 |
|
|  |  |  |  O Εμίρ Κουστουρίτσα έρχεται στην Ελλάδα για τρεις συναυλίες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη
Βελιγράδι
Στην Ελλάδα θα βρεθεί ο διάσημος Σερβοβόσνιος σκηνοθέτης Εμίρ Κουστουρίτσα με τη μπάντα του, τη γνωστή «The No Smoking Band», για τρεις συναυλίες στις οποίες το ροκ συναντά το βαλκανικό πανηγύρι.
Η πρώτη απ΄αυτές θα δοθεί στις 4 Απριλίου στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης και θ΄ακολουθήσουν δύο ακόμη, στις 5 και 6 Απριλίου, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
Διάσημος σκηνοθέτης, ηθοποιός, μουσικός και τραγουδιστής, ο δημιουργός των αριστουργημάτων «Ο καιρός των Τσιγγάνων», «Underground», «Ο μπαμπάς λείπει ταξίδι για δουλειές», «Arizona Dream», που σάρωσαν τα χρυσά βραβεία στα φεστιβάλ Καννών, Βενετίας και Βερολίνου, ο Εμίρ Κουστουρίτσα έρχεται στην Ελλάδα φέρνοντας στις αποσκευές του ότι ακριβώς πρόβαλε με τις ταινίες του κι αγάπησε περισσότερο: Τον βαλκανικό ήχο από τα χάλκινα πνευστά, τα βιολιά και τη γκρανκάσα, παντρεμένο αρμονικά με τη ροκ διάθεση της δικής του ηλεκτρικής κιθάρας.
Μελωδίες άλλοτε εκρηκτικές και χαρμόσυνες κι άλλοτε σπαρακτικές και λυπητερές, πάντα όμως πολυσυλλεκτικές και ταξιδιάρικες, παραδοσιακά ακούσματα, δημοτικά και τσιγγάνικα τραγούδια δημιουργούν ένα πολύχρωμο «παζλ», που ενώνει αισθητικά και πολιτιστικά ανθρώπους διαφορετικών τόπων, φυλών και εποχών.
Αυτή τη μουσική ανέδειξε και πρόβαλλε διεθνώς τα τελευταία χρόνια ο πολυβραβευμένος Εμίρ Κουστουρίτσα με τις ιδιότητες του σκηνοθέτη αλλά και του ηθοποιού, του μουσικού και του τραγουδιστή.
Μεγαλωμένος σε μουσουλμανική οικογένεια στη Γόριτσα, είναι ο εθνικός πρεσβευτής της Σερβίας στη UNICEF και διευθύνει το ιδιωτικό του φεστιβάλ κινηματογράφου που ίδρυσε στο Κάστεντορφ.
Πέρα από τις ταινίες του οι οποίες του χάρισαν τις μέγιστες τιμητικές διακρίσεις, ο Κουστουρίτσα ποτέ δεν λησμόνησε τις μουσικές ρίζες του καθώς από το 1986 συνεργάστηκε ως μπασίστας και ενορχηστρωτής με ένα ροκ συγκρότημα στο Σεράγεβο.
Τα τελευταία χρόνια αποτελεί την «ψυχή» του σχήματος «Emir Kusturica and The No Smoking Orchestra» στο οποίο μάλιστα συμμετέχει και ο ένας του γιος ως ντράμερ.
Μαζί τους δημιούργησε μία πανκ όπερα, η οποία παρουσιάστηκε στη Βαστίλη, έγραψε τη μουσική για πολλές ταινίες του, κυκλοφόρησαν ως τώρα επτά συνολικά άλμπουμ, ενώ οργανώνουν συνεχώς διεθνείς περιοδείες.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
