 |
|
|  |  |  | 
Η θερμοκρασία του εκπνεόμενου αέρα δείκτης για την παρουσία καρκίνου των πνευμόνων
Μόναχο - (Αποστολή Αγγέλα Φωτοπούλου)
Ο έλεγχος της θερμοκρασίας του εκπνεόμενου αέρα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μια απλή μη επεμβατική μέθοδος για τη διάγνωση του καρκίνου του πνεύμονα ,σύμφωνα με μια νέα μελέτη που παρουσιάστηκε στο Διεθνές Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Πνευμονολογικής Εταιρείας(ERS) 2014 που διεξάγεται στο Μόναχο. Πρόκειται για την πρώτη μελέτη που εξετάζει τη θερμοκρασία του εκπνεόμενου αέρα ως δείκτη του καρκίνου των πνευμόνων και δείχνει ότι με τη μέτρηση της θερμοκρασίας του εκπνεόμενου αέρα μπορεί να επιβεβαιωθεί ή να απορριφθεί η παρουσία καρκίνου στους πνεύμονες.
Οι ερευνητές παρακολούθησαν 82 άτομα τα οποία παραπέμφθηκαν για πλήρη διαγνωστικό έλεγχο σχετικά με την παρουσία καρκίνου στους πνεύμονες μετά από ακτινογραφία που είχε ενδείξεις καρκίνου. Οι 40 από αυτούς είχαν θετική διάγνωση για καρκίνο του πνεύμονα ενώ στους 42 ασθενείς απορρίφτηκε η ύπαρξη καρκίνου. Οι ερευνητές μέτρησαν τη θερμοκρασία του εκπνεόμενου αέρα σε όλους τους ασθενείς χρησιμοποιώντας θερμόμετρο εκπνοής το οποίο είναι γνωστό ως X-Halo.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι στους ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα η θερμοκρασία του εκπνεόμενου αέρα ήταν υψηλότερη από τη θερμοκρασία του εκπνεόμενου αέρα εκείνων που δεν είχαν καρκίνο. Έδειξαν επίσης ότι η θερμοκρασία αυξάνεται ανάλογα και με τα χρόνια που είχε καπνίσει ένα άτομο αλλά και ανάλογα με το στάδιο στο οποίο ο καρκίνος του πνεύμονά του είχε αναπτυχθεί.
"Τα αποτελέσματα της έρευνάς μας δείχνουν ότι ο καρκίνος του πνεύμονα προκαλεί μια αύξηση της θερμοκρασίας του εκπνεόμενου αέρα. Αυτό είναι ένα σημαντικό εύρημα και θα μπορούσε να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο γίνεται σήμερα η διάγνωση της νόσου. Αν είμαστε σε θέση να επεξεργαστούμε ένα τεστ για τη διάγνωση του καρκίνου του πνεύμονα με τη μέτρηση της θερμοκρασίας της αναπνοής, θα βελτιώσουμε τη διαγνωστική διαδικασία παρέχοντας στους ασθενείς διάγνωση με ένα απλό τεστ που δεν θα προκαλεί άγχος, θα είναι φθηνότερο και με λιγότερη ένταση για τους κλινικούς γιατρούς» δήλωσε η επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας καθηγήτρια του ιταλικού Πανεπιστημίου της Foggia, Giovanna Elisiana Carpagnanο.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
