 |
|
|  |  |  | 
Διεθνές Βραβείο στο Μουσείο τής Ακρόπολης και το ΙΤΕ για τη συντήρηση των Καρυάτιδων με λέιζερ
Ηράκλειο
Με το Διεθνές Βραβείο Keck για την ανάδειξη της πολιτισμικής
κληρονομίας τιμήθηκαν από κοινού το Ινστιτούτο Ηλεκτρονικής Δομής και
Λέιζερ (ΙΗΔΛ) του ΙΤΕ και το Μουσείο της Ακρόπολης από το Διεθνές
Ινστιτούτο Συντήρησης (International Institute for Conservation IIC).
Το βραβείο απονεμήθηκε για την συντήρηση των Καρυάτιδων με διεθνώς
πρωτοποριακή τεχνολογία λέιζερ που έχει αναπτυχθεί στο ΙΤΕ. Η βράβευση
έγινε στη Βιέννη, την Παρασκευή 14 Σεπτέμβρη 2012, κατά την τελετή
λήξης του διετούς παγκόσμιου συνεδρίου του IIC με την παρουσία 350
συνέδρων απʼ όλο τον κόσμο.
Το Διεθνές Ινστιτούτο Συντήρησης (IIC) καθιέρωσε το βραβείο Keck το
1994 έπειτα από την γενναιόδωρη προσφορά των Sheldon και Caroline Keck
για την προώθηση της κατανόησης και προβολής των επιτευγμάτων για την
ανάδειξη της πολιτισμικής κληρονομιάς. Το 2012 το βραβείο απονεμήθηκε
από κοινού στο Μουσείο της Ακρόπολης και το ΙΤΕ για τη δημιουργία
κοινού ανοιχτού εργαστήριου στο χώρο έκθεσης του Μουσείου, το οποίο
φέρνει τους επισκέπτες σε επαφή με εφαρμογές των λέιζερ στη
συντήρηση, διαδικασίες που έως τώρα γίνονταν σε απροσπέλαστα
εργαστήρια.
Το ΙΤΕ συνεργάζεται κατά τα τελευταία 10 χρόνια με το Μουσείο της
Ακρόπολης, όπως επίσης και με την Υπηρεσία Συντήρησης των Μνημείων της
Ακρόπολης (ΥΣΜΑ), για την ανάπτυξη καινοτόμων μεθοδολογιών καθαρισμού
και συντήρησης των γλυπτών της Ακρόπολης. Συγκεκριμένα, οι επιστήμονες
του ΙΤΕ σχεδίασαν και κατασκεύασαν ένα πρωτοποριακό σύστημα λέιζερ
ειδικά για τον καθαρισμό και την ανάδειξη των αρχαίων αυτών
αριστοτεχνημάτων. Το λέιζερ έχει τη δυνατότητα να λειτουργεί σε δύο
μήκη κύματος ή, πιο απλά, να εκπέμπει ακτινοβολία σε δύο «χρώματα»
ταυτόχρονα (υπέρυθρο και υπεριώδες). Η καινοτομία έγκειται στην
ταυτόχρονη χρήση των δυο δεσμών λέιζερ, που επιτρέπει στο συντηρητή να
αφαιρεί με ακρίβεια επικαθίσεις ρύπων από την επιφάνεια των γλυπτών,
χωρίς το αρχικό υπόστρωμα να αποχρωματίζεται ή να υφίσταται κάποια
άλλη ζημιά, ενώ παράλληλα αποκαλύπτεται η μοναδική επιφάνεια του
γλυπτού.
Αποτέλεσμα της επιτυχημένης συνεργασίας του Μουσείου της Ακρόπολης και
του ΙΤΕ, αποτελεί και η τοποθέτηση της ειδικά σχεδιασμένης πλατφόρμας
επίδειξης καθαρισμού των Καρυάτιδων με λέιζερ στο χώρο του Μουσείου
τον Δεκέμβριο του 2010. Με αυτό τον τρόπο, 2 εκατομμύρια επισκέπτες
έχουν παρακολουθήσει ως σήμερα «ζωντανά» τον καθαρισμό τους. Το
συγκεκριμένο βραβείο αποτελεί την επιβράβευση αυτής της συνεργασίας
καθώς και της κοινής προσπάθειας του Μουσείου και του ΙΤΕ στο να
μπορέσουν να διαφυλάξουν και να αναδείξουν το μοναδικό πολιτισμικό
πλούτο της χώρας μας, και να μπορέσουν εν συνεχεία να επιδείξουν στο
κοινό το πώς ο πολιτισμός και η τεχνολογία μπορούν να συνδυαστούν.
Αξιοσημείωτη άλλωστε είναι η φράση που αναγράφεται στο Βραβείο «H
ανάδειξη των Καρυάτιδων με λέιζερ, είναι προσβάσιμη στο κοινό στο
Μουσείο της Ακρόπολης: Μια σύνδεση μεταξύ της αρχαίας και της
σύγχρονης Ελλάδας».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
