|
| | | |
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ ΕΠΙΔΗΜΙΑΣ ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΥ ΑΥΤΟΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΝΕΩΝ
της παιδοψυχιάτρου κ. Μερσύνης Αρμενάκα
Αθήνα
Διαστάσεις «επιδημίας» τείνει να πάρει το φαινόμενο του σκόπιμου αυτοτραυματισμού των νέων, που ενίοτε μπορεί να είναι και μοιραίος!
Αυτό τονίζουν οι παιδοψυχίατροι και κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, καθώς σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες το 13% των νέων αντιμετωπίζει πρόβλημα αυτοτραυματισμού!
«Πίσω από το φαινόμενο του αυτοτραυματισμού των νέων κρύβεται συναισθηματικός πόνος και έντονη δυσφορία , που προκαλείται από το στρες και τα προβλήματα της σύγχρονης ζωής» τονίζει η παιδοψυχίατρος κ. Μερσύνη Αρμενάκα, με την ευκαιρία της Ημέρα Ευαισθητοποίησης για τον αυτοτραυματισμό.
Σύμφωνα με τους παιδοψυχιάτρους ο αυτοτραυματισμός (self-harm) είναι μια πράξη, όπου ο νέος επίτηδες προκαλεί αμυχές στα χέρια του ή καταναλώνει τοξικές ουσίες ή χρησιμοποιεί αντικείμενα με σκοπό να προκαλέσει βλάβη στον εαυτό του.
Οι νέοι αυτοί συχνότερα προτιμούν κοψίματα ή καψίματα και μετά ακολουθούν οι αυτοδηλητηριάσεις , χτυπήματα ,απόπειρα πνιγμού, ηλεκτροπληξία ή ασφυξία .
Οι κίνδυνοι του αυτοτραυματισμού είναι οι προφανείς όπως η απώλεια μεγάλης ποσότητας αίματος και η πιθανότητα λοίμωξης .Αλλά υπάρχουν και κρυμμένοι συναισθηματικοί κίνδυνοι όπως το να γίνει συνήθεια και να εθιστούν οι νέοι σε αυτό με κίνδυνο να χάσουν την ζωήτους.
ΣΗΜΑΔΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΑΥΤΟΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΥ
Οι γονείς θα πρέπει να αρχίσουν να υποψιάζονται για το πρόβλημα όταν:
Παρατηρήσουν περίεργα καψίματα με τσιγάρο η αναπτήρα και κοψίματα σε καρπούς , χέρια , πόδια ή την κοιλιά για τα οποία δίνει περίεργες δικαιολογίες
Επιμένει να φορά μακρυμάνικα ρούχα ακόμα και σε ζεστό καιρό
Χτυπά τον εαυτό του ή το κεφάλι του
Δίνει μπουνιές σε αντικείμενα ή να πέφτει επίτηδες σε τοίχους ή σκληρά αντικείμενα
Κολλά αντικείμενα στο δέρμα του
Εμποδίζει σκόπιμα την επούλωση τραυμάτων
Καταπίνει δηλητηριώδεις ουσίες ή ακατάλληλα αντικείμενα
Έχει στον προσωπικό του χώρο αιχμηρά αντικείμενα ,όπως ξυράφια, μαχαίρια, βελόνες, κομμάτια γυαλί, καπάκια από μπουκάλια
Εμφανίζει κρυψίνοια και επιμένει να μένει μόνος του
Πίνει αλκοόλ
«Οι νέοι που καταφεύγουν στον αυτοτραυματισμό προσπαθούν ανεπιτυχώς να αντιμετωπίσουν αισθήματα λύπης , αίσθημα κενού ενοχές και οργή» προσθέτει η παιδοψυχίατρος κ Αρμενάκα και συμπληρώνει .
« Δυστυχώς η ανακούφιση που επιδιώκουν διαρκεί λίγο . Είναι σαν να βάζεις ελαστικό επίδεσμο ενώ χρειάζεσαι ράμματα.Τα εσωτερικά τραύματα και προβλήματα δεν ξεπερνιούνται και επίσης δημιουργούνται νέα. Οι νέοι που προβαίνουν σε τέτοιες πράξεις προσπαθουν να το κρατήσουν κρυφό. Ντρέπονται να το δείξουν ή νομίζουν ότι κανεις δεν θα τους καταλάβει.Η μυστικότητα και οι τύψεις επηρεάζουν τις σχέσεις τους με την οικογένεια και τους φίλους τους με αποτέλεσμα να νιώθουν περισσότερο μόνοι, πιο ανάξιοι και παγιδευμένοι».
Όταν οι γονείς παρατηρήσουν κάποια από τα προαναφερόμενα σημάδια θα πρέπει να ζητήσουν την βοήθεια παιδοψυχίατρου προκειμένου έγκαιρα να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα.
Σε όλο τον κόσμο το φαινόμενο αυτό απασχολεί έντονα την επιστημονική κοινότητα .Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν ιδιαίτερες αναφορές παρόλο που είναι ένα φαινόμενο που συναντάται όλο και πιο συχνά στους παιδοψυχιάτρους σε ιδιωτικά και δημόσια πλαίσια.
Στις αναπτυγμένες χώρες γίνονται παρεμβάσεις και προγράμματα από δεκαετιών για πρόληψη των αυτοκτονιών στους εφήβους και τους νεαρούς ενήλικες . Στην Ελληνική πραγματικότητα είμαστε ακόμα στο επίπεδο της παρατήρησης του φαινόμενου παρόλο που οι αναφορές για αύξηση όλων των κρουσμάτων συναισθηματικών διαταραχών αυξάνονται ραγδαία .
ΑΙΤΙΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
Οι αιτίες που συχνά αναφέρονται για την ύπαρξη του προβλήματος είναι:
Πίεση στο σχολείο ή στην δουλειά,
Σχολικός εκφοβισμός,
Οικονομικές ανησυχίες,
Σεξουαλική, σωματική ή συναισθηματική κακοποίηση,
Πένθος,
Σύγχυση για την σεξουαλικότητα,
Χωρισμός από σχέση,
Αρρώστια ή πρόβλημα υγείας,
Κατάθλιψη, θυμός, άγχος,
Οικογενειακά προβλήματα.
www.armenakamersyni.com Τηλ. 2105720500, 6947727140
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|