Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Στο χείλος τού γκρεμού...

Οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στο σύστημα Υγείας



Αθήνα

<<Δεν έχουμε δικαίωμα να προκαλέσουμε ανθρωπιστική κρίση στην Ελλάδα>>,
είχε δηλώσει στα τέλη του Ιουνίου ο πρόεδρος του Eurogroup Ζαν Κλοντ
Γιούνκερ, σε συνέντευξή του. <<Η Ελλάδα βρίσκεται σε ανθρωπιστική
κρίση>> είχε προηγουμένως
προειδοποιήσει με επιστολή στον ΟΗΕ στις 20 Ιουνίου ο Ιατρικός
Σύλλογος Αθηνών, τονίζοντας ότι χιλιάδες ασθενείς μένουν χωρίς φάρμακα
και απειλούνται ανθρώπινες ζωές.

Στις 6 Ιουλίου, η Τρόικα επισκέφθηκε το υπουργείο Υγείας για συνάντηση
με τη νέα πολιτική διοίκηση. Οι ελεγκτές βρήκαν το υπουργείο περίπου
<<εν τάξει>> ως προς την επίτευξη των οικονομικών στόχων. <<Αν με το
Μνημόνιο τα πάμε καλά, με την παροχή υπηρεσιών υγείας στον λαό η
κατάσταση είναι επιεικώς, δράμα>>, τονίζει, σε άρθρο του, ο ομότιμος
καθηγητής της Οικονομίας και Οργάνωσης Υπηρεσιών Υγείας, στο
Πανεπιστήμιο Αθηνών, Λυκούργος Λιαρόπουλος.

<<Με την επιβολή των Μνημονίων δημιουργήθηκε και εδραιώθηκε στην Ελλάδα
μία εκτεταμένη ζώνη αποκλεισμού από τις δημόσιες υπηρεσίες υγείας, που
αφορά πια το 30% του πληθυσμού, που είναι ανασφάλιστοι, μακροχρόνια
άνεργοι, επαγγελματίες και έμποροι που χρεοκόπησαν ή αδυνατούν να
πληρώσουν τις ασφαλιστικές τους εισφορές, νέοι επιστήμονες με
<<μπλοκάκι>>, μετανάστες χωρίς χαρτιά>>, διαπιστώνει η Ομοσπονδία Ενώσεων
Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας

Ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών διαπιστώνει τριπλασιασμό των ανασφάλιστων
Ελλήνων, που δεν έχουν πρόσβαση σε γιατρούς και φάρμακα. <<Υπάρχει, πιο
έντονα από ποτέ, ανισότητα προσβασιμότητας στους φορείς Υγείας.
Υπάρχουν άνθρωποι με μισθό 500 ευρώ που σταματούν τη φαρμακευτική τους
αγωγή γιατί πρέπει να διαλέξουν μεταξύ των φαρμάκων και της
καθημερινής τους διατροφής>> δηλώνει ο πρόεδρος του Ιατρικού
Συλλόγου Αθηνών, Γιώργος Πατούλης.

Η ελληνική νομοθεσία επιτάσσει για την έκδοση Βιβλιάριου Απορίας την
προσκόμιση φορολογικής ενημερότητας, η οποία προϋποθέτει την
τακτοποίηση των οφειλών τους προς την εφορία. Έτσι, πολίτες που δεν
έχουν την οικονομική δυνατότητα να τακτοποιήσουν τις οφειλές τους προς
την εφορία, αποκλείονται από οποιαδήποτε πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική
περίθαλψη. <<Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην μπορούν να βγάλουν
Βιβλιάριο Υγείας Απόρου, όσοι χρωστάνε είτε στον ασφαλιστικό τους
φορέα, είτε στην εφορία, όσο εξαθλιωμένοι και εάν είναι οικονομικά>>,
δηλώνει ο κ. Πατούλης.

Για την αντιμετώπιση του τεράστιου προβλήματος και την ενίσχυση των
πολιτών που έχουν ανάγκη, προκρίνεται από πολλούς φορείς η δημιουργία
Κοινωνικών Φαρμακείων και Ιατρείων με γοργούς ρυθμούς σε όλη την
Ελλάδα.

Περισσότεροι από 4.000 ασθενείς, οι οποίοι δεν έχουν καμία πρόσβαση
στις υπηρεσίες υγείας, βρήκαν καταφύγιο στο Ιατρείο Κοινωνικής
Αποστολής, αποτέλεσμα της συμμαχίας μεταξύ του Ιατρικού Συλλόγου
Αθηνών και της ΜΚΟ <<Αποστολή>> της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, με το
80% αυτών να είναι Έλληνες.

Η Ευαγγελία Ρούσου 35ετών με τον σύζυγο της Ζαν Πωλ Βιδάλη 39 ετών,
κάτοικοι Πειραιά, περιμένουν στο ιατρείο της κοινωνικής αποστολής για
ωτορινολαρυγγολόγο. Με 3 παιδιά 12, 10 και 4 ετών εδώ και 2 χρόνια,
χωρίς ασφάλιση δεν έχουν πρόσβαση στα δημόσια νοσοκομεία. Ελεύθεροι
επαγγελματίες, με ιδιωτική επιχείρηση πληροφορικής έχουν οφειλές σε
ασφαλιστικά ταμεία και επισκέπτονται για τρίτη φορά το ιατρείο.

<<Το 2008 η επιχείρηση μας είχε κέρδος 50.000 - 60.000 ευρώ και τώρα
μόλις 5 με 6.000 ευρώ. Ανήκουμε στη νέα κατηγορία των Ελλήνων, αυτών
των νεόπτωχων. Σε εκείνους τους πολίτες που μέχρι το 2010 δεν
χρωστάγαμε στο κράτος, σε προμηθευτές και στερούσαμε από τους εαυτούς
μας και από τα παιδιά μας για να είμαστε συνεπείς στις οφειλές μας.
Και βρεθήκαμε σε αυτό το σημείο>>, δηλώνουν.

<<Οι εικόνες που ζήσαμε, τους έξι πρώτους μήνες λειτουργίας του
Ιατρείου Κοινωνικής Αποστολής θυμίζουν μία ξεχασμένη Ελλάδα, μία
Ελλάδα που δε μας αξίζει. Είναι τουλάχιστο απαράδεκτο εν έτη 2012 να
υπάρχουν εγκυμονούσες γυναίκες που δεν έχουν εξεταστεί ποτέ,
διαβητικοί που οδηγούνται σε ακρωτηριασμό, ως τη μόνη πιο φθηνή
θεραπευτική λύση του διαβήτη, παιδιά που είναι εκτεθειμένα στις
παιδικές ασθένειες χωρίς εμβόλια>>, είπε σε συνέντευξη Τύπου ο
Γενικός Διευθυντής της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης <<Αποστολή>> Κωστής
Δήμτσας.

<<Ολοένα και μεγαλύτερος αριθμός ανθρώπων βγαίνει εκτός συστήματος,
είτε μιλάμε για ανέργους, είτε για εκείνους που δεν μπορούν να
καλύψουν τις ασφαλιστικές τους εισφορές, εξαιτίας της δεινής
οικονομικής τους κατάστασης>>, δηλώνει ο πρόεδρος των Γιατρών του
Κόσμου Νικήτας Κανάκης. Η μη κυβερνητική οργάνωση λειτουργεί τέσσερα
πολυϊατρεία και δύο κινητές μονάδες. Στο κεντρικό της κτίριο, στην
περιοχή της Ομόνοιας, συνταξιούχοι που αδυνατούν να πληρώσουν,
μετανάστες και άλλες κοινωνικές ομάδες περιμένουν για μία δωρεάν
εξέταση.

<<Κατά μέσο όρο οι Έλληνες ασθενείς που μας επισκέπτονται έχουν
οικογενειακό εισόδημα κάτω από 300 ευρώ το μήνα. Απευθύνονται σε εμάς
άνθρωποι που δεν μπορούν να κάνουν πολύ σημαντικά χειρουργεία γιατί το
κόστος είναι απλησίαστο. Για παράδειγμα γυναίκα άπορη με χαρτί έξωσης
στο χέρι, με καρκίνο στο μαστό, με τρία μικρά παιδιά της ζήτησαν 3.600
ευρώ από το νοσοκομείο. Στο τέλος του 2012 υπολογίζουμε ότι περίπου
40.000 άνθρωποι θα έρχονται σε εμάς με το 40% αυτών να είναι Έλληνες>>,
τονίζει ο κ. Κανάκης.

<<Τα κοινωνικά ιατρεία πριν τρία χρόνια τα επισκέπτονταν κατά 85%
μετανάστες και 15% Έλληνες. Τώρα ο αριθμός είναι 50% - 50%>>, δηλώνει ο
Δημήτρης Βαρνάβας, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών
Γιατρών Ελλάδος.

Ολοένα αυξανόμενος, όμως, εμφανίζεται και ο αριθμός των ελληνικών
οικογενειών που δεν έχουν τη δυνατότητα να εμβολιάσουν τα παιδιά τους.
<<Μας έχει τρομάξει επίσης πόσα παιδιά απέχουν από τον εμβολιασμό. Μόνο
στο Πέραμα, σε μία φτωχή συνοικία της Αθήνας, έχουμε εμβολιάσει
περισσότερα από 400 παιδιά, που το έγκλημα τους ήταν ότι ήταν
ανασφάλιστα. Κι εδώ υπάρχει τεράστια ευθύνη του κράτους καθώς ο
εμβολιασμός αποτελεί κρατική υποχρέωση>>, τονίζει ο κ. Κανάκης. <<Εκατόν
δύο παιδιά ήρθαν στο Ιατρείο Κοινωνικής Αποστολής και το 82% εξ αυτών
είχε ανάγκη εμβολιασμού, μία βόμβα για τη δημόσια υγεία>>, επισημαίνει
ο κ. Πατούλης. <<Αντιμετωπίζουμε έναν τεράστιο κίνδυνο μιας
ανεμβολίαστης γενιάς, μιας γενιάς εκτεθειμένης σε πανδημίες>>,
υπογραμμίζει ο κ. Βαρνάβας.

Ανησυχητικές και άγνωστες διαστάσεις παίρνει και το φαινόμενο
εκατοντάδων παιδιών που γεννιούνται χωρίς πιστοποιητικό γέννησης.
<<Έχουμε καταγγελίες για παιδί που γεννήθηκε σε κρατικό νοσοκομείο και
δεν δίνουν στην μητέρα το πιστοποιητικό γέννησης αν δεν δώσουν 300
ευρώ προκαταβολή. Μιλάμε για παιδιά που στην πραγματικότητα δεν
υπάρχουν... που δεν διασταυρώνεται η φυσική με την νομική τους
παρουσία. Και καταλαβαίνετε τι συνεπάγεται αυτό>>, δηλώνει ο κ.
Κανάκης.

Τα νοσοκομεία δυσκολεύονται να αντιμετωπίσουν χρόνια περιστατικά

<<Τα τελευταία χρόνια βιώνουμε την υποβάθμιση παροχής περίθαλψης.
Ελλείψεις σε νοσηλευτικό προσωπικό, φάρμακα και σε κάθε είδους υλικό>>,
τονίζει ο Σπύρος Μιχαήλ, διευθυντής στο Νεφρολογικό τμήμα του <<Γενικού
Νοσοκομείου Αθηνών>>, ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία στο κέντρο της
Αθήνας.

<<Η ζήτηση στα δημόσια νοσοκομεία σύμφωνα με εκτιμήσεις έχει αυξηθεί
κατά 30%, αφού δεν μπορούν να πληρώσουν ιδιωτικά νοσοκομεία>> τονίζει ο
κ. Βαρνάβας.

<<Το πρόβλημα αυτήν τη στιγμή είναι τα νοσήλια, όχι η ιατρική αμοιβή
για τους ανασφάλιστους. Οι νοσοκομειακοί γιατροί δηλώνουν πρόθυμοι να
δεχτούν χωρίς αμοιβή τους ασθενείς. Έχουμε ανθρώπους που χρειάζονται
χειρουργείο και τα νοσοκομεία δεν τους δέχονται>>, δηλώνει η Ελένη
Δουλιανάκη, υπεύθυνη εθελοντών γιατρών του πρώτου Ιατρείου Κοινωνικής
Αποστολής,

Και ο κ. Μιχαήλ καταλήγει: <<Υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν να δώσουν
ούτε τα 5 ευρώ που χρειάζονται για ραντεβού στα τακτικά εξωτερικά
ιατρεία. Αν δεν ήταν η αυτοθυσία των γιατρών και του νοσηλευτικού
προσωπικού δεν ξέρω που θα έφτανε η κατάσταση>>.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία