto, θυγατρική της Google, βρίσκονται στο κυνήγι ενός τέτοιου «ελιξήριου».

                                  Η Ιαπωνία «πρωταθλήτρια» μακροζωίας

Σύμφωνα με τα στοιχεία της διεθνούς Ομάδας Ερευνών Γεροντολογίας, η Ιαπωνία είναι η χώρα με τους περισσότερους υπεραιωνόβιους. Από τους 94 επιβεβαιωμένους ανθρώπους άνω των 111 ετών, οι 24 ζουν στην Ιαπωνία. Στην πρώτη δεκάδα των γηραιότερων εν ζωή ανθρώπων (Top 10), οι μισοί (πέντε) προέρχονται από τη χώρα του «ανατέλλοντος Ηλίου».

Στη λίστα των ατόμων με ηλικία άνω των 111 ετών, υπάρχουν επίσης 23 από τις ΗΠΑ, εννέα από την Ιταλία, οκτώ από τη Γερμανία, επτά από τη Γαλλία, πέντε από την Ισπανία, τέσσερις από τη Βρετανία κ.α.

Μετά τον θάνατο της ιταλίδας Έμα Μοράνο στις 15 Απριλίου 2017 σε ηλικία 117 ετών και 137 ημερών και της τζαμαϊκανής Βάιολετ Μπράουν στις 15 Σεπτεμβρίου 2017 σε ηλικία 117 ετών και 189 ημερών, σήμερα ως γηραιότερος άνθρωπος στον κόσμο αναγνωρίζεται η Νάμπι Τατζίμα από την Ιαπωνία, η οποία γεννήθηκε στις 4 Αυγούστου 1900 και, έχοντας γιορτάσει φέτος τα 117ά γενέθλιά της, πλέον διάγει το 118ο έτος της ζωής της.

Προ ημερών ήλθε στο φως η περίπτωση του χιλιανού Celino Villanueva Jaramillo ή Don Celino, ο οποίος εμφανίζεται να είναι άνω των 121 ετών, αφού, σύμφωνα με το δελτίο ταυτότητάς του, γεννήθηκε τον Ιούλιο του 1896. Ο υπέργηρος άνδρας, που υπήρξε αγρότης, είναι σχεδόν τυφλός και κωφός, ενώ είναι αδύνατο να κινηθεί χωρίς βοήθεια.

Ελάχιστα πράγματα είναι γνωστά για την ζωή του, καθώς εξαιτίας της ηλικίας του είναι σχεδόν αδύνατη η επικοινωνία μαζί του. Σύμφωνα με τα χιλιανά μέσα ενημέρωσης, έχασε το σπίτι του από πυρκαγιά σε ηλικία 99 ετών και μια γειτόνισσά του τον λυπήθηκε και αποφάσισε να τον φιλοξενήσει, επειδή δεν είχε κανέναν συγγενή.

Το πιστοποιητικό γέννησής του καταστράφηκε στην πυρκαγιά και η ταυτότητά του που ανανέωσαν οι αρχές της Χιλής, δίνουν ως ημερομηνία γέννησής του την 25η Ιουλίου 1896. Η υπεύθυνη του τοπικού ληξιαρχείου δηλώνει κατηγορηματικά, ότι σύμφωνα με τα αρχεία της υπηρεσίας, ο Don Celino είναι 121 ετών. Προς το παρόν, πάντως, εκκρεμεί η επίσημη επιβεβαίωση της ηλικίας του από ανεξάρτητη ομάδα ερευνητών.

Την πρώτη τριάδα των επιβεβαιωμένων εν ζωή υπεραιωνόβιων, μετά τη Τατζίμα, συμπληρώνουν η Τσίγιο Μιγιάκο επίσης από την Ιαπωνία, η οποία γεννήθηκε στις 2 Μαΐου 1901 και είναι περίπου 116,5 ετών και η Άνα Βέλα-Ρούμπιο από την Ισπανία, που γεννήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 1901 και πρόσφατα έκλεισε τα 116.

Το αξεπέραστο γυναικείο ρεκόρ των 122 και κάτι ετών

Ο γηραιότερος άνθρωπος στον κόσμο που έχει ζήσει ποτέ (μετά την εποχή του Μαθουσάλα!) είναι η γαλλίδα Ζαν Καλμάν, η οποία είχε γεννηθεί στις 21 Φεβρουαρίου 1875 στην Αρλ, όπου και πέθανε στις 4 Αυγούστου 1997, στην αξεπέραστη μέχρι σήμερα ηλικία των 122 ετών και 164 ημερών. Μετά τον θάνατό της κανείς άνθρωπος - ή σωστότερα καμία γυναίκα - δεν πλησίασε την ηλικία της.

Μόνο άλλος ένας άνθρωπος επιβεβαιωμένα έχει ζήσει πέρα από τα 118 χρόνια. Πρόκειται για τον επόμενο γηραιότερο άνθρωπο που υπήρξε ποτέ, την αμερικανίδα Σάρα Κνάους, η οποία πέθανε σε ηλικία 119 ετών και 97 ημερών. Έξι ακόμη γυναίκες πέθαναν, αφού πρόλαβαν να γιορτάσουν τα 117α γενέθλιά τους. Συνεπώς σε ηλικία άνω των 117 ετών μέχρι σήμερα, έχει επιβεβαιωθεί ότι έχουν φθάσει στον κόσμο μόνο οκτώ άνθρωποι - όλες γυναίκες.

Η Καλμάν, η οποία είχε εντυπωσιακά καλή υγεία σε όλη τη ζωή της (έκανε ποδήλατο στα 100 της!) και κάπνιζε από τα 21 έως τα 117 της, έχει σπάσει την θεωρούμενη από τους επιστήμονες ανώτατη βιολογική «οροφή» για τη διάρκεια της ανθρώπινης ζωής. Η ίδια θεωρούσε ως μυστικό της μακροζωίας της το πολύ ελαιόλαδο που όχι μόνο έτρωγε, αλλά και άλειφε συχνά στο δέρμα της, το ότι γελούσε πολύ και ότι παρέμενε ήρεμη παρά τις όποιες αναποδιές. Και επίσης, όπως έλεγε: «ο Θεός πρέπει να με έχει ξεχάσει!».

Εωσότου επιβεβαιωθεί -αν επιβεβαιωθεί- η ηλικία του 121χρονου χλιανού Don Celino, ως γηραιότερος άνδρας που επιβεβαιωμένα έζησε ποτέ στον κόσμο (και είναι 16ος στον κατάλογο των γηραιότερων ανθρώπων), θεωρείται ο ιάπωνας Τζιροεμόν Κιμούρα, ο οποίος γεννήθηκε στις 19 Απριλίου 1897 και πέθανε στις 12 Ιουνίου 2013, σε ηλικία 116 ετών και 54 ημερών. Υπήρξε ταχυδρομικός υπάλληλος και θεωρούσε μυστικό της μακροζωίας του το ότι ήταν θετικός και αισιόδοξος. «Κοιτάζω πάντα ψηλά τον ήλιο και τον ουρανό», έλεγε.

Επίσης συμβούλευε τους ανθρώπους, αν θέλουν να ζήσουν πολλά χρόνια, να ασκούνται τακτικά, να τρώνε μικρές μερίδες φαγητού, να παρακολουθούν καθημερινά τις ειδήσεις, να γίνονται δυνατότεροι μετά από μια αναποδιά, να ζουν χωρίς προσκολλήσεις και χωρίς έντονες επιθυμίες (δύο βασικές βουδιστικές συστάσεις), να έρχονται συχνά σε στενή επαφή με τη φύση, να νιώθουν ευγνωμοσύνη και να γελούν συχνά. Μετά τον Κιμούρα, μόνο δύο άνδρες έχουν επιβεβαιωμένα γιορτάσει τα 115α γενέθλιά τους και τέσσερις τα 114α γενέθλιά τους. Συνεπώς πάνω από την ηλικία των 114 ετών μέχρι σήμερα έχει επιβεβαιωθεί ότι έχουν ζήσει μόνο επτά άνδρες.

Στις 11 Αυγούστου 2017 πέθανε σε ηλικία 112 ετών και 126 ημερών ο έως πρόσφατα εν ζωή γηραιότερος άνδρας στον κόσμο, ο ισραηλινός Γισραέλ Κρίσταλ. Σήμερα τον τίτλο του επαληθευμένα γηραιότερου άνδρα κατέχει ο ισπανός Φρανσίνσκο Νούνιες Ολιβέρα, βετεράνος του ισπανικού εμφυλίου πολέμου, ο οποίος γεννήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 1904 και είναι σήμερα σχεδόν 113 ετών. Ακολουθεί ο ιάπωνας Μασάζου Νονάκα, περίπου 112,5 ετών.

Στην Ελλάδα το επίσημο ρεκόρ μακροζωίας κατέχει ο Γρηγόρης Πανταζής, ο οποίος γεννήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 1873 και πέθανε στις 22 Δεκεμβρίου 1983, σε ηλικία 110 ετών και 341 ημερών.

Πηγή ΑΠΕ-ΜΠΕ



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία