 |
|  |  |  | 
Ασθένειες που θεωρούνταν σχεδόν εξαφανισμένες επιστρέφουν
Γενευη.-
Tο έγκριτο ιατρικό περιοδικό JAMA σε άρθρο του αναφέρει οτι η
παγκόσμια κοινότητα βρίσκεται αντιμέτωπη με μια σοβαρή ανατροπή στη
δημόσια υγεία, καθώς ασθένειες που θεωρούνταν σχεδόν εξαφανισμένες
επιστρέφουν απειλητικά.
Η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (ΠΟΥ), η UNICEF και η Συμμαχία για τα
Εμβόλια (Gavi) προειδοποιούν ότι δεκαετίες προόδου κινδυνεύουν να
χαθούν, εάν δεν υπάρξει άμεση και διαρκής ενίσχυση των εμβολιαστικών
προγραμμάτων.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της επιδείνωσης της κατάστασης είναι η
ιλαρά, της οποίας τα κρούσματα αυξήθηκαν κατά 20% μέσα σε έναν μόλις
χρόνο — από 8,6 εκατομμύρια το 2022 σε 10,3 εκατομμύρια το 2023. Η
άνοδος αυτή συμπίπτει με την πτώση των ποσοστών εμβολιασμού, καθώς η
κάλυψη της πρώτης δόσης του εμβολίου για την ιλαρά μειώθηκε από 86% το
2019 σε 81% το 2021, το χαμηλότερο ποσοστό από το 2008.
Ανησυχητικές αυξήσεις σημειώνονται και σε άλλες ασθένειες:
-Στην Αφρική, οι περιπτώσεις μηνιγγίτιδας αυξάνονται δραματικά: μόνο
το πρώτο τρίμηνο του 2025 καταγράφηκαν πάνω από 5.500 ύποπτα κρούσματα
και σχεδόν 300 θάνατοι.
-Ο κίτρινος πυρετός, που είχε περιοριστεί σημαντικά μέσω εκστρατειών
εμβολιασμού, επιστρέφει επικίνδυνα, με δεκάδες επιβεβαιωμένα
περιστατικά σε Αφρική και Λατινική Αμερική.
-Ακόμη και η διφθερίτιδα, που είχε ουσιαστικά εξαφανιστεί από πολλές
χώρες, θεωρείται πλέον πιθανό να επανεμφανιστεί.
Οι αριθμοί είναι αποκαρδιωτικοί: το 2023, 14,5 εκατομμύρια παιδιά
παγκοσμίως δεν έλαβαν καμία από τις βασικές δόσεις εμβολιασμού. Ο
αριθμός αυτός παρουσιάζει σταθερή άνοδο — από 12,9 εκατομμύρια το
2019, σε 13,9 εκατομμύρια το 2022.
Περισσότερο από το 50% αυτών των παιδιών ζουν σε χώρες με ένοπλες
συγκρούσεις, πολιτική αστάθεια ή ανθρωπιστικές κρίσεις, όπου η
πρόσβαση στις βασικές υπηρεσίες υγείας είναι περιορισμένη ή ανύπαρκτη.
Παρά τη σοβαρότητα της κατάστασης, πολλές χώρες αντιμετωπίζουν
σημαντικές περικοπές στη χρηματοδότηση για την υγεία. Έκθεση του ΠΟΥ
αποκάλυψε ότι σχεδόν οι μισές χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος
εμφανίζουν σοβαρές διαταραχές στα προγράμματα εμβολιασμού, στις
προμήθειες εμβολίων και στη λειτουργία των μηχανισμών επιτήρησης
νοσημάτων.
Εμβόλια: Η Πιο Αποδοτική Επένδυση στην Υγεία
Τα εμβόλια παραμένουν η πιο οικονομικά αποδοτική παρέμβαση στον χώρο
της υγείας: σώζουν περίπου 4,2 εκατομμύρια ζωές ετησίως και προσφέρουν
απόδοση επένδυσης που υπολογίζεται σε 54 δολάρια για κάθε 1 δολάριο
που δαπανάται.
Παρά τις προκλήσεις, υπάρχουν και θετικά βήματα:
-Η εξάλειψη της μηνιγγίτιδας τύπου Α στην Αφρική θεωρείται μια από τις
μεγάλες επιτυχίες των τελευταίων ετών.
-Το εμβόλιο κατά του ιού HPV, που προστατεύει από τον καρκίνο του
τραχήλου της μήτρας, κατέγραψε διπλασιασμό της κάλυψης στην Αφρική από
21% το 2020 σε 40% το 2023.
-Τα εμβόλια κατά της ελονοσίας εφαρμόζονται ήδη πιλοτικά σε 20
αφρικανικές χώρες, με την προοπτική να σώσουν έως και 500.000 ζωές
μέχρι το 2035.
Η πρωτοβουλία “The Big Catch-Up”, που ξεκίνησε το 2023, στοχεύει να
καλύψει τα χαμένα εμβόλια της πανδημίας, αλλά η βιωσιμότητά της
εξαρτάται από νέους οικονομικούς πόρους.
Έκκληση για Άμεση Δράση
Η UNICEF, ο ΠΟΥ και η Gavi απευθύνουν επείγουσα έκκληση σε
κυβερνήσεις, χορηγούς και την κοινωνία των πολιτών να ενισχύσουν τη
στήριξή τους στα εμβολιαστικά προγράμματα. Παράλληλα, καλούν τα κράτη
να τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους στο πλαίσιο της Ατζέντας Εμβολιασμού
2030 (IA2030), η οποία αποσκοπεί στην καθολική πρόσβαση σε εμβόλια.
Στις 25 Ιουνίου 2025, η Gavi θα πραγματοποιήσει σύνοδο υψηλού
επιπέδου, επιδιώκοντας να συγκεντρώσει τουλάχιστον 9 δισεκατομμύρια
δολάρια για την περίοδο 2026–2030. Το φιλόδοξο αυτό σχέδιο στοχεύει
στην προστασία 500 εκατομμυρίων παιδιών και στη διάσωση 8 εκατομμυρίων
ζωών από νοσήματα που μπορούν να προληφθούν.
Η επιτυχία του εγχειρήματος —και η υγεία εκατομμυρίων παιδιών
παγκοσμίως— κρέμεται πλέον από την πολιτική βούληση και την παγκόσμια
αλληλεγγύη.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|