Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Το παράδοξο του εμφράγματος στους νέους και γιατί δεν μπορεί να προβλεφθεί



Αθήνα - Εφη Φουσέκη

Μάστιγα της σύγχρονης κοινωνίας αποτελεί το έμφραγμα του μυοκαρδίου και ευθύνεται για τους περισσότερους αιφνίδιους θανάτους σε νέες ηλικίες. Πως όμως δημιουργείται, μπορούμε να το προβλέψουμε;

   Απαντήσεις για το θέμα δίνει ο Ηλίας Τσούγκος, καρδιολόγος MD, PhD επίκουρος καθηγητής Καρδιολογίας της Ιατρικής Σχολής του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου.

   Το έμφραγμα του μυοκαρδίου δημιουργείται όταν κάποιο από τα στεφανιαία αγγεία (τα αγγεία της καρδιάς) αποφράσσεται από θρόμβο, με αποτέλεσμα ένα τμήμα της καρδιάς να μην τροφοδοτείται με αίμα (ισχαιμία) και να απειλείται με μόνιμη νέκρωση, τονίζει ο κ. Τσούγκος.

   Τρεις κύριες απορίες δημιουργούνται σχετικά με αυτό το φαινόμενο:

                         Μπορεί να προβλεφθεί το έμφραγμα;

   Πρακτικά, επισημαίνει ο κ. Τσούγκος, είναι αδύνατον να προβλεφθεί η εκδήλωση του εμφράγματος, «είναι κάτι ανάλογο με τον ακριβή χρόνο προσδιορισμού ενός σεισμού».

   Ποιες είναι οι βλάβες των στεφανιαίων αγγείων που προκαλούν έμφραγμα;

   «Οι βλάβες που προκαλούν έμφραγμα παραδόξως είναι οι μικρές στενώσεις που πολλές φορές είναι μόλις ορατές στη στεφανιογραφία (εξέταση που απεικονίζει τα στεφανιαία αγγεία). Από πολλές μελέτες αποδείχθηκε ότι ο βαθμός της στένωσης, το περίφημο βούλωμα της αρτηρίας, έχει την μικρότερη προγνωστική αξία όσον αφορά την πιθανότητα να πάθει κάποιος έμφραγμα».

   Γιατί δημιουργούν οι μικρές στενώσεις το έμφραγμα και όχι οι μεγάλες;

   Ο κ. Τσούγκος εξηγεί ότι για να δημιουργηθεί το έμφραγμα πρέπει «να σπάσει» η στένωση και να δημιουργήσει θρόμβο, ο οποίος μπορεί μέσα σε λίγα λεπτά να φράξει τελείως την αρτηρία.

   «Οι μικρές ασταθείς στενώσεις αποτελούνται κυρίως από πυρήνα χοληστερίνης που περιβάλλεται από λεπτή ινώδη κάψα και εύκολα μπορεί να σπάσει. Αντίθετα οι μεγάλες στενώσεις που φράζουν την αρτηρία σε ποσοστό άνω του 70% περιβάλλονται από παχιές ανθεκτικές ινώδεις κάψες που σπανιότερα μπορούν σπάσουν και να δημιουργήσουν ένα οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου».

   Με λίγα λόγια, αναφέρει ο κ. Τσιούγκος, ακόμη και εάν κάνουμε στεφανιογραφία δεν μπορούμε να προβλέψουμε το έμφραγμα. Η πιθανότητα εμφάνισης του εμφράγματος εξαρτάται κυρίως από τους βασικούς προδιαθεσικούς παράγοντες, όπως υπέρταση, σακχαρώδη διαβήτη, παχυσαρκία, υπερλιπιδαιμία και κάπνισμα. Έλλειψη φυσικής άσκησης και ισορροπημένης διατροφής συμβάλλει στην δημιουργία ασταθούς αθηρωματικής πλάκας.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία