Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Η δημιουργία βιοεκτυπωμένων ανθρώπινων οργάνων, που θα μπορούν να
μεταμοσχεύονται σε ασθενείς, μελλοντικός στόχος των επιστημόνων



Θεσσαλονίκη.-Κείμενο Αγγέλα Φωτοπούλου

   Η δημιουργία βιοεκτυπωμένων ανθρώπινων οργάνων και ιστών που θα
μπορούν να μεταμοσχεύονται σε ασθενείς χωρίς να υπάρχει κίνδυνος
απόρριψης του μοσχεύματος, αποτελεί πλέον μελλοντικό στόχο των
επιστημόνων. Προς το παρόν στο Εργαστήριο Νανοτεχνολογίας του ΑΠΘ,
έχουν δημιουργηθεί σε ερευνητικό επίπεδο, ανάλογα του δέρματος, ενώ
γίνονται προσπάθειες για τη δημιουργία βιοεκτυπωμένου αρθρικού χόνδρου
για την αντιμετώπισης της χονδροπάθειας του γόνατος.
Τα παραπάνω ανέφερε , στο περιθώριο του συνεδρίου Nanotexnology 2019,
η υπεύθυνη της Ομάδας Νανοϊατρικής στο Εργαστήριο Νανοτεχνολογίας του
ΑΠΘ, καρδιολόγος, Βαρβάρα Καραγκιοζάκη.
 "Θεωρητικά θα μπορούσαν να εκτυπωθούν όλα τα όργανα του ανθρώπινου
οργανισμού . Όμως, όσο πιο περίπλοκο είναι το όργανο στην ανατομία του
και στη λειτουργία του, τόσο πιο δύσκολο είναι να το φτιάξουμε με τον
βιοεκτυπωτή" επισημαίνει η κ. Καραγκιοζάκη.
Παράλληλα εξηγεί ότι με έναν τρισδιάστατο βιοεκτυπωτή μπορούν πλέον να
εκτυπωθούν ανθρώπινα όργανα και ανθρώπινοι ιστοί. "Μιλάμε για
τρισδιάστατη βιοεκτύπωση όπου πλέον μπορούμε να εκτυπώσουμε και
κύτταρα του ανθρώπινου οργανισμού και πεπτίδια και βιολογικούς
παράγοντες, με σκοπό να φτιάξουμε ένα ανθρώπινο όργανο ή ανθρώπινο
ιστό" λέει η κ. Καραγκιοζάκη δείχνοντας το πρόπλασμα μια ανθρώπινης
μύτης που μόλις έχει βγεί από τον τρισδιάστατο βιοεκτυπωτή.
"Όταν για παράδειγμα θέλουμε να φτιάξουμε μία ανθρώπινη μύτη, δίνουμε
στον εκτυπωτή το σχέδιο της μύτης που θέλουμε να φτιάξουμε. Στη
συνέχεια παίρνουμε από τον ασθενή κύτταρα του ώστε να τα
καλλιεργήσουμε και να τα εκτυπώσουμε στο πρόπλασμα που έχουμε φτιάξει.
Αντίστοιχα θα πάρουμε και τα αντίστοιχα τα πεπτίδια της πρωτεΐνης και
τους βιολογικούς παράγοντες που χρειάζονται για να απαρτίσουν το
συγκεκριμένο όργανο. Οπότε ο εκτυπωτής, αφού εκτυπώσει σε διάφορα
στάδια όλα αυτά που προανέφερα, δηλαδή κύτταρα και βιολογικούς
παράγοντας, θα φτιάξει το τελικό όργανο. Άρα θα φτιάξουμε μία
ανθρώπινη μύτη στο εργαστήριο την οποία στη συνέχεια θα
μεταμοσχεύσουμε στον ασθενή. Τα πλεονεκτήματα είναι ότι πρώτον δεν
χρειαζόμαστε δότες. Και όλοι ξέρουμε ότι υπάρχει έλλειψη δοτών
μοσχευμάτων.Το δεύτερο είναι ότι είναι εξατομικευμένη ιατρική, δηλαδή
ότι μπορούμε να σχεδιάσουμε το όργανο για τον συγκεκριμένο ασθενή. Το
τρίτο είναι ότι χρησιμοποιούμε τα κύτταρα του ίδιου του ασθενούς, άρα
δεν χρειαζόμαστε μεγάλες δόσεις φαρμάκων ώστε να αποφεύγεται η
απόρριψη του μοσχεύματος. Από την άποψη της εκτύπωσης αυτό είναι κάτι
πολύ απλό. Βέβαια χρειάζεται η τεχνογνωσία και οι κατάλληλοι ειδικοί
για να μπορούν να σχεδιάσουν το ανθρώπινο όργανο" εξηγεί η κ.
Καραγκιοζάκη.
ΑΠΕ-ΜΠΕ



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία