Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Tροχαία δυστυχήματα

Νέοι, εξωστρεφείς και νευρωτικοί οι πιο αφηρημένοι οδηγοί αυτοκινήτου



Πηγή Frontiers in Psychology.-

Νεαροί άνδρες, όσοι είναι εξωστρεφείς ή νευρωτικοί ως προσωπικότητες και όσοι οδηγούν πολύ συχνά, είναι εκείνοι που είναι περισσότερο αφηρημένοι στο τιμόνι όταν οδηγούν, σύμφωνα με μια νέα νορβηγική έρευνα. Η κυριότερη αιτία απόσπασης της προσοχής είναι η ενασχόληση του οδηγού με το ραδιόφωνο και ακολουθεί το κινητό τηλέφωνο.

   Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Όλε Γιόχανσον του Ινστιτούτου Οικονομικών των Μεταφορών, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό ψυχολογίας "Frontiers in Psychology", μελέτησαν μια μεγάλη ομάδα ενηλίκων και εφήβων οδηγών.

   Διαπιστώθηκε ότι πιο επιρρεπείς στην αφηρημάδα -άρα και σε κίνδυνο ατυχήματος- είναι τα νεαρά άτομα, οι εξωστρεφείς ή νευρωτικοί άνθρωποι ανεξαρτήτως ηλικίας και όσοι περνάνε πολλές ώρες στο τιμόνι. Οι γυναίκες, ιδίως οι μεγαλύτερες ηλικίας, παρόλο που θεωρούνται «ύποπτες», στην πραγματικότητα είναι λιγότερο πιθανό να αφαιρεθούν. Το ίδιο και όσοι άνθρωποι έχουν αυτοέλεγχο και μπορούν να ελέγξουν τους «πειρασμούς» της απόσπασης της προσοχής τους.

   Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, περισσότεροι από ένα εκατομμύριο άνθρωποι σκοτώνονται στον κόσμο σε τροχαία κάθε χρόνο. Η απόσπαση της προσοχής και η αφηρημάδα αποτελούν βασικές αιτίες τέτοιων δυστυχημάτων (τουλάχιστον για ένα στα δέκα).

   Η νέα μελέτη δείχνει ότι ο κίνδυνος ατυχήματος αυξάνει δραματικά μετά από μόνο δύο λεπτά αφηρημάδας.

   Πολύ πιο επικίνδυνες οι μοτοσικλέτες από τα ΙΧ

   Μια άλλη καναδική έρευνα επιβεβαιώνει ότι ο κίνδυνος θανατηφόρου δυστυχήματος είναι πολύ μεγαλύτερος για τον οδηγό μοτοσικλέτας από ό,τι αυτοκινήτου.

   Οι ερευνητές, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο καναδικό ιατρικό περιοδικό "Canadian Medical Association Journal", ανέλυσαν στοιχεία για δεκάδες χιλιάδες θύματα τροχαίων σε διάστημα επταετίας στον Καναδά.

   Διαπιστώθηκε ότι τα τροχαία με μοτοσικλέτες προκαλούν τριπλάσιους τραυματισμούς, πενταπλάσιους θανάτους και εξαπλάσιες ιατρικές δαπάνες σε σχέση με τα τροχαία με ΙΧ.

   Η σοβαρότητα των τραυμάτων είναι περίπου δεκαπλάσια σε σχέση με τους τραυματισμούς των επιβαινόντων σε αυτοκίνητο. Οι μοτοσικλετιστές είναι πολύ πιθανότερο να εισαχθούν σε εντατική μονάδα νοσοκομείου από ό,τι οι οδηγοί αυτοκινήτου.

   Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι, παρόλο που βελτιώνεται η ασφάλεια των μοτοσικλετών, οι τραυματισμοί των οδηγών δεν εμφανίζουν αντίστοιχη βελτίωση διαχρονικά. Η μέση ηλικία οδηγού που εμπλέκεται σε τροχαίο με μοτοσικλέτα, είναι τα 36 έτη και στην πλειονότητα (81%) πρόκειται για άνδρες.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία