|
| | | |
Όλο και περισσότερο θα χάνουν οι άνθρωποι τον ύπνο τους (κυριολεκτικά όχι μεταφορικά) εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής
Πανεπιστήμιο Σαν Ντιέγκο/Καλιφόρνια.-
Περισσότερες νύχτες αϋπνίας θα φέρει η κλιματική αλλαγή στο μέλλον. Καθώς το θερμόμετρο του πλανήτη θα ανεβαίνει και οι νύχτες σταδιακά θα γίνονται πιο ζεστές από ό,τι συνήθως, οι διαταραχές ύπνου θα αυξηθούν, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική μελέτη, την πρώτη που αναδεικνύει το μέγεθος του προβλήματος.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Νικ Ομπράντοβιτς του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Σαν Ντιέγκο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Science Advances", εκτιμούν ότι περισσότερο θα πληγεί ο ύπνος των ηλικιωμένων και των πιο φτωχών (που δεν έχουν τα μέσα να δροσισθούν με τεχνητό τρόπο όπως το αιρ-κοντίσιον).
Η μελέτη εκτιμά ότι σε μια χώρα όπως οι ΗΠΑ, αν δεν αντιμετωπισθεί η κλιματική αλλαγή, έως το 2050 θα χάνονται κάθε χρόνο μερικά εκατομύρια έξτρα νύχτες ύπνου, μία απώλεια που έως το 2100 θα έχει αυξηθεί σε αρκετές εκατοντάδες εκατομμύρια νύχτες αϋπνίας.
Η μελέτη εκτιμά ότι σήμερα μία αύξηση της θερμοκρασίας της νύχτας κατά ένα βαθμό Κελσίου «μεταφράζεται» σε τρεις νύχτες ανεπαρκούς ύπνου ανά 100 ανθρώπους το μήνα. Αν συνεπώς, σε μια χώρα όπως οι ΗΠΑ, για ένα συνεχόμενο μήνα οι μέσες νυχτερινές θερμοκρασίες είναι αυξημένες κατά ένα βαθμό Κελσίου σε σχέση με τις συνήθεις για την εποχή, τότε όλος ο πληθυσμός μέσα στο μήνα θα έχει συνολικά εννέα εκατομμύρια πρόσθετες νύχτες ανεπαρκούς ύπνου ή 110 εκατομμύρια έξτρα νύχτες ανεπαρκούς ύπνου ετησίως.
Όπως είναι αναμενόμενο, η απώλεια ύπνου θα είναι σχεδόν τριπλάσια τους πιο ζεστούς μήνες του καλοκαιριού σε σχέση με τον υπόλοιπο χρόνο. Το πρόβλημα αναμένεται να είναι δύο φορές σοβαρότερο για τους ανθρώπους άνω των 65 ετών και τρεις φορές πιο σοβαρό για όσους έχουν ετήσιο εισόδημα κάτω των 50.000 δολαρίων (στις ΗΠΑ).
Αν δεν μπει «φρένο» στην κλιματική αλλαγή, η μελέτη εκτιμά ότι εξαιτίας των υψηλότερων θερμοκρασιών έως το 2050 η αϋπνία θα διπλασιασθεί, καθώς θα υπάρχουν κατά μέσο όρο όχι τρεις αλλά έξι πρόσθετες νύχτες ανεπαρκούς ύπνου ανά 100 άτομα το μήνα, ενώ έως το 2100 η απώλεια θα έχει αυξηθεί περαιτέρω σε 14 έξτρα νύχτες αϋπνίας ανά 100 άτομα ανά μήνα.
«Ο ύπνος έχει δειχθεί από προηγούμενες μελέτες ότι αποτελεί βασικό συστατικό της ανθρώπινης υγείας. Ο πολύ λίγος ύπνος μπορεί να κάνει κάποιον πιο ευάλωτο στις χρόνιες ασθένειες, καθώς επίσης να βλάψει την ψυχολογική ευεξία του και τις νοητικές λειτουργίες του», δήλωσε ο Ομπράντοβιτς.
Ήδη περίπου ένας στους τρεις ενήλικες δυσκολεύεται να κοιμηθεί, μια κατάσταση που μπορεί να έχει επιπτώσεις στην υγεία του (εξασθένηση ανοσοποιητικού συστήματος, αύξηση κινδύνου για καρδιοπάθεια, διαβήτη, κατάθλιψη κ.α.). Στο μέλλον οι καυτές νύχτες θα κάνουν τα πράγματα ακόμη πιο δύσκολα...
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|