Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Αγωνιστικό μονοθέσιο του ΑΠΘ  θα "τρέξει" στην πίστα του Σίλβερστον 



Θεσσαλονίκη (Σαβ.-Κυρ.)

Η αγάπη και το πάθος συνάντησαν την τεχνογνωσία και την κομψότητα. Η θέληση για διάκριση βρήκε στο διάβα της την προσωπική δουλειά των φοιτητών και η έλλειψη οικονομικών πόρων μια σειρά από χορηγούς που συνέβαλλαν στην ολοκλήρωση του ονείρου. Το αγωνιστικό μονοθέσιο του Τμήματος Μηχανολόγων Μηχανικών του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης  είναι έτοιμο να πάρει άλλη μια διάκριση στην πίστα του Σίλβερστον της Αγγλίας τον ερχόμενο Ιούλιο. Η ιδιαιτερότητα της φετινής χρονιάς είναι ότι πρόκειται για ένα εξ' ολοκλήρου νέο μονοθέσιο που δημιουργήθηκε από το μηδέν, το οποίο εξωτερικά σχεδιάστηκε από την σχολή καλών τεχνών και φέρει πάνω του την πείρα όλων των προηγούμενων χρόνων που η ομάδα του ΑΠΘ μετέχει στους συγκεκριμένους αγώνες.

    «Αυτά τα παιδιά έχουν δείξει πολύ μεγάλο ζήλο τα τελευταία χρόνια. Οι παλιοί φοιτητές δίνουν την θέση τους στους νεώτερους και η πλοκή της εμπειρίας με την απειρία γίνεται ένα μείγμα επιτυχίας», ανέφερε κατά τη διάρκεια της παρουσίασης για πρώτη φορά του νέου μονοθέσιου, καθηγητής του τμήματος, Νικόλαος Μιχαηλίδης για να συμπληρώσει ο πρόεδρος του τμήματος, Στέφανος Σκονιανός. «Είδαμε αυτό το μονοθέσιο και πραγματικά είναι εκπληκτικό. Αξίζουν συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά που αγωνίστηκαν για να υλοποιηθεί. Συμμετείχαν με πάθος και αίσθημα ευθύνης. Αν και το εγχείρημα είναι δαπανηρό, βρέθηκαν χορηγοί και στήριξαν την προσπάθεια».

    Τα εύσημα έδωσε και ο πρύτανης του ΑΠΘ, Γιάννης Μυλόπουλος ο οποίος εκτός των άλλων ευχήθηκε καλή επιτυχία στην ομάδα του τμήματος, ώστε με αυτό τον τρόπο να γίνει η καλύτερη διαφήμιση του ΑΠΘ και της Θεσσαλονίκης γενικότερα.

    Από την άλλη ο αρχηγός της ομάδας των φοιτητών που κατασκεύασε το μονοθέσιο επισήμανε πως: «αυτό το εγχείρημα αποτελεί την καλύτερη διαφήμιση του ΑΠΘ. Η πορεία μας όλα τα προηγούμενα χρόνια ήταν πολύ καλή και αισιοδοξούμε ότι θα έχουμε ανάλογη πορεία και φέτος. Φέτος είναι ένα νέο μονοθέσιο και αισιοδοξούμε ότι θα περάσουμε με επιτυχία όλα τα τεστ που θα μας γίνουν στην Αγγλία».

    Τα τεχνικά στοιχεία του μονοθέσιου που θα περάσει στην Αγγλία, καθώς και τους στόχους της ομάδας ανέλυσε ο φοιτητής Παναγιώτης Βογιατζής. «Το μονοθέσιο κατά τη διάρκεια της συμμετοχής περνάει μια σειρά από δοκιμασίες. Τα στατικά όπως είναι η σχεδίαση, η εμπορική παρουσία και η κοστολόγηση και τα δυναμικά που έχουν να κάνουν με τις επιδόσεις, την επιτάχυνση και την γενική κατάταξη. Στόχος μας είναι να καταλάβουμε μια θέση στην πρώτη 10άδα. Θεωρώ ότι μπορούμε να το πετύχουμε. Όλα τα παιδιά είμαστε αποφασισμένα και στο τέλος θεωρώ ότι θα τα καταφέρουμε», ανέφερε ο φοιτητής της σχολής. 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία