Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Φάρμακα
Φόβοι για «παγκόσμιο κραχ» το 2023 – Ελλείψεις σε 500 σκευάσματα στην Ελλάδα



Αθήνα.-

Ο πιο πρόσφατος εφιάλτης  στον κόσμο εκτυλίσσεται στα ράφια των
φαρμακείων, τα οποία, δυστυχώς, αδειάζουν.
Πλέον αρχίζουν να λείπουν ακόμα και τα πιο «απλά», τα πιο συνηθισμένα
φάρμακα. Αυτή είναι μια κατάσταση με την οποία θα πρέπει να μάθουμε να
ζούμε, καθώς το 2023 αναμένεται οι ελλείψεις να κορυφωθούν σε ιστορικά
υψηλά, κάνοντας την ανεύρεση ακόμα και ενός κοινού παυσίπονου…
περιπέτεια.
Στη χώρα μας καταγράφονται ελλείψεις περίπου 500 φαρμάκων όλων των
ειδών, με την κυβέρνηση να προχωρά σε απαγόρευση εξαγωγών σε ορισμένα
και τις ελληνικές εταιρείες να προσπαθούν να καλύψουν τη ζήτηση.
Ωστόσο το πρόβλημα κάθε άλλο παρά ελληνικό είναι. Στην υπόλοιπη
Ευρώπη, στις ΗΠΑ, στον Καναδά, στο Ηνωμένο Βασίλειο, οι ελλείψεις
φαρμάκων παίρνουν εκρηκτικές διαστάσεις. Τα σοβαρά προβλήματα όπως
αυτό, με αιτίες που είναι πολυπαραγοντικές και πολύπλοκες, απαιτούν
ακραίες λύσεις.
Στη Γαλλία  όσοι προσφεύγουν σε φαρμακεία, υποχρεούνται να κάνουν ένα
τεστ, παρόμοιο με το rapid test που κάναμε για την COVID-19, το οποίο
καταδεικνύει το είδος της γρίπης που έχουν και αν χρειάζεται να πάρουν
αντιβίωση. Στις Ηνωμένες Πολιτείες επιστρατεύουν ρομπότ, τα οποία θα
αναλάβουν να παρασκευάζουν φάρμακα 24 ώρες το 24ωρο ώστε να καλυφθούν
οι τεράστιες ελλείψεις, ενώ η κυβέρνηση προειδοποιεί το κοινό ότι
είναι επικίνδυνο να αγοράζει (αμφιβόλου ποιότητας) φάρμακα από
παράνομα online φαρμακεία που κάνουν χρυσές δουλειές αυτό το διάστημα.
Στη Γερμανία, η κυβέρνηση θα παρουσιάσει κίνητρα για επιστροφή των
φαρμακοβιομηχανιών στη χώρα, στο Ηνωμένο Βασίλειο ενεργοποιήθηκαν τα
Πρωτόκολλα Σοβαρών Ελλείψεων για την πενικιλίνη, που επιτρέπουν στους
φαρμακοποιούς να δώσουν ό,τι εναλλακτικό φάρμακο βρουν. Στην Κίνα, ο
πανικόβλητος κόσμος στοκάρει φάρμακα, με αποτέλεσμα να μην έχει μείνει
ούτε καν ασπιρίνη.
Τα πράγματα είναι τόσο σοβαρά με τις ελλείψεις που  υπάρχουν
ευρωπαϊκές κυβερνήσεις οι οποίες εξετάζουν το ενδεχόμενο να
«σκληρύνουν» τη συνταγογράφηση φαρμάκων – μέχρι και στο σημείο να
απαιτείται συνταγή γιατρού ακόμα και για ένα απλό παυσίπονο, ένα
Depon.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι έχει επίσης πέσει στο τραπέζι η ιδέα
ανταλλαγής φαρμάκων που βρίσκονται σε έλλειψη μεταξύ Ε.Ε. και ΗΠΑ,
καθώς και η με fast track διαδικασίες λειτουργία νέων εργοστασίων ή η
συνεργασία με τρίτες χώρες. Αλλά σιγά-σιγά εμφανίζονται προβλήματα
στην επάρκεια και κτηνιατρικών φαρμάκων, τα οποία έχουν 6 μήνες
αναμονή σε όλη την Ευρώπη…

Τι δεν υπάρχει

Δυσεύρετα είναι σχεδόν σε ολόκληρο τον πλανήτη κυρίως τα αντιβιοτικά
αμοξικιλλίνη και κλαβουλανικό οξύ, τα αντιπυρετικά, τα αντιβηχικά
σιρόπια, τα αντι-ιικά, τα κολλύρια, τα αντικαταθλιπτικά, η ουσία
αριπιπραζόλη που χρησιμοποιείται στα άτομα με αυτισμό, κατάθλιψη, τα
αντιδιαβητικά, τα αντιφυματικά και τα αντικαρκινικά φάρμακα, μέχρι και
τα δημοφιλή Depon, Ronal, Algofren.
Στην Ε.Ε., σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων (ΕΜΑ), 25 από
τις 27 χώρες-μέλη έχουν δηλώσει πως υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις.
Στη Γερμανία, από την αγορά απουσιάζουν αντιβιοτικά, φάρμακα κατά της
υπέρτασης και για τον καρκίνο, το στομάχι και την καρδιά. Στη Γαλλία,
οι ελλείψεις ειδικά αντιβιοτικών έχουν αυξηθεί κατά είκοσι φορές στη
δεκαετία, ενώ στην Ισπανία οι ελλείψεις φαρμάκων κατά των λοιμώξεων
και των καρδιαγγειακών παθήσεων είναι τόσο μεγάλες που ένα τεράστιο
ποσοστό απλώς δεν έχει πρόσβαση σε φάρμακα.
Στην Ιταλία, στο Βέλγιο, στην Πορτογαλία και στη Νορβηγία, σύμφωνα με
έρευνα του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Προστασίας των Καταναλωτών (BEUC),
υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις σε φάρμακα για τη θεραπεία της κατάθλιψης,
των καρδιαγγειακών παθήσεων και των λοιμώξεων, σε σημείο που ένας
στους τρεις ασθενείς εμφανίζει επιπλοκές στην υγεία του επειδή δεν
καταφέρνει να τα βρει.
Στην Κίνα καταγράφονται εφιαλτικές ελλείψεις ιβουπροφένης, ασπιρίνης
και Panadol, βιταμίνης C και αντιβηχικών, ακόμα και υλικών για την
παρασκευή παραδοσιακών φαρμάκων κατά της γρίπης. Στις Ηνωμένες
Πολιτείες οι ελλείψεις διαφέρουν από Πολιτεία σε Πολιτεία, όμως σε
ολόκληρη τη χώρα δεν υπάρχουν σχεδόν καθόλου τα αντιβιοτικά με
αμοξικιλλίνη, το φάρμακο για τη θεραπεία αναπνευστικών συνδρόμων
Adderall, τα φάρμακα κατά του διαβήτη και κυρίως τα αντιβηχικά σιρόπια
και τα παιδικά φάρμακα.
Στον Καναδά τα ράφια έχουν αδειάσει από σιρόπια για τον βήχα και το
κρύωμα, σταγόνες για τα μάτια, αντιβιοτικά, καθώς και τα σκευάσματα
θεραπείας των παιδικών αλλεργιών. Στα παιδικά παυσίπονα υπάρχουν
σκευάσματα στα οποία τα τελευταία κουτιά πουλήθηκαν τον… Μάιο.

Η «τριδημία»

Μετά την άρση των lockdowns, ο κόσμος βρίσκεται υπό την πολιορκία ενός
σπάνιου φαινομένου που οι ειδικοί ονομάζουν «τριδημία». Πρόκειται για
έκρηξη κρουσμάτων της εποχικής γρίπης, του αναπνευστικού συγκυτιακού
ιού RSV και των κρουσμάτων COVID-19. Σε αυτά προσθέστε την έξαρση
άλλων ασθενειών ανά χώρες, όπως τον Στρεπτόκοκκο Α που έχει προκαλέσει
19 θανάτους παιδιών στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Ή την παγκόσμια έξαρση της φυματίωσης και την ανάπτυξη ανθεκτικών στα
φάρμακα μεταλλάξεών της, που καταδεικνύει έναν φαύλο κύκλο: τα
αυξημένα κρούσματα χρειάζονται περισσότερα φάρμακα, που δεν υπάρχουν,
και επειδή δεν υπάρχουν αυξάνονται περισσότερο τα κρούσματα και
δημιουργείται ανθεκτική στα φάρμακα φυματίωση!
Οι κυβερνήσεις δεν ήταν έτοιμες γι’ αυτή την έξαρση στις νόσους και,
ως εκ τούτου, πιάστηκαν εξ απίνης. Η πικρή αλήθεια, βέβαια, είναι ότι
οι κυβερνήσεις είχαν μικρό περιθώριο αντίδρασης, καθώς η σημερινή
κατάσταση είναι αποτέλεσμα συλλογικών πολιτικών επί δεκαετίες. Η κρίση
των προηγούμενων ετών οδήγησε σε περικοπή της φαρμακευτικής δαπάνης, η
οποία αποστέρησε και άλλα έσοδα από τις φαρμακευτικές εταιρείες.
Newmoney

 

 


 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία