 |
|
|  |  |  | 
με τη φυσική δραστηριότητα και την κίνηση, λένε οι ειδικοί
Πως να καταπολεμήσουμε το άγχος ?
Θεσσαλονίκη
Η φυσική δραστηριότητα και η κίνηση, όπως επιβεβαιώνουν επιστημονικές
μελέτες, βοηθά στη μείωση του άγχους, το οποίο για αρκετούς ανθρώπους
αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής τους.
Περίπου τριάντα λεπτά άσκησης- κίνησης την ημέρα, σε συνδυασμό με
σωστή διατροφή, ενισχύουν την παραγωγή σεροτονίνης, η οποία
συνεισφέρει στην ανεβασμένη διάθεση και την ευεξία.
Τα παραπάνω επισημαίνει η εξειδικευμένη σε θέματα διατροφικών
διαταραχών και παχυσαρκίας ψυχολόγος Φρόσω Μήτσιου.
«Κάποιες φορές, ωστόσο, το κίνητρο που ωθεί ένα άτομο να ασκηθεί είναι
τα, κυρίως αρνητικά, σχόλια που κάνουν για την εμφάνισή του άτομα τα
οποία θεωρεί σημαντικά. Τα σχόλια αυτά, σε συνδυασμό με την πίεση των
ΜΜΕ για μια ʽιδανικήʼ εικόνα, όπως για παράδειγμα, αψεγάδιαστες
φωτογραφίες σε περιοδικά, επηρεάζουν την αυτοεκτίμηση του ατόμου,
δημιουργώντας πρόσθετο άγχος. Βέβαια, το άγχος προκαλείται και
ενισχύεται κυρίως από τις σκέψεις που κάνουμε γύρω από διάφορα θέματα
και καταστάσεις και όχι από τις καταστάσεις αυτές καθ΄ αυτές. Γιʼ αυτό
και η καλύτερη αντιμετώπιση του άγχους στοχεύει στην τροποποίηση των
σκέψεων» επισημαίνει η κ. Μήτσιου.
Βασικός παράγοντας στην αντιμετώπιση και καλύτερη διαχείριση του
άγχους είναι η αναγνώριση των συμπτωμάτων του. Συμπτώματα του άγχους,
όπως εξηγεί η κ. Μήτσιου, είναι: ο φόβος, η ανησυχία, η νευρικότητα, η
ταχυκαρδία, ο ιδρώτας, οι γρήγορες αναπνοές, η ενόχληση στο στομάχι, η
γρήγορη ομιλία, το τρέμουλο, η ονυχοφαγία, το κούνημα των ποδιών, το
χασμουρητό και η επιθετική συμπεριφορά.
Πώς, όμως, μπορούμε να διαχειριστούμε καλύτερα το άγχος; Τι πρέπει να
αποφύγουμε; «Αποφύγετε: να κριτικάρετε και να κατηγορείτε τον εαυτό
σας για ό,τι συμβαίνει, να έχετε τύψεις γιατί δεν ανταποκριθήκατε σʼ
αυτό που περίμεναν οι άλλοι, να έχετε αυξημένες προσδοκίες για τον
εαυτό σας και τους άλλους και να ʽεκφράζεστεʼ αρνητικά» λέει η κ.
Μήτσιου.
Σύμφωνα με την ίδια, για την αποφυγή του άγχους θα πρέπει κανείς να
αλλάξει τρόπο σκέψης, να κάνει αυτοδιάλογο, να νιώθει ευτυχής με όσα
έχει καταφέρει, να παίρνει βαθιές αναπνοές και να βάλει δραστηριότητα
και κίνηση στη ζωή του.
«Αποφύγετε να χρησιμοποιείτε αρνητικά μόρια, όπως ʽμηνʼ ή ʽδενʼ, και
λέξεις με αρνητική χροιά, όπως το ʽπρέπειʼ. Οι σκέψεις σας συνδέονται
άμεσα και επηρεάζουν τα συναισθήματά σας και τη συμπεριφορά σας.
Μιλήστε στον εαυτό σας είτε εξωτερικά, δηλαδή φωναχτά, είτε εσωτερικά,
δηλαδή από μέσα σας, προσπαθώντας να τον χαλαρώσετε και να τον
αποπροσανατολίσετε από αρνητικές σκέψεις. Βρείτε αφορμές να γελάσετε ή
παρακολουθήστε κάποιο πρόγραμμα στην τηλεόραση που σας κάνει να
γελάτε. Αυτομάτως πηγαίνει το μήνυμα στον εγκέφαλο ότι είστε καλά.
Θυμηθείτε να παίρνετε βαθιές αναπνοές, εκπνέοντας προς τα έξω κι
έχοντας στο μυαλό σας μια όμορφη σκέψη ή εικόνα. Και, φυσικά,
γυμναστείτε ή βάλτε κάποια δραστηριότητα και κίνηση στη ζωή σας»
συνιστά η κ. Μήτσιου.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
