Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Αναπνευστικά προβλήματα μετά από ρινοπλαστική
 
Υπερβολική αφαίρεση οστών και χόνδρων
σε αισθητικές επεμβάσεις

της Αργυρώς Κυπραίου 
(Χειρουργός Ωτορινολαρυγγολόγος)



Αθήνα

Τα τελευταία χρόνια οι αισθητικές επεμβάσεις στη μύτη έχουν γίνει ρουτίνα. Πολλοί, λοιπόν, είναι εκείνοι, άνδρες και γυναίκες όλων των ηλικιών, που επιλέγουν να κάνουν ρινοπλαστική προκειμένου να βελτιωθεί αισθητικά η εικόνα τους, χωρίς ωστόσο να δίνουν σημασία στην αναπνοή τους.
Εξαιτίας όμως "λαθών" κατά τη ρινοπλαστική, ενδέχεται να προκληθούν στον ασθενή διάφορα αναπνευστικά προβλήματα, με συνέπεια τη δυσφορία, την κόπωση, τον κακό ύπνο και κατά συνέπεια τη δημιουργία άσχημης ψυχολογίας και τη μείωση της ποιότητας ζωής του.
Αυτού του είδους τα προβλήματα προκύπτουν κυρίως έπειτα από τις λεγόμενες "μειωτικές ρινοπλαστικές" από υπερβολική αφαίρεση ιστών (υπερβολική αφαίρεση οστών και χόνδρων),  προκειμένου να χαμηλώσει και να στενέψει η μύτη.
Με αυτόν τον τρόπο μειώνεται σημαντικά ο ζωτικός αναπνευστικός χώρος, αφού έχει χαμηλώσει υπερβολικά η ράχη -και στην εισπνοή τα πλάγια τοιχώματα (τα ρουθούνια) υποχωρούν προς τα κάτω και έσω κι έτσι η μύτη δεν αναπνέει- και αποδυναμώνεται η περιοχή των ρινικών βαλβίδων.
Επομένως, όσο καλά και αν έχει φτιαχτεί το ρινικό διάφραγμα -εάν υποθέσουμε ότι έγινε πράγματι στην ίδια ρινοπλαστική επέμβαση- δεν αρκεί.

Η λύση

Για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της αναπνοής θα πρέπει να γίνει διορθωτική, επανορθωτική επέμβαση, ώστε να κερδηθεί αναπνευστικός χώρος, η οποία σχεδιάζεται ανάλογα με το περιστατικό.
Για παράδειγμα:
α) Μπορεί να χρειαστούν χόνδρινα μοσχεύματα, τα οποία λαμβάνουμε από τον ίδιο τον ασθενή για ενίσχυση των ρινικών βαλβίδων. Πρόκειται για διαδικασία που διαρκεί μισή ώρα και στη συνέχεια δεν απαιτεί τη διαμονή του ασθενούς στο νοσοκομείο.
β) Μπορεί να χρειαστεί εκτεταμένη επανορθωτική χειρουργική για να αντιμετωπιστεί η ανεπάρκεια ιστού, αλλά και για να επανέλθει το σχήμα της μύτης ώστε να είναι συμμετρικό, ομαλό στις σκιάσεις, φυσικό και αρμονικό με τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά του προσώπου.
Στην επανορθωτική χειρουργική χρησιμοποιούμε πάντα μοσχεύματα χόνδρου από τον ίδιο ασθενή, τα οποία αφομοιώνονται άμεσα και δεν απορροφούνται με το πέρασμα του χρόνου. Έτσι έχουμε μόνιμα αποτελέσματα.
Ο χρόνος του χειρουργείου είναι αυξημένος, επειδή χρειάζεται λήψη και προετοιμασία των μοσχευμάτων, συρραφή αυτών πάνω στους ιστούς που πρόκειται να αντικαταστήσουν ή να ενισχύσουν με λεπτότατες ραφές. Επίσης, μικρά μοσχεύματα περιτονίας καλύπτουν όλο το έργο, ώστε η νέα μύτη να έχει απαλές καμπύλες απ' όποια γωνία κι αν κοιταχτεί.
Το χειρουργείο, παρ' όλα αυτά, είναι ανώδυνο και μπορεί να γίνει με βραχεία νοσηλεία του ασθενούς.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ: Οφείλουμε να γνωρίζουμε πως όλα τα προβλήματα στη μύτη, τόσο αισθητικά όσο και λειτουργικά, μπορούν να λυθούν. Η επιστήμη της λειτουργικής και επανορθωτικής ρινοπλαστικής στα χέρια του εξειδικευμένου και έμπειρου χειρούργου μπορεί να φέρει άριστα αποτελέσματα.

H Αργυρώ Κυπραίου είναι

Χειρουργός Ωτορινολαρυγγολόγος
Αν. Διευθύντρια στο νοσοκομείο Μετροπόλιταν
Μέλος της Ευρωπαϊκής Εταιρίας Πλαστικής Χειρουργικής Προσώπου



 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία