|
| | | |
Παχυσαρκία στην εγκυμοσύνη - Ποιές οι επιπτώσεις στο παιδί
Πηγή BMC Medicine.-
Τα παιδιά που γεννιούνται από μητέρες με παραπανίσια κιλά, έχουν μεγαλύτερη βιολογική ηλικία, δηλαδή έχουν την τάση να γεράσουν πρόωρα, σύμφωνα με μια νέα βελγική επιστημονική έρευνα.
Η μελέτη - η πρώτη του είδους της- δείχνει ότι ο υψηλότερος δείκτης μάζας σώματος της μητέρας, λίγο πριν από την εγκυμοσύνη, σχετίζεται με μικρότερο μήκος τελομερών στο νεογέννητο μωρό, έναν δείκτη για τη βιολογική ηλικία του.
Τα τελομερή είναι τμήματα του DNA στο τέλος των χρωμοσωμάτων - όπως οι πλαστικές άκρες των κορδονιών- που προστατεύουν το γονιδίωμα ενός ανθρώπου. Με το πέρασμα του χρόνου και όσες περισσότερες φορές τα κύτταρα διαιρούνται μέσα στο σώμα, τόσο τα τελομερή μικραίνουν.
Το μικρό μήκος των τελομερών στους ενηλίκους, που αποτελεί ένδειξη γήρανσης, έχει σχετιστεί με διάφορες παθήσεις, όπως καρδιαγγειακά νοσήματα και διαβήτη τύπου 2, καθώς και με πρόωρη θνησιμότητα. Στα νεογέννητα το μήκος των τελομερών δεν είχε μελετηθεί έως τώρα.
Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Χάσλετ, με επικεφαλής τον καθηγητή Τιμ Νάουροτ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο βρετανικό ιατρικό περιοδικό "BMC Medicine", μελέτησαν 743 μητέρες ηλικίας 17 έως 44 ετών και τα μωρά τους, συσχετίζοντας το βάρος των πρώτων πριν μείνουν έγκυες, με το μήκος των τελομερών των παιδιών μετά τη γέννα. Η μελέτη βασίσθηκε στην ανάλυση δειγμάτων αίματος που ελήφθησαν από τον ομφάλιο λώρο των μωρών αμέσως μετά τη γέννησή τους.
Προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει ότι φυσιολογικά οι άνθρωποι χάνουν κάθε χρόνο 32 έως 45 ζεύγη βάσεων DNA από τα τελομερή τους. Η έρευνα έδειξε ότι για κάθε παραπάνω μονάδα στο δείκτη μάζας σώματος της μητέρας, τα τελομερή του παιδιού ήσαν κατά 50 ζεύγη βάσεων κοντύτερα. Αυτή η μείωση ισοδυναμεί με μια αύξηση της βιολογικής ηλικίας του παιδιού κατά 1,1 έως 1,6 χρόνια (τόσο μήκος τελομερών χάνει σε αυτό το χρονικό διάστημα ένας ενήλικας).
Ο Νάουροτ επεσήμανε ότι «η επίπτωση των ευρημάτων από άποψη δημόσιας υγείας είναι σημαντική, αν σκεφτεί κανείς ότι στις ευημερούσες κοινωνίες περίπου το 30% των γυναικών αναπαραγωγικής ηλικίας είναι υπέρβαρες».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|