Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τα βραβεία του 16ου Φεστιβάλ Νοκιμαντέρ



Θεσσαλονίκη - (Ανταπόκριση Βίκυ Χαρισοπούλου)

Θέματα απλά, ανθρώπινα και νεανικά κυρίως προβλήματα, πραγματεύονται οι ταινίες που επέλεξαν να βραβεύσουν οι θεατές του 16ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ στη Θεσσαλονίκη.

Ένα… ημερολόγιο σπουδής νεαρών υποψηφίων ηθοποιών (από την ημέρα των εξετάσεων στη δραματική σχολή μέχρι και την αποφοίτησή τους μετά από τρία χρόνια) επέλεξε ο σκηνοθέτης Δημήτρης Κουτσαμπασιάκος για την ταινία του «Ηθοποιοί: Ημερολόγιο σπουδής» που επελέγη για το πρώτο βραβείο. Ο Τρικαλινός ρωσοσπουδαγμένος σκηνοθέτης είχε βραβευθεί και στο περσινό 15ο φεστιβάλ ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης (με το πρώτο βραβείο ελληνικής ταινίας άνω των 45 λεπτών) για την ταινία του «Ο μανάβης».

Η αντίστοιχα βραβευμένη ξένη παραγωγή ντοκιμαντέρ (για ταινία άνω των 45' λεπτών) διαπραγματεύεται την πορεία τριών παιδιών που βρίσκονται σε διαρκή κόντρα με τους εαυτούς τους και τον κόσμο γύρω τους, ενώ πάσχουν από το σύνδρομο Διάσπασης Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΣΔΠΥ). Την ταινία με τίτλο «Με διαφορά τεσσάρων γραμμάτων- Παιδιά στην εποχή του ΣΔΠΥ» σκηνοθέτησε ο Έρλεντ Ε. Μο από τη Δανία.

Στα μικρότερης διάρκειας ντοκιμαντέρ (κάτω των 45' λεπτών) η ελληνική παραγωγή που επελέγη να βραβευθεί αφορά σε ένα εγχείρημα συνεργατικότητας και συλλογικότητας, στο «Κοινωνικό Ωδείο- Notes» την ομότιτλη ταινία της Θέκλας Μαλάμου και της Αλεξάνδρας Σαλίμπα.

«Το αγόρι της πλαζ» σε σκηνοθεσία του Εμίλ Λάνγκμπαλε από τη Μ. Βρετανία, που έλαβε το αντίστοιχο βραβείο ξένης ταινίας, είναι ο Τζούμπα, ένας νεαρός Κενυάτης που ονειρεύεται μια καλύτερη ζωή και επιχειρεί να την κατακτήσει εργαζόμενος ως «συνοδός» ηλικιωμένων Ευρωπαίων κυριών που περνούν τις διακοπές τους σε τοπικά θέρετρα.

Άλλη οπτική από τους θεατές του φεστιβάλ, φαίνεται ότι είχε αυτήν τη φορά, όμως, η κριτική επιτροπή της FIPRESCI (Διεθνής Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου με εκπροσώπους από τη Σουηδία, τη Ρωσία, την Ολλανδία, τη Μ. Βρετανία και τη Γαλλία) η οποία επέλεξε:

Για ελληνική παραγωγή, την ταινία «Καλάβρυτα- Άνθρωποι και σκιές» του Ηλία Γιαννακάκη με το σκεπτικό πως «διερευνά ένα ιστορικό τραύμα του ελληνικού λαού το οποίο εξακολουθεί να υφίσταται, ενώ τεκμηριώνει τη σημασία του αντιφασιστικού αγώνα στο παρελθόν κάνοντας παράλληλα και αναφορά στο παρόν».

Η αντίστοιχα βραβευμένη από τη FIPRESCI ξένη παραγωγή αφορά στο «θαμπό», «ασπρομαυρο» και διόλου ειδυλλιακό Παρίσι των μεταναστών, των αστέγων και των διαδρόμων του μετρό. Στην ταινία «Στο χείλος του κόσμου» ο σκηνοθέτης Κλάους Ντρέξελ (Γαλλία) δεν μιλά για την «πόλη του φωτός» αλλά -σύμφωνα με το σκεπτικό της κριτικής επιτροπής «εισάγει τον θεατή στο ασταθές περιβάλλον όπου ζουν οι Παριζιάνοι "κλοσάρ" με έναν μαγευτικό και απροσδόκητο τρόπο, κινηματογραφώντας τους χαρακτήρες τους από μια απόσταση και προνομιακή σκοπιά, που κάνει αυτούς τους άστεγους ανθρώπους να ξεχωρίζουν ως άτομα με αξιοπρέπεια και σοφία».

Από τη γειτονική Τουρκία και το γνωστό από τα γεγονότα του περσινού Μαΐου πάρκο Γκεζί της Κωνσταντινούπολης, έχει πάρει τα πλάνα της η ταινία «Τσαπουλτζού: Φωνές από το Γκεζί» που επέλεξε για το φετινό βραβείο της η Διεθνής Αμνηστία.

«Προσπαθήσαμε να δείξουμε την ποικιλομορφία των διαδηλωτών, που αν και διαφέρουν ο ένας από τον άλλο, βρίσκονται ενωμένοι σε μια απρόσμενη συμμαχία ενάντια στην κατάχρηση εξουσίας» σημειώνουν για την ταινία τους οι σκηνοθέτες Μαντεντέτα Αρτζεντιέρι, Κλάουντιο Καζάτσα, Κάρλο Πρεβόστι, Ντούτσο Σέρβι και Στέφανο Ζόγια (Ιταλο-Τουρκική παραγωγή).

Σε μια ταινία, τέλος, μόλις 12 λεπτών, πορτρέτο μιας εποχής σε μια χώρα ταυτισμένη μ' αυτήν (η ταινία τιτλοφορείται «Χειμώνας» και είναι κινηματογραφημένη σε περιοχές μεταξύ βόρειας Ρωσίας και Σιβηρίας) απένειμε το βραβείο της (από την ενότητα «Περιβάλλον») η WWF.

Το 16ο Φεστιβάλ ντοκιμαντέρ συνεχίζεται με τις επαναληπτικές προβολές των ταινιών και των αφιερωμάτων του αύριο, Κυριακή 23 Μαρτίου, και σε όλες τις αίθουσες προβολών (Ολύμπιον, Παύλος Ζάννας καθώς και τις τέσσερις αίθουσες στο Λιμάνι).

Στη διάρκεια του φετινού φεστιβάλ ντοκιμαντέρ προβλήθηκαν συνολικά (ελληνικό και ξένο τμήμα- αφιερώματα κ.α) 191 ταινίες. Ο προϋπολογισμός ήταν μικρότερος από κάθε άλλη διοργάνωση και δεν ξεπέρασε τα 650.000 ευρώ.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία