Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Καλύτερη η κοινωνικο-συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών που
μεγαλώνουν με σκύλους



Μελβούρνη.-

Τα μικρά παιδιά που ζουν σε σπίτια τα οποία διαθέτουν κατοικίδια
σκυλιά έχουν καλύτερη κοινωνική και συναισθηματική ανάπτυξη και
συμπεριφορά, σε σχέση με παιδιά, η οικογένεια των οποίων δεν έχει
σκύλο, σύμφωνα με μία νέα αυστραλιανή επιστημονική έρευνα.
 Οι ερευνητές, με επικεφαλής την αναπληρώτρια καθηγήτρια Χέιλι
Κρίστιαν του Πανεπιστημίου της Δυτικής Αυστραλίας, που έκαναν τη
σχετική δημοσίευση στο παιδιατρικό περιοδικό «Pediatric Research»,
μελέτησαν στο πλαίσιο της μελέτης PLAYCE (Play Spaces and Environments
for Children's Physical Activity) 1.646 νοικοκυριά -εκ των οποίων τα
686 (42%) είχαν σκύλο- όπου ζούσαν παιδιά ηλικίας δύο έως πέντε ετών.
Διαπιστώθηκε ότι όσα παιδιά ζούσαν σε σπίτι με σκύλο ήταν 23% λιγότερο
πιθανό να έχουν δυσκολίες στη συναισθηματική έκφραση και στις
κοινωνικές επαφές τους, σε σχέση με τα παιδιά χωρίς κατοικίδιο στην
οικογένειά τους. Επίσης, τα παιδιά με σκύλο είχαν 30% μικρότερη
πιθανότητα αντικοινωνικής συμπεριφοράς, 40% μικρότερη πιθανότητα
προβλημάτων στις σχέσεις τους με άλλα παιδιά, καθώς επίσης 34%
μεγαλύτερη πιθανότητα να επιδεικνύουν θετικές συμπεριφορές, όπως το
μοίρασμα με τους άλλους.
Τα παιδιά που συμμετέχουν με την υπόλοιπη οικογένεια τους στις βόλτες
με τον σκύλο τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα είναι 36% λιγότερο
πιθανό να εμφανίσουν κακή κοινωνική και συναισθηματική ανάπτυξη.
Επίσης, τα παιδιά που παίζουν με τον οικογενειακό σκύλο τουλάχιστον
τρεις φορές την εβδομάδα είναι 74% πιο πιθανό να έχουν θετική και
αλληλέγγυα συμπεριφορά προς τους άλλους.
«Μολονότι περιμέναμε ότι η κατοχή ενός σκύλου θα παρείχε ορισμένα
οφέλη για τα μικρά παιδιά, εκπλαγήκαμε που βρήκαμε ότι ακόμη και η
απλή παρουσία ενός οικογενειακού σκύλου σχετίζεται με τόσες πολλές
θετικές συμπεριφορές και συναισθήματα», δήλωσε η δρ Κρίστιαν. «Τα
ευρήματα μας δείχνουν ότι η ιδιοκτησία σκύλου μπορεί να ωφελήσει την
ανάπτυξη των παιδιών και την ψυχική ισορροπία τους, κάτι που, όπως
εικάζουμε, πιθανώς οφείλεται στον δεσμό που αναπτύσσεται ανάμεσα στα
παιδιά και στα σκυλιά», πρόσθεσε.
Πηγές Pediatric Research,ΑΠΕ-ΜΠΕ



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία