Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Φίλτρο από γραφένιο μετατρέπει αποτελεσματικά το θαλασσινό νερό σε πόσιμο

Eλπίδες οτι κάποια ημέρα θα λυθεί το πρόβλημα τής δίψας παγκόσμια...



Πανεπιστήμιο Μάντσεστερ

Ερευνητές στη Βρετανία ανέπτυξαν μια πειραματική μεμβράνη από το υλικό-θαύμα γραφένιο, η οποία φιλτράρει τα άλατα που περιέχει το νερό της θάλασσας, καθιστώντας το έτσι πόσιμο.

         Οι επιστήμονες είχαν αρχίσει προ ολίγων ετών να αναπτύσσουν τεχνολογίες φιλτραρίσματος με τη χρήση μεμβρανών από νανοσωματίδια άνθρακα, γραφένιο ή οξείδιο του γραφενίου. Τα τελευταία φίλτρα θεωρούνται τα πιο ελπιδοφόρα, καθώς έχουν δείξει έως τώρα ότι μπορούν να συγκρατήσουν μικρά νανοσωματίδια, οργανικά μόρια και ορισμένα άλατα, ενώ παράλληλα επιτρέπουν την μαζική παραγωγή τους.

         Όμως μέχρι σήμερα αυτές οι μεμβράνες οξείδιου του γραφενίου είχαν ένα βασικό ελάττωμα και έτσι δεν μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για το φιλτράρισμα των κοινών αλάτων που απαιτείται για την αφαλάτωση του θαλασσινού νερού. Τα προηγούμενα φίλτρα διογκώνονταν, όταν βυθίζονταν στο νερό, με συνέπεια οι πόροι τους να μεγαλώνουν και να αφήνουν να περνούν τα άλατα.

         Τώρα, για πρώτη φορά, επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ (μεταξύ των οποίων ο νομπελίστας και «πατέρας» του γραφένιου Αντρέ Γκάιμ), με επικεφαλής τον καθηγητή Ραχούλ Ναΐρ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό νανοτεχνολογίας "Nature Nanotechnology", πέτυχαν ακριβώς αυτό: μία μεμβράνη που φιλτράρει αποτελεσματικά το θαλασσινό νερό.

         Το επίτευγμα ανοίγει νέες δυνατότητες για πάνω από ένα δισεκατομμύριο ανθρώπους στον πλανήτη μας, οι οποίοι δυσκολεύονται να έχουν πρόσβαση σε καθαρό και πόσιμο νερό. Επιπλέον, οι υπάρχουσες τεχνολογίες αφαλάτωσης είναι ενεργοβόρες και επιβαρύνουν το περιβάλλον.

         «Πρόκειται για ένα σημαντικό βήμα προκειμένου να ανοίξουν νέες δυνατότητες, ώστε να βελτιωθεί η αποτελεσματικότητα των τεχνολογιών αφαλάτωσης», δήλωσε ο Ναΐρ και επεσήμανε ότι φαίνεται εφικτή η μαζική παραγωγή τέτοιων φίλτρων από γραφένιο.

         Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών εκτιμά ότι έως το 2025 το 14% του παγκόσμιου πληθυσμού θα αντιμετωπίσει ελλείψεις νερού. Το γραφένιο υπόσχεται μια επανάσταση στις τεχνολογίες φιλτραρίσματος σε όλο τον κόσμο, ιδίως σε χώρες που δεν μπορούν να επενδύσουν για τη δημιουργία μεγάλων μονάδων αφαλάτωσης.

         Όμως, σύμφωνα με τους ερευνητές, μέχρι να δημιουργηθεί ο βασικός στόχος, δηλαδή μια εύχρηστη και με ελάχιστη κατανάλωση ενέργειας συσκευή φιλτραρίσματος από γραφένιο, η οποία θα είναι κατάλληλη τόσο για θαλασσινό νερό όσο και για νερό αποβλήτων, θα χρειασθούν περισσότερες έρευνες, ώστε να μπορούν αυτές οι μεμβράνες να παράγονται φθηνά σε βιομηχανική κλίμακα και να αντέχουν για καιρό μέσα στο νερό.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία