|
| | | |
Οι σύγχρονες τεχνολογίες πληροφορικής το νέο "φάρμακο" για την άνοια
Θεσσαλονίκη
Το νέο “φάρμακο” κατά της άνοιας φαίνεται αποτελούν οι σύγχρονες τεχνολογίες της πληροφορικής, κρίνοντας από τα αποτελέσματα που παρουσιάζει στα δύο χρόνια πιλοτικής λειτουργίας το σύστημα LLMCare, αποτέλεσμα του ερευνητικού έργου «Μνήμες Διάρκειας» (Long Lasting Memories – LLM). Το LLMCare βασίζεται σε σύγχρονες τεχνολογίες πληροφορικής και αποτελεί μια ενοποιημένη τεχνολογική πλατφόρμα που στοχεύει στη νοητική και σωματική άσκηση με τη χρήση λογισμικού μέσα σε ένα διασκεδαστικό περιβάλλον υποβοηθούμενης διαβίωσης. Πιλοτικές έρευνες σε πέντε Ευρωπαϊκές χώρες απέδειξαν την αποτελεσματικότητά του στη βελτίωση της νοητικής και σωματικής κατάστασης, της ποιότητας ζωής και της πρόληψης της άνοιας των ηλικιωμένων ατόμων ενώ μία από τις σημαντικότερες επιτυχίες είναι η βελτίωση κατά 50% του δείκτη κατάθλιψης των ηλικιωμένων που συμμετείχαν.
Στην Ελλάδα, τα πρώτα στατιστικά δεδομένα που προέκυψαν από 389 ηλικιωμένους που για δύο μήνες συμμετείχαν στο πρόγραμμα στη Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα, την περίοδο 2010-2012, έδειξαν ότι η συγκεκριμένη παρέμβαση πρόληψης της άνοιας είχε εντυπωσιακά ποιοτικά αποτελέσματα τόσο στις συγκεκριμένες εγκεφαλικές λειτουργίες που επηρεάζονται από το γήρας όσο και στη ψυχολογική κατάσταση των συμμετεχόντων.
Από την πιλοτική εφαρμογή του έργου παρατηρήθηκε σημαντική βελτίωση στις λειτουργίες προσοχής, στις εκτελεστικές λειτουργίες, στη γλώσσα, στην ταχύτητα επεξεργασίας πληροφοριών, στις οπτικο-χωρικές ικανότητες των ατόμων αλλά και στη μνήμη εργασίας. Ένα από τα σημαντικότερα ποσοστά επιτυχίας που αφορά στη ψυχολογική κατάσταση των ηλικιωμένων που συμμετείχαν στο πρόγραμμα, είναι η βελτίωση του δείκτη της κατάθλιψής τους, κατά 50%.
Συγκεκριμένα παρατηρήθηκε:
* Βελτίωση: στη μνήμη εργασίας, στις οπτικοχωρικές ικανότητες, στις εκτελεστικές λειτουργίες κ.α.
* Σε σχέση με τη φυσική κατάσταση των ηλικιωμένων παρατηρήθηκε: απώλεια βάρους, ενδυνάμωση μυών, μείωση σωματικών πόνων, βελτίωση ελαστικότητας, βελτίωση αερόβιας αντοχής, βελτίωση ισορροπίας
* Το σημαντικότερο ποσοστό επιτυχίας αφορά την: σημαντική μείωση στη γηριατρική κατάθλιψη, ειδικά σε άτομα με υψηλά ποσοστά κατάθλιψης, σημαντική βελτίωση στην εκμάθηση νέων πληροφοριών και διατήρησης αυτών, σημαντική βελτίωση στην βραχυπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη μνήμη και στην ταχύτητα απόκρισης.
«Έχουμε την πρόθεση να προβούμε τόσο στη συνέχιση των ερευνητικών δραστηριοτήτων και μελετών στο ερευνητικό αυτό πεδίο, όσο και στην επέκτασή τους, με νέες δοκιμές και τεχνολογικές επεκτάσεις σε επιχειρηματικό επίπεδο, δημιουργώντας έτσι ένα πραγματικό οικοσύστημα αναφοράς για την ενεργό και υγιή γήρανση με τη δημιουργία πολύτιμων ανοικτών δεδομένων υγείας» αναφέρει ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας, Παναγιώτης Μπαμίδης.
Περνώντας από τη φάση της έρευνας στη φάση της αξιοποίησης και της προσφοράς στην κοινωνία, το σύστημα παρέχεται, μέσα από τις δομές της Επιτροπής Ερευνών του ΑΠΘ, σε πολύ χαμηλές τιμές σε ενδιαφερόμενους φορείς τοπικής αυτοδιοίκησης, δημόσια και ιδιωτικά κέντρα φροντίδας ηλικιωμένων, επαγγελματίες φροντίδας της υγείας, ιδιώτες αλλά και απλούς πολίτες. Ήδη πολλοί πολίτες αλλά και μια σειρά δημοτικών και ιδιωτικών δομών της χώρας χρησιμοποιούν ή στοχεύουν να το χρησιμοποιήσουν στο επόμενο διάστημα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η άνοια, με συχνή μορφή της τη νόσο Alzheimer, χαρακτηρίζεται ως η επιδημία του 21ου αιώνα. Σήμερα υπάρχουν 200.000 ασθενείς με νόσο Alzheimer στην Ελλάδα, 7.300.000 στην Ευρώπη και 36.000.000 ασθενείς παγκοσμίως. Λόγω της αύξησης του προσδόκιμου επιβίωσης οι αριθμοί αναμένεται να υπερδιπλασιαστούν έως το 2050. Το κόστος για την αντιμετώπιση της άνοιας κάθε χρόνο αυξάνεται δραματικά, ώστε να απειλεί με χρεοκοπία τα εθνικά συστήματα υγείας (δημόσια και ιδιωτικά). Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η νόσος Alzheimer απορροφά αυτή τη στιγμή το 25% του συνόλου των δαπανών για την υγεία.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|