Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




AΣΘΜΑ

Οι γειτονιές με πολλά δέντρα στους δρόμους έχουν λιγότερα σοβαρά περιστατικά άσθματος



Πανεπιστήμιο Έξετερ/Βρετανία.-

 Όσα περισσότερα δέντρα διαθέτει μια γειτονιά στα πεζοδρόμιά της, τόσο μειώνεται η πιθανότητα οι κάτοικοί τους να πάθουν σοβαρή κρίση άσθματος και να χρειασθούν επείγουσα νοσηλεία.

   Όταν η ρύπανση του αέρα από μικροσκοπικά σωματίδια (ΡΜ2,5) και οξείδια του αζώτου είναι μικρή, τότε αρκούν οι μη δενδροφυτευμένοι χώροι πρασίνου και οι κήποι για να μειώσουν τα περιστατικά άσθματος. Όταν όμως η ρύπανση είναι μεγάλη, τότε χρειάζονται πολλά δέντρα στους δρόμους για να αντισταθμίσουν τη ρύπανση.

   Αυτό δείχνει μια νέα μελέτη επιστημόνων στη Βρετανία, μεταξύ των οποίων ένας Έλληνας, σύμφωνα με την οποία τα δέντρα αποτελούν αντίβαρο στην επιβάρυνση των πνευμόνων από τα καυσαέρια των οχημάτων και τις άλλες πηγές ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Είναι γνωστό ότι η ρύπανση του αέρα επιβαρύνει το άσθμα.

   Η έρευνα -η μεγαλύτερη του είδους της μέχρι σήμερα- δείχνει ότι τα σοβαρά περιστατικά άσθματος θα μπορούσαν να μειωθούν αν οι γειτονιές πρασίνιζαν με δέντρα στα πεζοδρόμια.

   Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Έξετερ, με επικεφαλής τον δρα Ίαν 'Αλκοκ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο διεθνές περιοδικό για θέματα περιβάλλοντος "Environmental International", σύμφωνα με τη βρετανική «Τέλεγκραφ», ανέλυσαν στοιχεία για πάνω από 650.000 σοβαρά περιστατικά άσθματος σε 26.000 αστικές γειτονιές.

   Διαπιστώθηκε ότι, σε μια περίοδο 15 ετών, για κάθε 300 περισσότερα δέντρα ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο μειώνονταν περίπου κατά 50 οι εισαγωγές σε νοσοκομείο για κρίση άσθματος ανά 100.000 κατοίκους.

   Μάλιστα, οι ερευνητές βρήκαν ότι σε περιοχές με μεγάλη ατμοσφαιρική ρύπανση αλλά με πολλά δέντρα, οι εισαγωγές των κατοίκων τους για κρίση άσθματος ήσαν λιγότερες σε σχέση με όσους ζούσαν σε περιοχές με λιγότερη ρύπανση αλλά και με λιγότερα δέντρα.

   Τα δέντρα λόγω της γύρης τους μπορεί να «πυροδοτήσουν» άσθμα, παρόλα αυτά, σύμφωνα με τους επιστήμονες, κάνουν περισσότερο καλό παρά κακό στους ασθματικούς, ιδίως αν αυτοί ζουν σε γειτονιές με μεγάλη ρύπανση του αέρα. Το όφελος των δέντρων είναι μικρότερο έως ανύπαρκτο για τους ασθματικούς που ζουν σε περιοχές χωρίς ρύπανση, καθώς τα δέντρα μπορεί να επιβαρύνουν την κατάστασή τους λόγω της γύρης.

   Στη μελέτη συμμετείχε και ο δρ Σωτήρης Βαρδουλάκης, διευθυντής ερευνών του Ινστιτούτου Επαγγελματικής Ιατρικής (ΙΟΜ) του Εδιμβούργου.

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία