Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Tι τρώμε;

Τουλάχιστον 300 εκατομμύρια στρέμματα αγροτικών καλλιεργειών παγκοσμίως ποτίζονται με λύματα των πόλεων



Πανεπιστήμιο Καλιφόρνιας-Μπέρκλεϊ/ΗΠΑ.-

Περίπου 885 εκατομμύρια άνθρωποι εκτίθενται σε πιθανά προβλήματα υγείας, καθώς καταναλώνουν τρόφιμα, τα οποία προέρχονται από γεωργικές καλλιέργειες που αρδεύθηκαν όχι με καθαρό νερό αλλά με λύματα των πόλεων.

 

Την ανησυχητική αυτή εκτίμηση κάνει μια νέα διεθνής επιστημονική μελέτη, η πιο ολοκληρωμένη του είδους της μέχρι τώρα, σύμφωνα με την οποία η χρήση λυμάτων στη γεωργία διεθνώς είναι τουλάχιστον 50% μεγαλύτερη από ό,τι θεωρείτο έως σήμερα. Η έρευνα εκτιμά ότι τα δύο τρίτα όλων των αρδευομένων γεωργικών καλλιεργειών (65%) βρίσκονται σε απόσταση έως 40 χιλιομέτρων από τις πόλεις και επηρεάζονται σε μεγάλο βαθμό από τα αστικά λύματα.

 

Περίπου 30 εκατομμύρια εκτάρια (σχεδόν 300 εκαστομμύρια στρέμματα) βρίσκονται σε χώρες με ελάχιστη έως καθόλου επεξεργασία των λυμάτων, γεγονός που εκθέτει σχεδόν ένα δισεκατομμύριο καταναλωτές σε κινδύνους για την υγεία τους. Μια προηγούμενη εκτίμηση του 2004 ανέβαζε σε 20 εκατ. εκτάρια τη συνολική έκταση που αρδευόταν με λύματα, αλλά η νέα εκτίμηση για 29,3 εκατ. εκτάρια είναι περίπου 50% υψηλότερη.

 

Οι ερευνητές, με επικεφαλής την Αν Θίμπο του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια-Μπέρκλεϊ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό περιβαλλοντικών ερευνών "Environmental Research Letters", ανέλυσαν πληθώρα στοιχείων, επίγειων και δορυφορικών. Οι επιστήμονες επισήμαναν την ανάγκη το θέμα να ληφθεί πιο σοβαρά υπόψη και να υπάρξουν περισσότερες επενδύσεις και μέτρα πρόληψης στον τομέα του βιολογικού καθαρισμού των λυμάτων, στη διαχείριση των αγροκτημάτων (ιδίως των αναπτυσσόμενων χωρών) και στην υπόλοιπη διατροφική αλυσίδα.

 

Σύμφωνα με τη μελέτη, στις χώρες εκείνες όπου σπανίζει το καθαρό νερό, οι αγρότες καταφεύγουν στη χρήση λυμάτων, συχνά αραιωμένων με νερό, π.χ. κάποιου ποταμού, τα οποία δεν παύουν όμως να συνιστούν σοβαρό κίνδυνο, καθώς οι παθογόνοι μικροοργανισμοί παραμένουν. Επιπλέον, όχι σπάνια τα λύματα προτιμώνται από τους αγρότες λόγω των θρεπτικών συστατικών τους, που επιτρέπουν να γίνεται εξοικονόμηση στη χρήση δαπανηρών λιπασμάτων.

 

Σε πέντε χώρες (Κίνα, Ινδία, Πακιστάν, Μεξικό, Ιράν) βρίσκονται οι περισσότερες αγροτικές καλλιέργειες που ποτίζονται με λύματα. Τα περισσότερα από αυτά προέρχονται από οικιακή χρήση, αλλά μπορεί να περιέχουν και βιομηχανικά λύματα. 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία