Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ

Ομογενής  επιστήμονας ανακάλυψε «διακόπτη» λίπους στον εγκέφαλο που μένει συνεχώς «αναμμένος» στους παχύσαρκους



Πανεπιστήμιο Μονάς / Μελβούρνη.-

Επιστήμονες στην Αυστραλία, με επικεφαλής έναν Ελληνο-αυστραλό που εδώ και χρόνια μελετά τους μηχανισμούς της παχυσαρκίας, έκαναν μια ανακάλυψη, η οποία μπορεί να αποδειχθεί σημαντική στη μάχη εναντίον των παραπανίσιων κιλών.

   Οι ερευνητές εντόπισαν για πρώτη φορά στον εγκέφαλο ένα «διακόπτη λίπους», που ρυθμίζει πόσο λίπος καίει ένας άνθρωπος μετά το φαγητό και ο οποίος στους παχύσαρκους είναι «κολλημένος» και μένει συνεχώς ενεργοποιημένος.

   Η χειραγώγηση του εν λόγω «διακόπτη» στο μέλλον θα μπορούσε να βοηθήσει στον έλεγχο της παχυσαρκίας. Η ανακάλυψη φωτίζει ένα χρόνιο αίνιγμα που απασχολούσε τους επιστήμονες: πώς το σώμα αποφασίζει αν θα κάψει ή θα αποθηκεύσει το λίπος του και πώς επιλέγει να χρησιμοποιήσει την ενέργεια που παίρνει από τις τροφές.

   Ο καθηγητής Αντώνης Τηγάνης (Τόνι Τιγκάνις) και οι συνεργάτες του στο Πανεπιστήμιο Μονάς της Μελβούρνης, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό κυτταρικής βιολογίας "Cell Metabolism", μελέτησαν τους μηχανισμούς μετατροπής του λευκού λίπους (που αποθηκεύει ενέργεια) σε καφέ λίπος (που χρησιμοποιείται ως «καύσιμη ύλη» για την απελευθέρωση ενέργειας).

   Το λίπος αποθηκεύεται σε ειδικά κύτταρα του λιπώδους ιστού (τα αδιποκύτταρα) που μπορούν να μετατραπούν από τη μία μορφή λίπους στην άλλη, ανάλογα με τις εντολές του εγκεφάλου. Η πολύπλοκη διαδικασία -με τη μεσολάβηση της ορμόνης ινσουλίνης- ελέγχεται από ένα μηχανισμό σαν διακόπτη στον εγκέφαλο, που «ανάβει» και «σβήνει», πράγμα που οδηγεί εναλλακτικά είτε σε αποθήκευση είτε σε κάψιμο του λίπους.

   Στους παχύσαρκους ανθρώπους αυτός ο «διακόπτης» δεν φαίνεται να λειτουργεί σωστά, καθώς παραμένει διαρκώς «αναμμένος», με συνέπεια, όταν τρώνε, το λίπος συνεχώς να συσσωρεύεται και να μη καίγεται. Στην περίπτωσή τους, το σώμα δεν παράγει αρκετό καφέ λίπος και δεν δαπανά αρκετή ενέργεια από το κάψιμό του. Έτσι, όταν κανείς τρώει, βάζει πρόσθετα κιλά.

   Οι επιστήμονες ελπίζουν ότι θα κατορθώσουν να ελέγξουν τη λειτουργία του «διακόπτη», έτσι ώστε οι άνθρωποι στο μέλλον να μπορούν να ελέγχουν καλύτερα τον τρόπο που το σώμα τους «χειρίζεται» το λίπος.

   «Ίσως καταφέρουμε να διορθώσουμε αυτό το μηχανισμό, προκειμένου να διευκολύνουμε την κατανάλωση ενέργειας και την απώλεια βάρους στα παχύσαρκα άτομα. Όμως η όποια δυνητική θεραπεία απέχει ακόμη πολλά χρόνια» δήλωσε ο κ. Τηγάνης.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία