Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Η υπέρταση μπορεί να ανοίξει την πόρτα στην άνοια και τα αντιυπερτασικά φάρμακα στις ψυχικές διαταραχές



Πηγή Hypertension.-

Η υψηλή αρτηριακή πίεση, ιδίως στη μέση ηλικία, μπορεί να ανοίξει τον δρόμο στην άνοια, προειδοποιεί η Αμερικανική Καρδιολογική Ένωση σε δήλωσή της. Εξάλλου, μια άλλη βρετανική επιστημονική έρευνα διαπίστωσε ότι μερικά ευρέως συνταγογραφούμενα αντιυπερτασικά φάρμακα αυξάνουν τον κίνδυνο για την εκδήλωση μείζονος κατάθλιψης, διπολικής διαταραχής ή άλλων ψυχικών παθήσεων.

   Περισσότεροι από 40 εκατομμύρια άνθρωποι πάσχουν από άνοια παγκοσμίως και για τους περισσότερους η αιτία είναι η νόσος Αλτσχάιμερ. Ο αριθμός αυτός αναμένεται να τριπλασιασθεί έως το 2050, καθώς ο πληθυσμός του πλανήτη γερνάει και η νόσος μένει ανίατη.

   Η υπέρταση, μεταξύ άλλων, κάνει ζημιά στα αιμοφόρα αγγεία του εγκεφάλου. «Οι άνθρωποι με υψηλή αρτηριακή πίεση τείνουν να έχουν περισσότερη άνοια», δήλωσε ο καθηγητής νευρολογίας Κονσταντίνο Ιαντέκολα του Ιατρικού Κολλεγίου του Πανεπιστημίου Κορνέλ της Νέας Υόρκης, εκ μέρους της Αμερικανικής Καρδιολογικής Ένωσης, που έκανε τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό "Hypertension" (Υπέρταση) και η οποία βασίσθηκε στην αξιολόγηση των έως τώρα μελετών.

   Ο Ιαντέκολα διευκρίνισε πάντως πως δεν έχει ακόμη αποδειχθεί ότι ο έλεγχος της υπέρτασης με φάρμακα όντως μειώνει την πιθανότητα εμφάνισης άνοιας. Οι έως τώρα μελέτες ήσαν μικρές και δεν εξέτασαν άμεσα την επίπτωση της υπέρτασης στην άνοια, απλώς κατά πόσο υπάρχει κάποια συσχέτιση ανάμεσά τους.

   Γι' αυτό, σύμφωνα με τους Αμερικανούς επιστήμονες, χρειάζεται μια μεγάλη και μακρόχρονη τυχαιοποιημένη και ελεγχόμενη με ψευδοφάρμακο (πλασίμπο) κλινική δοκιμή, ώστε να δώσει μια οριστική απάντηση στο ζήτημα (ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη η μελέτη SPRINT-MIND που θα δώσει τα πρώτα αποτελέσματά της το 2017). Ένα πρόβλημα είναι ότι συχνά υπάρχει μια χρονική υστέρηση αρκετών ετών ανάμεσα στη διάγνωση της υπέρτασης και στην εμφάνιση της άνοιας.

         Εξάλλου, οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Σαντός Παντμαναμπχάν του Ινστιτούτου Καρδιαγγειακών και Ιατρικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Γλασκώβης στη Σκωτία, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ίδιο αμερικανικό επιστημονικό περιοδικό, εξέτασαν τη σχέση ανάμεσα στα κοινά αντι-υπερτασικά φάρμακα και στις ψυχικές παθήσεις. Γι' αυτό το σκοπό, ανέλυσαν επί μια πενταετία στοιχεία για περισσότερους από 146.000 ασθενείς ηλικίας 40 έως 80 ετών, που έπαιρναν φάρμακα κατά της υπέρτασης για πάνω από 90 μέρες. Οι ασθενείς αυτοί συγκρίθηκαν με 112.000 άτομα που δεν έπαιρναν φάρμακα για υψηλή πίεση.

         Το συμπέρασμα της έρευνας είναι ότι οι άνθρωποι που παίρνουν για πάνω από τρεις μήνες ορισμένες κατηγορίες αντιυπερτασικών φαρμάκων, τους αναστολείς βήτα (beta blockers) και τους ανταγωνιστές ασβεστίου, έχουν διπλάσια πιθανότητα να εισαχθούν σε νοσοκομείο για κάποια ψυχική διαταραχή (μείζονα ή κλινική κατάθλιψη, διπολική διαταραχή κ.α.), σε σχέση με τους ασθενείς που παίρνουν μια άλλη κατηγορία αντιυπερτασικών φαρμάκων, τους ανταγωνιστές αγγειοτενσίνης. Τα τελευταία αυτά φάρμακα φαίνεται μάλιστα ακόμη και να προστατεύουν από τις ψυχικές διαταραχές, καθώς όσοι τα παίρνουν, είναι λιγότερο πιθανό να εισαχθούν σε νοσοκομείο για ψυχική πάθηση, σε σχέση με όσους δεν παίρνουν καθόλου φάρμακα.

         Κατά μέσο όρο, διαπιστώθηκε ότι ένας ασθενής με υπέρταση μπορεί να εμφανίσει κάποια ψυχική διαταραχή μετά από 2,3 χρόνια, αφότου ξεκίνησε την αντιυπερτασική φαρμακευτική θεραπεία. Οι ερευνητές επεσήμαναν πάντως ότι οι υπερτασικοί ασθενείς πρέπει να συνεχίσουν να παίρνουν τα φάρμακα που τους έγραψε ο γιατρός, για να μειώσουν τον κίνδυνο εμφράγματος ή εγκεφαλικού.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία