|
| | | |
Ελπίδες για νέες θεραπείες από Έλληνα ερευνητή τής διασποράς
Φως στα μυστήρια τής...φαλάκρας
Σικάγο
Μια ομάδα ερευνητών στις ΗΠΑ, με επικεφαλής τον Έλληνα καθηγητή
δερματολογίας Γιώργο Κωτσαρέλλη, εντόπισε για πρώτη φορά ένα άγνωστο
μέχρι σήμερα βιολογικό μηχανισμό που προκαλεί φαλάκρα. Η ανακάλυψη
δίνει ελπίδες για την ανάπτυξη νέων θεραπειών που θα εμποδίζουν τις
τρίχες να πέφτουν από το κεφάλι των ανδρών, ενώ, ακόμα καλύτερα, θα
μπορούσαν ίσως ακόμα και να επαναφέρουν τα πεσμένα μαλλιά στη θέση
τους. Ήδη άρχισαν να μελετώνται σχετικά φάρμακα και κρέμες που
βρίσκονται κιόλας σε φάση κλινικών δοκιμών.
Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου της
Πενσυλβάνια, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο ιατρικό περιοδικό
«Science Translational Medicine», σύμφωνα με το BBC και το «Nature»,
έκαναν εργαστηριακά πειράματα με ανθρώπους και ποντίκια και εντόπισαν
μία πρωτεΐνη που πυροδοτεί την απώλεια των τριχών.
Οι λευκοί άνδρες συνήθως αρχίζουν να χάνουν τα μαλλιά τους στη
μέση ηλικία και το 80% περίπου έχουν μικρότερη ή μεγαλύτερη φαλάκρα
έως τα 70 τους. Για την απώλεια των μαλλιών μπορεί να παίζουν ρόλο
διάφοροι παράγοντες, όπως γενετικοί ή το επίπεδο της ορμόνης
τεστοστερόνης, όμως αρκετά άλλα αίτια της φαλάκρας είναι μάλλον
άγνωστα. Σε κάθε περίπτωση, τα θυλάκια των τριχών συρρικνώνονται και
τελικά γίνονται τόσο μικρά που είναι πια αόρατα, οπότε και οι τρίχες
γίνονται μικροσκοπικές, με συνέπεια να κάνει την εμφάνισή της κάποια
στιγμή η φαλάκρα.
Οι ερευνητές ανέλυσαν τα γονίδια που ενεργοποιούνται, όταν οι
άνδρες αρχίζουν να μένουν φαλακροί. Βρήκαν, έτσι, ότι το επίπεδο μιας
πρωτεΐνης-κλειδί, της προσταγλανδίνης D συνθάσης (PGD2), αυξάνεται
μόνο στα κύτταρα των θυλακίων που βρίσκονται στις περιοχές του
κεφαλιού χωρίς τρίχες. Τα πειραματόζωα που, μέσω της κατάλληλης
γενετικής τροποποίησης, είχαν υψηλά επίπεδα αυτής της πρωτεΐνης,
έμειναν τελείως φαλακρά, ενώ οι μεταφυτευμένες σε αυτά ανθρώπινες
τρίχες σταμάτησαν να μεγαλώνουν, όταν η εν λόγω πρωτεΐνη ήταν
αυξημένη.
Όπως είπε ο Κωτσαρέλλης, εντοπίστηκε πλέον σίγουρα μία πρωτεΐνη
που θα αποτελέσει στόχο για την θεραπεία της φαλάκρας. Το επόμενο
βήμα, όπως είπε, θα είναι να βρεθούν ουσίες που επηρεάζουν αυτή την
πρωτεΐνη, ώστε να εμποδιστεί η απώλεια των τριχών ή και να αναστραφεί.
Μια τέτοια μελέτη όμως, όπως ανέφερε, θα πάρει κάποιο χρόνο.
Είναι αξιοσημείωτο ότι τα νέα φάρμακα που μελετώνται κατά της
φαλάκρας, όπως επεσήμανε ο Κωτσαρέλλης, έχουν θεραπευτική δράση στις
αλλεργικές ασθένειες, όπως το άσθμα. Σύμφωνα με τον έλληνα επιστήμονα,
είναι ασαφές ακόμα αν η ανακάλυψη για το ρόλο της συγκεκριμένης
πρωτεΐνης έχει εφαρμογή και στην πιο σπάνια περίπτωση των γυναικών που
χάνουν τα μαλλιά τους.
Το 2011 η ερευνητική ομάδα του έλληνα δερματολόγου ανακάλυψε ότι
τα βλαστικά κύτταρα των θυλακίων των τριχών παραμένουν ανέπαφα ακόμα
και στο φαλακρό δέρμα, όμως αναστέλλεται η ανάπτυξή τους. Αν υπεύθυνη
γι' αυτή την αναστολή είναι η πρωτεΐνη PGD2, τότε, κατά τον
Κωτσαρέλλη, το μπλοκάρισμα της δράσης της με κάποιο τρόπο μπορεί να
επιτρέψει ξανά στα βλαστικά κύτταρα να αναπτυχθούν, να δημιουργήσουν
νέα θυλάκια τριχών και, τελικά, να ξαναφυτρώσουν τα μαλλιά. Το αν όμως
θα είναι το ίδιο μακριά όπως πριν, αυτό είναι δύσκολο να το ξέρουμε,
όπως είπε.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|