Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Πνευμονιόκοκκος-ασπίδα σωτηρίας ο σωστός και έγκαιρος εμβολιασμός



Aθήνα

Ασπίδα προστασίας κατά της πνευμονιοκοκκικής νόσου αποτελεί ο σωστός
και έγκαιρος εμβολιασμός. Σύμφωνα με στοιχεία φαρμακοοικονομικής
μελέτης το 13-δύναμο εμβόλιο για τον πνευμονιόκοκκο, που κυκλοφορεί
στη χώρα μας από το 2010 μπορεί να μειώσει τη διεισδυτική
πνευμονιοκκική νόσο κατά 93%.

«Οι λοιμώξεις από πνευμονιόκοκκο, που πλήττουν κυρίως βρέφη και παιδιά
κάτω των τεσσάρων ετών και άτομα ηλικίας άνω των 50-60 ετών, αποτελούν
τις σημαντικότερες και συχνότερες λοιμώξεις. Μάλιστα έχουν σοβαρές
συνέπειες στη μετέπειτα ζωή του παιδιού» επισήμανε ο καθηγητής
παιδιατρικής λοιμωξιολογίας στο ΑΠΘ, Εμμανουήλ Ροϊλίδης κατά τη
διάρκεια συνέντευξης τύπου, που πραγματοποιήθηκε στο περιθώριο του
30ου Πανευρωπαϊκού Συνεδρίου Παιδιατρικών Λοιμώξεων.

Παγκοσμίως η πνευμονιοκοκκική νόσος προκαλεί 1,6 εκατομμύρια θανάτους
ετησίως, αποτελώντας τη συχνότερη αιτία θανάτου, η οποία μπορεί να
προληφθεί με εμβολιασμό σε όλες τις ηλικίες, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο
Οργανισμό Υγείας.

«Ο πνευμονιόκοκκος αποτελεί την πιο κοινή αιτία βαριάς πνευμονίας σε
παιδιά κάτω των 5 ετών και σε μεγαλύτερους των 50 ετών ενήλικες και
είναι το πιο σημαντικό μικροβιακό αίτιο λοιμώξεων του αναπνευστικού
συστήματος, όπως είναι η πνευμονία, η οξεία μέση ωτίτιδα και η
παραρρινοκολπίτιδα. Προκαλεί επίσης σοβαρές διεισδυτικές λοιμώξεις,
όπως είναι η μικροβιαιμία, η πνευμονία με μικροβιαιμία και η
μηνιγγίτιδα», ανέφερε ο ομότιμος καθηγητής παιδιατρικής από το
Πανεπιστήμιο Αθηνών, Δημήτριος Καφετζής.

Αναφερόμενος στη σημασία του εμβολίου κατά του πνευμονιόκοκκου ο
καθηγητής μικροβιολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της
Μαδρίτης, Χουάν Πικάζο, επισήμανε ότι στην Ισπανία, λόγω του
εμβολιασμού μειώθηκαν κατά 43% οι λοιμώξεις στα παιδιά κάτω των 2 ετών
και κατά 33,6% στα παιδιά άνω των 15 ετών στο διάστημα 2007-2010.

Το 13-δυναμο εμβόλιο ενδείκνυται για την προστασία βρεφών και νηπίων,
ηλικίας 6 εβδομάδων ως 5 ετών, από τη διεισδυτική νόσο, την πνευμονία
και την οξεία μέση ωτίτιδα, που προκαλούνται από τους 13 ορότυπους,
που περιλαμβάνονται στο εμβόλιο. Σύμφωνα με εγκύκλιο του Υπουργείου
Υγείας, που κοινοποιήθηκε σε όλους τους αρμόδιους φορείς Υγείας όλα τα
παιδιά μεταξύ 2 και 5 ετών, που ολοκλήρωσαν τον εμβολιασμό για τον
πνευμονιόκοκκο με 7-δύναμο ή 10-δύναμο εμβόλιο, θα πρέπει να
εμβολιασθούν με μια συμπληρωματική 5η δόση 13-δυνάμου εμβολίου
προκειμένου να λάβουν την επιπλέον προστασία.

«Στην Ελλάδα η πλειονότητα των περιστατικών σε ηλικίες κάτω των 5 ετών
προκαλείται από τους επιπλέον ορότυπους, που περιέχει το 13-δύναμο
εμβόλιο με προεξάρχοντα τον ορότυπο 19Α. Σύμφωνα με στοιχεία του
Εθνικού Κέντρου Αναφοράς μηνιγγίτιδας της χώρας μας, το 2009
διαγνώστηκαν 23 περιπτώσεις πνευμονιοκοκκικής μηνιγγίτιδας σε ενήλικες
άνω των 50 ετών, ενώ στα παιδιά ηλικίας μικρότερης των 4 ετών οι
αντίστοιχες περιπτώσεις ήταν μόλις 8. Αυτό οδήγησε στο συμπέρασμα πως
η σωστή εφαρμογή του εθνικού προγράμματος εμβολιασμού με το 7-δύναμο
πνευμονιοκοκκικό εμβόλιο στα παιδιά κάτω των 5 ετών βοήθησε μέχρι τώρα
σημαντικά στη μείωση της επίπτωσης της νόσου, ενώ η αντικατάστασή του
με το νέο 13-δύναμο αναμένεται να οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερο
περιορισμό της τάξης του 93% έναντι του 6-40% που παρείχαν τα
παλαιότερα εμβόλια», ανέφερε ο κ Καφετζής.
 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία