 |
|  |  |  | 
To αλκοόλ, ακόμα και σε μικρή ποσότητα, αυξάνει τον κίνδυνο άνοιας
Λονδίνο.-
Η κατανάλωση οποιασδήποτε ποσότητας αλκοόλ πιθανότατα αυξάνει τον
κίνδυνο άνοιας, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε διαδικτυακά στο
«BMJ Evidence Based Medicine». Μάλιστα, αντίθετα με άλλες μελέτες
διαπιστώθηκε ότι ακόμα και η ελαφριά κατανάλωση αλκοόλ είναι απίθανο
να μειώσει τον κίνδυνο.
Η συγκεκριμένη συνδυασμένη παρατηρησιακή και γενετική μελέτη εντόπισε
ότι ο κίνδυνος αυξάνεται παράλληλα με την ποσότητα αλκοόλ που
καταναλώνεται. Για παράδειγμα, η κατανάλωση τριών ποτών την εβδομάδα
συσχετίστηκε με 15% μεγαλύτερο ρίσκο σε σχέση με την κατανάλωση ενός
ποτού την εβδομάδα. Αντίθετα, δεν παρατηρήθηκε προστατευτική επίδραση
από τα χαμηλά επίπεδα κατανάλωσης αλκοόλ.
Επιπλέον, όσοι εμφάνισαν άνοια συνήθως έπιναν λιγότερο με την πάροδο
των ετών στα χρόνια που προηγήθηκαν της διάγνωσής τους, γεγονός που
υποδηλώνει, σύμφωνα με τους ερευνητές, ότι η πρώιμη γνωστική παρακμή
οδηγεί σε μειωμένη κατανάλωση αλκοόλ και αυτό αποτελεί τη βάση των
υποτιθέμενων προστατευτικών επιδράσεων του αλκοόλ. Όπως παρατηρούν οι
ερευνητές, «το μοτίβο μειωμένης κατανάλωσης αλκοόλ πριν από τη
διάγνωση της άνοιας που παρατηρήθηκε στη μελέτη μας υπογραμμίζει την
πολυπλοκότητα της εξαγωγής συμπερασμάτων για την αιτιότητα από τα
δεδομένα παρατήρησης, ειδικά σε ηλικιωμένους πληθυσμούς».
Οι ερευνητές βασίστηκαν σε δεδομένα από δύο μεγάλες βιοϊατρικές βάσεις
δεδομένων, το αμερικανικό US Million Veteran Program (MVP) και τη
βρετανική Biobank. Οι συμμετέχοντες, ηλικίας από 56 έως 72 ετών, κατά
την έναρξη της μελέτης παρακολουθήθηκαν από την αρχή μέχρι την πρώτη
διάγνωση άνοιας, τον θάνατο ή την ολοκλήρωση της παρακολούθησης. Η
μέση περίοδος παρακολούθησης των περίπου 550.000 συμμετεχόντων ήταν
τέσσερα έτη για την ομάδα των ΗΠΑ και δώδεκα για την ομάδα της
Βρετανίας.
Στο παρατηρησιακό κομμάτι της μελέτης, οι συμμετέχοντες ανέφεραν το
πόσο έπιναν και οι ερευνητές συνέκριναν την κατανάλωση αλκοόλ με τον
κίνδυνο εμφάνισης άνοιας με την πάροδο του χρόνου. Οι παρατηρησιακές
αναλύσεις κατέδειξαν ότι σε σύγκριση με όσους έπιναν λίγο (λιγότερα
από επτά ποτά την εβδομάδα), ο κίνδυνος άνοιας ήταν υψηλότερος κατά
41% μεταξύ εκείνων που δεν έπιναν και εκείνων που έπιναν πολύ (40 ή
περισσότερα ποτά την εβδομάδα). Σε όσους ήταν εξαρτημένοι από το
αλκοόλ, ο κίνδυνος ήταν 51%.
Στη συνέχεια, όμως, εξετάστηκαν γενετικές αναλύσεις από 45 μελέτες για
την άνοια, οι οποίες αφορούσαν σε 2,4 εκατομμύρια άτομα. Από τη
γενετική ανάλυση προέκυψε η γραμμική αύξηση του κινδύνου άνοιας
ανάλογα με το πόσο αυξημένη ήταν η κατανάλωση αλκοόλ και όχι ο
συσχετισμός της παρατηρησιακής ανάλυσης.
«Τα ευρήματα της μελέτης μας υποστηρίζουν την αρνητική επίδραση όλων
των τύπων κατανάλωσης αλκοόλ στον κίνδυνο άνοιας, χωρίς να υπάρχουν
στοιχεία που να υποστηρίζουν την προηγουμένως υποδεικνυόμενη
προστατευτική επίδραση της μέτριας κατανάλωσης αλκοόλ», σημειώνουν οι
ερευνητές.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|