Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Μειώνονται οι θάνατοι από καρκίνο στην ΕΕ

Βήματα προόδου στον αγώνα κατά τού καρκίνου

 



Μιλάνο

Η επιστήμη φαίνεται να κάνει βήματα προόδου στον πόλεμο εναντίον
του καρκίνου, καθώς το 2012, αν και περισσότεροι από ποτέ Ευρωπαίοι θα
πεθάνουν από τη νόσο, σχεδόν 1,3 εκατομμύρια, ο αριθμός τους ως
ποσοστό στο σύνολο του πληθυσμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης εμφανίζει
σταθερή μείωση κατά την τελευταία πενταετία σε σχέση με το παρελθόν,
σύμφωνα με μια νέα επιδημιολογική επιστημονική έρευνα. Η διαχρονική
βελτίωση αποδίδεται κυρίως αφενός στην μείωση του τσιγάρου στους
άνδρες και αφετέρου στην καλύτερη πρόληψη και θεραπεία του καρκίνου
του μαστού στις γυναίκες.

Οι ιταλοί και ελβετοί ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Κάρλο
Λα Βέκια του Ινστιτούτου Φαρμακολογικών Ερευνών Μάριο Νέγκρι του
πανεπιστημίου του Μιλάνου, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο
περιοδικό ογκολογίας "Annals of Oncology", σύμφωνα με το πρακτορείο
Ρόιτερ και το "New Scientist", ανέλυσαν τα δεδομένα θανάτων από όλα τα
είδη καρκίνου στην Ευρωπαϊκή Ένωση κατά την περίοδο 1970-2007 και τα
συνδύασαν με τις προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την εξέλιξη
του πληθυσμού στα ευρωπαϊκά κράτη.

Αν και ο συνολικός απόλυτος αριθμός θανάτων από καρκίνο φέτος
αναμένεται να αυξηθεί λόγω και της σταδιακής γήρανσης του ευρωπαϊκού
πληθυσμού, παρόλα αυτά η θνησιμότητα από καρκίνο το 2012 αναμένεται να
είναι μειωμένη σε σχέση με το 2007, κατά 10% περίπου στους άνδρες και
7% στις γυναίκες.

Η έρευνα δείχνει ότι στην ΕΕ οι άνδρες έχουν ακόμα μεγαλύτερη
πιθανότητα να πεθάνουν από καρκίνο από ό,τι οι γυναίκες. Οι ερευνητές
υπολογίζουν ότι το 2012 στην ΕΕ οι θάνατοι από καρκίνο θα είναι 139
για κάθε 100.000 άνδρες και 85 για κάθε 100.000 γυναίκες.

Οι τελευταίες ωφελούνται ιδιαίτερα από τη σημαντική μείωση που
καταγράφεται στα περιστατικά θανάτου λόγω καρκίνου του μαστού, παρόλα
αυτά αυτή η μορφή καρκίνου παραμένει η κυριότερη αιτία θανάτου από
καρκίνο για μια Ευρωπαία. Περίπου 88.000 γυναίκες θα πεθάνουν φέτος
στην ΕΕ από αυτή την αιτία, ποσοστό 16% όλων των θανάτων από καρκίνο
στην Ευρώπη μεταξύ των γυναικών.

Στους άνδρες, η Νο1 αιτία θανάτου από καρκίνο είναι ο καρκίνος των
πνευμόνων, στον οποίο παίζει καθοριστικό ρόλο το κάπνισμα, ενεργητικό
και παθητικό. Ο καρκίνος των πνευμόνων εκτιμάται ότι θα σκοτώσει φέτος
στην ΕΕ πάνω από 183.000 άνδρες και 78.000 γυναίκες.

Αύξηση εξάλλου εμφανίζουν τα περιστατικά παγκρεατικού καρκίνου και
στα δύο φύλα, με 8,01 περιπτώσεις ανά 100.000 στους άνδρες το 2012
έναντι 7,86 το 2007 και με 5,38 περιπτώσεις έναντι 5,24 στις γυναίκες
αντίστοιχα. Η αυξανόμενη παχυσαρκία είναι πιθανό να εξηγεί αυτή τη
σταδιακή αύξηση των καρκίνων στο πάγκρεας.
 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία