 |
|  |  |  | 
Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας
Η ρύπανση σκοτώνει 1,7 εκατ. παιδιά το χρόνο!!
Πηγή ΠΟΥ.-
Το ένα τέταρτο των θανάτων παιδιών κάτω από πέντε ετών παγκοσμίως οφείλεται σε ανθιυγιεινά ή μολυσμένα περιβάλλοντα, τα οποία αφορούν τον αέρα, το νερό, το παθητικό κάπνισμα, και την έλλειψη ικανοποιητικής υγιεινής, ανακοίνωσε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ).
Αυτά τα ανθιυγιεινά και μολυσμένα περιβάλλοντα μπορούν να οδηγήσουν σε θανατηφόρες περιπτώσεις διάρροιας, ελονοσίας και πνευμονίας, γράφει ο ΠΟΥ σε έκθεσή του, και να σκοτώσουν 1,7 εκατομμύρια παιδιά το χρόνο.
"Ένα μολυσμένο περιβάλλον είναι θανατηφόρο - ιδιαίτερα για μικρά παιδιά", είπε η γενική διευθύντρια του Οργανισμού Μάργκαρετ Τσαν σε δήλωσή της. "Τα όργανά τους και τα ανοσοποιητικά τους συστήματα είναι υπό εξέλιξη, ενώ τα μικρότερα σώματά τους και οι μικρές αναπνευστικές δίοδοι τα καθιστούν ιδιαίτερα ευάλωτα σε μολυσμένο αέρα και μολυσμένα νερά".
Στην έκθεσή του ("Κληρονομώντας έναν βιώσιμο κόσμο - Άτλαντας υγείας παιδιών και περιβάλλοντος"), ο ΠΟΥ τονίζει ότι η επικίνδυνη έκθεση ενός παιδιού μπορεί να ξεκινήσει ενώ βρίσκεται στη μήτρα ακόμα, και να συνεχιστεί εάν το βρέφος ή το μικρό είναι εκτεθειμένο σε ρύπανση του αέρα στον εξωτερικό και εσωτερικό περιβάλλοντα χώρο, καθώς και σε παθητικό κάπνισμα.
Αυτό αυξάνει τους παιδικούς κινδύνους της πνευμονίας, καθώς και τον δια βίου κίνδυνο πνευμονολογικών παθήσεων όπως το άσθμα. Η ρύπανση του αέρα επίσης αυξάνει τον δια βίου κίνδυνο καρδιοπάθειας, εγκεφαλικού και καρκίνου, είπε.
Η έκθεση αποκαλύπτει επίσης ότι σε οικογένειες χωρίς πρόσβαση σε καθαρό νερό και σύστημα αποχέτευσης, ή σε μέρη όπου υπάρχει ρύπανση από καπνό μη καθαρών καυσίμων όπως ο άνθρακας ή η κοπριά που χρησιμοποιούνται από μέλη της οικογένειας για να μαγειρέψουν ή να ζεσταθούν, τα παιδιά εκτίθενται σε μεγαλύτερο κίνδυνο διάρροιας και πνευμονίας.
Τα παιδιά εκτίθενται επίσης και σε επικίνδυνα χημικά μέσω των τροφών τους, και του αέρα, του νερού και των προϊόντων γύρω τους, προσθέτει.
Η Μαρία Νέιρα, ειδική του ΠΟΥ σε θέματα δημόσιας υγείας, είπε ότι αυτό αποτελεί βαρύ φόρο και ως προς το ποσοστό των θανάτων αλλά και ως προς το ποσοστό των μακροχρόνιων παθήσεων και ασθενειών, και προέτρεψε τις κυβερνήσεις να κάνουν περισσότερα για να βελτιώσουν τις συνθήκες υγείας των παιδιών.
"Η επένδυση στην αφαίρεση περιβαλλοντικών κινδύνων στην υγεία, όπως η βελτίωση της ποιότητας νερού ή η χρήση καθαρότερων καυσίμων, θα επιφέρει τεράστια ωφέλη υγείας", πρόσθεσε.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|