Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




ΕΝΔΟΣΚΟΠΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙ ΡΙΖΙΚΑ ΤΟ ΣΥΝΔΟΜΟ ΚΑΡΠΙΑΙΟΥ ΣΩΛΗΝΑ

του Χειρουργού  Ορθοπαιδικού - Μικροχειρουργού Χεριού και αντιπροέδρου της Ελληνικής Εταιρείας Χειρουργικής Χεριού - Aνω Aκρου, κ Ιωάννη Α. Ιγνατιάδη



Αθήνα

Ενδοσκοπικά  και  μέσα από οπή μόλις 1-2 εκατοστών αντιμετωπίζουν χειρουργικά πλέον  οι ορθοπαιδικοί το σύνδρομο  του καρπιαίου σωλήνα, που ταλαιπωρεί εκατομμύρια γυναίκες και άνδρες σε ολόκληρο τον κόσμο!

Η ενδοσκοπική χειρουργική μέθοδος  δεν αφήνει σημάδια, η ανάρρωση και η επούλωση είναι ταχύτατη(3 με 4 ημέρες) , ενώ η  επάνοδος στην εργασία γίνεται μέσα σε μια  εβδομάδα.

Αποτελέσματα της μεθόδου παρουσιάστηκαν την περασμένη εβδομάδα, από διάσημους ορθοπαιδικούς χειρουργούς  στο  5th  Vienna Symposium on Surgery of Peripheral Nerves και αξιολογήθηκαν  ως άριστα σε σχέση με παλαιών χειρουργικών μεθόδων.

« Η ενδοσκοπική χειρουργική μέθοδος προσφέρει σημαντικά οφέλη για τον ασθενή και πραγματοποιείται  μέσα από οπή 1-2 εκατοστών, με χρήση ενδοσκοπικού εργαλείου, το οποίο φέρει αυτόματο μικρό-μαχαιρίδιο με μικροκάμερα, για να έχει ο χειρουργός άμεση και καθαρή εικόνα» αναφέρει ο   Χειρουργός  Ορθοπαιδικός- Μικροχειρουργός Χεριού και αντιπρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Χειρουργικής Χεριού -Aνω Aκρου, κ Ιωάννης Α. Ιγνατιάδης.

Σύμφωνα με τον κ. Ιγνατιάδη στο εξωτερικό και κυρίως στη Γαλλία  οι επεμβάσεις για την αντιμετώπιση του συνδρόμου του καρπιαίου σωλήνα γίνονται κατά 90% με την ενδοσκοπική μέθοδο, ενώ με την παλαιά μέθοδο ( ανοιχτό χειρουργείο με μεγάλη τομή) αντιμετωπίζονται ελάχιστες πολύ βαρειές περιπτώσεις με συγκεκριμένες επιπλοκές.

Η επέμβαση πρέπει να γίνεται από εξειδικευμένο ορθοπεδικό χειρουργό, πραγματοποιείται με τοπική ή γενική νάρκωση, διαρκεί περίπου 45 λεπτά και ο ασθενής επιστρέφει σπίτι του αυθημερόν

 

 

          ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΔΡΟΜΟΥ

Το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα,  είναι η πλέον συχνή περιφερική πιεστική νευροπάθεια που ταλαιπωρεί εκατομμύρια άτομα σε ολόκληρο τον κόσμο. Έχει ιδιαίτερη «αδυναμία» στις μεσήλικες γυναίκες  αφού τις χτυπά 5 με 6 φορές συχνότερα  απ’ ότι τούς άνδρες. Ταλαιπωρεί πολλές νοικοκυρές αλλά και χειρώνακτες κυρίως μετά από υπερβολική επιβάρυνση των χεριών στη διάρκεια της ημέρας. Το σύνδρομο εμφανίζεται συχνότερα , στις εγκύους, τούς διαβητικούς, τους ρευματοπαθείς και τούς νεφροπαθείς.

Εκδηλώνεται με μουδιάσματα και υπαισθησία στα πρώτα 3 με4 δάκτυλα-κυρίως τη νύκτα (πρώτες πρωινές ώρες).

Στα τελευταία στάδια με μυϊκή αδυναμία παλάμης και κυρίως ατροφίας των μυών της βάσης του αντίχειρα, ενώ ο ασθενής δεν μπορεί να πιάσει αντικείμενα (πτώση αντικειμένων απ το χέρι).

«Η διάγνωση του συνδρόμου γίνεται  κατ’ αρχήν με κλινική εξέταση» προσθέτει ο κ. Ιγνατιάδης και καταλήγει «Υπάρχουν κλινικές δοκιμασίες που βοηθούν στην επιβεβαίωση της διάγνωσης όπως η επίταση των συμπτωμάτων με το σπάσιμο των καρπών στις 90 μοίρες και η δοκιμασία σφιξίματος με περιχειρίδα. Τελικά πάντα  επιβεβαιώνεται και εργαστηριακά με το ηλεκτρομυογράφημα και έλεγχο κινητικής και αισθητικής αγωγής, μια δοκιμασία  σε νευροφυσιολογικό εργαστήριο».

 

                      ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ  ΤΟΥ  ΣΥΝΔΡΟΜΟΥ

Η ακινητοποίηση με νάρθηκες, η ένεση τοπικά με κορτιζόνες, τα αντιφλεγμονώδη τελικά  δεν προσφέρουν μόνιμη απαλλαγή. Η ριζική θεραπεία είναι  η χειρουργική με τοπική η γενική νάρκωση. Μέχρι πριν από 15 χρόνια το σύνδρομο αντιμετωπιζόταν με ανοιχτό χειρουργείο και μεγάλη παλαμιαία τομή 7-8 εκατοστών, ενώ η διατομή (κόψιμο) του συνδέσμου με νυστέρι. Αργότερα εμφανίσθηκε η ελάχιστα επεμβατική(mini-open)  ανοικτή μέθοδος με μικρότερη τομή 3-5 εκατοστών και τελικά σήμερα επικρατεί στο δυτικό κόσμο η ενδοσκοπική διάνοιξη (τομή 1-2 εκατ.).

Η ανοικτή μέθοδος είναι η κλασική μέθοδος με τομή επιμήκη η οποία γίνεται στό μέσον της παλάμης και δη επί της μέσης χειρομαντικής γραμμής, δέν χρειάζεται ειδικά εργαλεία για να πραγματοποιηθεί και μπορεί να γίνει με τοπική αναισθησία. Έχει το μειονέκτημα ότι πρέπει να κοπούν όλα τα ανατομικά στρώματα τής παλάμης από το δέρμα,υποδόριο, μύες μέχρι και τον πλαμιαίο σύνδεσμο ενώ στήν ενδοσκοπική μέθοδο κόβουμε μόνο τον σύνδεσμο.

 Επίσης ο χρόνος αποκατάστασης του χεριού είναι περίπου  τέσσερις εβδομάδες (στις δυο εβδομάδες κόβουμε τα ράμματα) ενώ στην ενδοσκοπική μέθοδο ο χρόνος ανάρρωσης είναι  μια  εβδομάδα.

Οι περιπτώσεις που το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα είναι παραμελημένο πλέον των πέντε χρόνων, με ατροφία μυών , περιστατικά με ρευματοειδή αρθρίτιδα ή νεφροπάθεια ή αμυλοείδωση όπου χρειάζεται να γίνει υμενεκτομή ή νευρόλυση δέν προσφέρονται πάντα για ενδοσκοπική διάνοιξη και πολλές φορές είναι αναγκαία η ευρεία διάνοιξη με μεγάλη τομή.

 

                          ΑΛΛΕΣ  ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ  ΜΕΘΟΔΟΙ

Ø     Ενδοσκοπική μέθοδος με δυο οπές: θεωρείται πεπαλαιωμένη δεν εμφανίζει πλεονεκτήματα  και τείνει να εγκαταλειφθεί.

Ø     Ημιανοικτή μέθοδος (minimal invasive): Γίνεται μία τομή περιορισμένη 3-4 εκατοστών και με ειδικό προστατευτικό εργαλείο ανυψώνεται το δέρμα και εισάγεται ένα ειδικό κοπτικό σαν δρέπανο και κόπτει συρόμενο τον σύνδεσμο με ημι-τυφλή μέθοδο. Πλεονεκτεί έναντι της ανοικτής μεθόδου ως πρός την τομή αλλά στην ανοικτή ο χειρουργός έχει μεγαλύτερο χειρουργικό πεδίο. Δεν έχει κανένα πλεονέκτημα έναντι των ενδοσκοπικών μεθόδων.

 

www.ignatiadismicrohand.eu, www.microhand-ortho-spine.gr

             τηλ. 210 6974278-80,  κιν. 6944251529



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία